Charles Dalmorès
| |
| Imię i nazwisko |
Henri Alphonse Boin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Charles Dalmorès, właśc. Henri Alphonse Boin[1][2] (ur. 1 stycznia 1871 w Nancy, zm. 6 grudnia 1939 w Los Angeles[1][2]) – francuski śpiewak operowy (tenor) oraz waltornista.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował śpiew i grę na rogu w rodzinnym Nancy, a następnie w Konserwatorium Paryskim, które ukończył w 1890 roku z I nagrodą w grze na rogu[1][2]. W latach 1890–1894 grał na rogu w orkiestrach Concerts Colonne i Concerts Lamoureux[1][2]. Od 1894 roku prowadził klasę gry na tym instrumencie w konserwatorium w Lyonie[1][2]. Na scenie operowej zadebiutował w 1899 roku w Rouen rolą tytułową w Zygfrydzie[1][2]. W kolejnych latach śpiewał w Théâtre de la Monnaie w Brukseli (1900–1906), Covent Garden Theatre w Londynie (1904–1905 i 1909–1911), Manhattan Opera House w Nowym Jorku (1906–1910) oraz w operze w Chicago (1910–1918)[1][2].
Specjalizował się w rolach wagnerowskich[1][2], wykonywał też partie z oper Meyerbeera, Bizeta, Charpentiera, Saint-Saënsa i R. Straussa[1].