Cantera
Una cantera ye una esplotación minera, xeneralmente a cielu abiertu, na que se llogren roques industriales, ornamentales o grebos. Les canteres suelen ser esplotaciones de pequeñu tamañu, anque'l conxuntu d'elles representa, probablemente, el mayor volume de la minería mundial.
Los productos llograos nes canteres, a diferencia del restu de les esplotaciones mineres, nun son sometíos a concentración. Les principales roques llograes nes canteres son: mármoles, granitos, caliares, travertinos y cayueles.
Toa cantera tien una vida útil, y una vegada escosa, l'abandonu de l'actividá puede aniciar problemes de calter ambiental, principalmente rellacionaos cola destrucción del paisaxe.
Pueden alcontrase na llocalidá de Macael, Almería, España, una gran concentración de canteres de mármol blancu, que ye estrayíu y ellaboráu pa distintes construcciones y oxetos de decoración.
En Méxicu
[editar | editar la fonte]En Méxicu tamién se conoz como cantera un tipu específicu de roca volcánica (toba volcánica) carauterística de delles rexones del país. Esti tipu de roca foi emplegada na escultura y l'arquiteutura rexonal, dende la dómina prehispánica y mientres el periodu colonial, principalmente.
L'estáu d'Oaxaca ye famosu pol so arquiteutura barroca de cantera verde. La cantera rosa ye típica de los edificios históricos de San Luis Potosí, Morelia, Zacatecas y San Miguel el Alto. Otros tipos de cantera tamién s'atopen nos principales monumentos de la ciudá de Guadalaxara.
Na actualidá ye bien utilizada nes construcción como recubrimientu y manufactura d'elementos decorativos tales como fontes, chimenees, columnes, etc.
Nel estáu de Jalisco hai 3 conceyos San Miguel el Alto, Yahualica de González Gallu y Degollado que se dediquen a la esplotación minera de cantera y ellaboración d'artesaníes, estes ciudaes los sos centros históricos estan creaos a base de esti material destacando los sos principales edificios arquiteutónicos.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]