Saltar al conteníu

Capsicum pubescens

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Capsicum pubescens
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Solanales
Familia: Solanaceae
Subfamilia: Solanoideae
Tribu: Capsiceae
Xéneru: Capsicum
Especie: C. pubescens
Ruiz & Pav., Fl. Peruv., 2: 30, 1799 non Dunal, Prodr., 13(1): 415, 1852
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Capsicum pubescens ye una planta del xéneru Capsicum que'l so frutu ye conocíu como rocoto (nome utilizáu nel Perú y Chile), locoto (nome utilizáu en Bolivia y Arxentina) —del quechua rukutu o luqutu—, pimientu (nome utilizáu pa distintes clases de Capsicum pubescens y Capsicum annuum n'Arxentina), chile de cera, chile pumar (nome utilizáu en Méxicu) o perón, utilizáu como condimento picante na cocina llatinoamericana, especialmente la boliviana y peruana. El color del frutu puede variar dende'l colloráu, verde naranxal o mariellu. Comercializar nel so estáu natural nos mercaos mexicanos, arxentinos , chilenos, bolivianos y peruanos, como tamién en pasta y en polvu.

Ye un frutu relativamente picante: el so rangu na escala Scoville allugar ente 100.000 SHU a 200.000 SHU.

Detalle de la flor
Frutos maduros cortaos, evidenciando la placentación axial con semientes escures.

El so orixe ye americanu, anque entá esisten discrepancies si la so procedencia ye suramericana o centroamericana. Ensin dulda ye na zona Andina – Perú y Bolivia – onde esiste una mayor cantidá de variedaes, tanto monteses como cultivaes, y cuenta con una abondosa producción. Atopáronse bagues seques del frutu en tumbes de Perú con antigüedá de 2.000 años aprox.

Cultivares

[editar | editar la fonte]

Amás de los yá citaos, esisten unos pocos cultivares - toos n'América, ente otros:

  • Canariu
  • Turbo Pube
  • Chile de Caballu
  • Ají Mongo[1]
Mapa de los países productores de C. pubescens.
Vista de la planta

El rocoto o locoto ye parte importante de la gastronomía peruana y boliviana.

Nel Perú, el rocoto ye la base de munchos platos típicos, especialmente na cocina del sur del país, n'Arequipa, Moquegua y Tacna. Ye usáu, por casu nel rocoto rellenu d'Arequipa, que'l so consumu ta masificáu en tol país. Amás, utilízase como un ingrediente importante na preparación del ceviche, platu nacional de Perú, dempués del ají llimo. Tamién s'usa a lo llargo del país en molíos con cebolla, aceite y ayu p'acompañar los platillos, dende sopes a guisos.

En Bolivia ye consumíu a diariu, principalmente nes zones de los valles y el altiplanu n'ensalaes; trozáu en rodajas o cubitos p'acompañar les salteñes; entemecíu con tomates y distintes yerbes arumoses como la killkiña y la wakatea pa la preparación de la llajua ; y como acompañamientu y decoración en diveros platillos como'l Pique Machu, tradicional platu cochabambino.

El principal componente del ají ye la capsaicina [compuestu que-y otorga'l picante].

Hai 25 especies monteses, de les cualos 5 fueron adomaes. En Perú atopen les llamaes ‘Capsicum baccatum’, que se resumen en tres rames principales de ajíes. Unu ye'l ají verde, que puede venir en color mariellu o verde, y que cuando s'ensuga ye'l ají "mirasol". Otru ye'l ají coloráu, que cuando s'ensuga convertir nel "panca", y el terceru ye'l llimu o tamién llamáu "pipí de monu".

El rocoto pertenez tamién a la familia del Capsicum baccatum, poro, tien tamién la capsaicina, (alcaloide que tien efeutos nel organismu, tanto fisiolóxicos como farmacolóxicos).[ensin referencies]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Capsicum pubescens describióse por Ruiz & Pav. y espublizóse en Flora Peruviana, et Chilensis 2: 30. 1799.[2]

Sinonimia
  • Brachistus lanceifolius Miers
  • Capsicum annuum var. violaceum Voss
  • Capsicum lanceifolium (Miers) Kuntze
  • Capsicum violaceum Kunth nom. illeg.[3]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]