Naar inhoud springen

Catherine Tanvier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Catherine Tanvier
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Borguette[1][2]
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Toulouse, Frankrijk
Geboortedatum 28 mei 1965
Profdebuut 1981
Met pensioen 2000
Totaal prijzengeld 706.054 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 205–198
Titels 1
Hoogste positie 20e (17 september 1984)
Olympische Spelen Brons brons (1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (1982, 1983, 1989–1991)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1983, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1981, 1983, 1984, 1986)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 285–180
Titels 11
Hoogste positie 16e (21 december 1986)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1986)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1984)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 19–18
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1983, 1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1984)
Laatst bijgewerkt op: 19 december 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1983 39 –
1984 30 24
1985 39 37
1986 37 16
1987 96 35
1988 77 34
1989 65 60
1990 99 50
1991 111 32
1992 96 111
1993 765 757
1994 475 –
1995 535 239
1997 – 286

Catherine Tanvier (Toulouse, 28 mei 1965) is een voormalig tennisspeelster uit Frankrijk. Tanvier was actief in het proftennis van 1981 tot en met 2000. In 1982 was zij nationaal kampioene van Frankrijk, zowel in het enkel- als het dubbelspel.[2] Aan het eind van dat jaar was zij de nummer één van Frankrijk.[3] In 1990 werd zij nogmaals nationaal kampioene in het enkelspel.[4]

Loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Tanvier debuteerde in 1981 op het ITF-toernooi van Columbus (VS) – zij bereikte er meteen de halve finale. De week erop speelde Tanvier voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Nashville. Zij bereikte er de kwartfinale. Nog datzelfde jaar speelde zij haar grandslamdebuut, op het US Open, waar zij de tweede ronde bereikte. Zij stond in 1982 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Hershey – zij verloor van de Hongaarse Andrea Temesvári. In 1983 veroverde Tanvier haar enige enkelspeltitel, op het toernooi van Freiburg, door de Peruaanse Laura Arraya te verslaan.

In 1984 vertegenwoordigde Tanvier haar land bij de Olympische spelen in Los Angeles, waar tennis een demonstratiesport was. Zij won er een (gedeelde) bronzen medaille.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de twintigste plaats, die zij bereikte in september 1984.

Dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Tanvier behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1982 op het toernooi van Montreal (Canada), samen met de Tsjechoslowaakse Iva Budařová. Twee weken later stond zij voor het eerst in een finale, op het toernooi van Ogden (VS), weer met Budařová – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Tsjechoslowaakse duo Yvona Brzáková en Marcela Skuherská te verslaan. Datzelfde jaar speelde zij haar grandslamdebuut, op Roland Garros, samen met de Argentijnse Ivanna Madruga-Osses – zij bereikten er de kwartfinale. In totaal won zij elf titels, de laatste in 1992 in Cesena (Italië).

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op Roland Garros 1983, samen met Ivanna Madruga-Osses. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de zestiende plaats, die zij bereikte in december 1986.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1983 speelde Tanvier haar eerste gemengddubbeltoernooi, op Roland Garros, samen met de Amerikaan Rick Meyers. Haar beste resultaat is het bereiken van de halve finale, op Roland Garros 1985 met de Amerikaan Mike Bauer aan haar zijde.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1981–1988 maakte Tanvier deel uit van het Franse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 10–7. In 1984 bereikte dit team de kwartfinale van de Wereldgroep.

In 1991 speelde Tanvier op de Hopman Cup, samen met Guy Forget – in de eerste ronde wonnen zij van het Nederlandse team, waarbij Tanvier zegevierde over Manon Bollegraf; na verdere winst op Spanje verloren zij in de halve finale van Joegoslavië. In 1996 nam Tanvier nogmaals aan de Hopman Cup deel, nu aan de zijde van Arnaud Boetsch – zij bleven steken in de groepsfase.

Privé

[bewerken | brontekst bewerken]

Al op haar vijftiende onderhield Tanvier haar familie financieel. Op negentienjarige leeftijd gaf zij haar vader 300.000 Franse francs (destijds ongeveer 100.000 gulden) waarmee hij een gevangenisstraf kon ontlopen.[5] Toen de fiscus met een belastingaanslag over twintig jaar kwam, had zij geen geld om die te betalen. Tanvier zocht hulp bij onder meer de Franse tennisbond en de WTA, maar vond daar niet de ondersteuning die zij nodig had – zij verviel tot de bijstand en moest gaan inwonen bij haar moeder.[2] Tanvier legde haar levensverhaal en haar aanklachten neer in een drietal boeken:

  • Déclassée, de Roland-Garros au RMI ("Gedegradeerd, van Roland Garros naar de bijstand"), in 2007;[6]
  • Le tour de ma vie ("Mijn leven op zijn kop gezet"), in 2008;[7]
  • Détraquements – De la colère à la torpeur ("Ontregeling – Van woede naar verdoving"), in 2013.[8]

Op 9 juni 2007 was Tanvier de centrale gast van het wekelijkse tv-programma Thé ou Café van France 2 dat een overzicht van haar leven gaf.[9][10]

In 2010 speelde Tanvier de hoofdrol in het tweede deel ("Quo vadis Europa") van het drieluik Film Socialisme van regisseur Jean-Luc Godard.[11][12][13]

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1983-07-17 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland WTA Freiburg gravel Vlag van Peru Laura Arraya 6-4, 7-5
verloren finales
1. 1982-03-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Hongarije (1949-1956) Andrea Temesvári 4-6, 2-6
2. 1983-10-30 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová 1-6, 2-6
3. 1986-10-05 Vlag van Nederland WTA Hilversum tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 2-6, 5-7
4. 1992-02-23 Vlag van Italië WTA Cesena tapijt (i) Vlag van Frankrijk Mary Pierce 1-6, 1-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1982-02-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Ogden hardcourt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Iva Budařová Vlag van Tsjecho-Slowakije Yvona Brzáková
Vlag van Tsjecho-Slowakije Marcela Skuherská 		6-3, 6-2
2. 1982-02-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Bakersfield hardcourt Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro Vlag van Verenigde Staten Diane Desfor
Vlag van Verenigde Staten Barbara Hallquist 		7-6, 2-6, 6-3
3. 1982-07-18 Vlag van Monaco WTA Monte Carlo gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Brazilië (1968-1992) Patricia Medrado
Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro 		7-6, 6-2
4. 1982-08-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Argentinië Ivanna Madruga-Osses Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell
Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici 		7-5, 7-6
5. 1985-11-10 Vlag van Nederland WTA Hilversum tapijt (i) Vlag van Nederland Marcella Mesker Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Sabrina Goleš 		6-2, 6-2
6. 1986-05-11 Vlag van Spanje WTA Barcelona gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Iva Budařová Vlag van Oostenrijk Petra Huber
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Petra Keppeler 		6-2, 6-1
7. 1988-07-17 Vlag van Frankrijk WTA Nice gravel Vlag van Frankrijk Catherine Suire Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 		6-4, 4-6, 6-2
8. 1988-07-24 Vlag van Frankrijk WTA Aix-en-Provence gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Herreman Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Spanje Arantxa Sánchez 		6-4, 7-5
9. 1989-10-22 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne hardcourt (i) Vlag van Nederland Manon Bollegraf Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach
Vlag van Italië Raffaella Reggi 		7-6, 7-5
10. 1990-09-30 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne tapijt (i) Vlag van Australië Louise Field Vlag van Australië Jo-Anne Faull
Vlag van Australië Rachel McQuillan 		7-6, 6-7, 7-6
11. 1992-02-23 Vlag van Italië WTA Cesena tapijt (i) Vlag van Frankrijk Catherine Suire Vlag van België Sabine Appelmans
Vlag van Italië Raffaella Reggi 		walk-over
verloren finales
1. 1983-05-08 Vlag van Italië WTA Perugia gravel Vlag van Argentinië Ivanna Madruga-Osses Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici
Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade 		3-6, 6-2, 1-6
2. 1983-07-10 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Argentinië Ivanna Madruga-Osses Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bettina Bunge
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch 		5-7, 4-6
3. 1983-10-30 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart hardcourt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds 		2-6, 1-6
4. 1984-12-16 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Australië Elizabeth Smylie Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		4-6, 1-6
5. 1985-05-19 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		4-6, 1-6
6. 1986-04-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Verenigde Staten Anne White 		3-6, 3-6
7. 1986-04-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Amelia Island gravel Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		2-6, 7-5, 6-7
8. 1986-10-05 Vlag van Nederland WTA Hilversum tapijt (i) Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		5-7, 1-6
9. 1986-10-26 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		4-6, 4-6
10. 1987-05-24 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van Peru Laura Gildemeister Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen
Vlag van Australië Elizabeth Smylie 		6-4, 4-6, 3-6
11. 1987-10-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		5-7, 1-6
12. 1991-09-29 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne tapijt (i) Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 		3-6, opg.

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 4R 4R 2R – g.t. – 3R 4R 4R 4R 1R 15-9
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 3R 4R 3R 3R 1R 1R 4R 2R 1R 1R – 13-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 1R 3R 4R 2R 3R 3R 3R 3R – 1R 14-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 1R – – – 4-9

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R 3R – g.t. – 3R KF 3R 1R 2R – 10-8
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF HF – 1R 2R 1R KF KF 1R 3R – 1R 16-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 3R 3R KF 1R 2R 1R 1R – – – 11-9
Vlag van Verenigde Staten US Open – – 3R – 2R 1R 2R 1R – – – – 4-5

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1983 1984 1985 1986 1988 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open – – – g.t. 2R – – 1R 1-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R HF 2R 3R 2R 2R – 10-7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 3R – – 1R – – 5-3
Vlag van Verenigde Staten US Open – 2R – 1R – – – – 1-2
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Catherine_Tanvier&oldid=64471716"