Chips (pies)
.png?lang=pl)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1940 |
|---|---|
| Data śmierci |
1946 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1942–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Chips (ur. 1940 w Pleasantville, zm. 1946) – pies służbowy służący w United States Army podczas II wojny światowej. Według niektórych źródeł był to najbardziej uhonorowany pies służący podczas II wojny światowej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Chips był mieszańcem owczarka niemieckiego, owczarka szkockiego i rasy alaskan malamute[1].
Należał do Edwarda J. Wrena z Pleasantville, który w sierpniu 1942 roku zgłosił go do służby w amerykańskich siłach zbrojnych[2]. Jego treserem został szeregowy John R. Rowell. Po przeszkoleniu w Front Royal obydwaj zostali wysłani do Afryki, gdzie brali udział w operacji Torch. Następnie Chips był także jednym z trzech psów przydzielonych do ochrony konferencji w Casablance[1].
W składzie 3 Dywizji Piechoty brał udział w operacji Husky, podczas której został ranny w walce w okolicach miejscowości Licata. Jeszcze tego samego dnia wrócił do swojego tresera, z którym następnej nocy udało mu się wziąć do niewoli 10 włoskich żołnierzy[1]. Podczas walk Chips miał także samodzielnie zaatakować gniazdo karabinu maszynowego i zmusić jego załogę do opuszczenia go i poddania się Amerykanom[1][3].
Według anegdoty, Chips miał ugryźć generała Dwighta Eisenhowera, gdy ten próbował go pogłaskać[1][2]. W grudniu 1945 roku powrócił do swojej rodziny, zmarł kilka miesięcy później[2].
Na podstawie jego historii napisano powieść Chips, the War Dog, a w 1990 roku Disney stworzyło o nim film pod tym samym tytułem[4][5]. W Lasdon Park w Katonah powstał poświęcony mu pomnik[6].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 1943 roku został odznaczony Purpurowym Sercem i Srebrną Gwiazdą, które następnie jednak odebrano[2]. W styczniu 1944 roku otrzymał Krzyż Wybitnej Służby, a w lutym tego samego roku ponownie nadano mu Srebrną Gwiazdę, zaznaczając jednak, że psy nie będą już odznaczane tym odznaczeniem[2].
W 2018 roku został pośmiertnie odznaczony Medalem Dickin[3]. W 2019 roku otrzymał także pośmiertnie amerykański Animals in War & Peace Medal of Bravery (nr 3)[6][7][8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Dwight Zimmerman, Chips: War Dog Hero of the 3rd Infantry Division [online], Defense Media Network [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ a b c d e Honoring the first dog to be awarded the Purple Heart [online], news.yahoo.com [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ a b PDSA Dickin Medal for WWII hero dog [online], www.pdsa.org.uk [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ Thomas E. Ricks, Rebecca’s War Dog of the Week: Chips the brave [online], Foreign Policy [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ Chips, the War Dog. Ed Kaplan Walt Disney Television. 1990-03-24. [dostęp 2022-11-01].
- ↑ a b The Dog Hero of the 3rd Infantry Division [online], www.army.mil [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ AWP MEDAL OF BRAVERY RECIPIENTS. animalsinwarandpeace.org. [dostęp 2023-11-25]. (ang.).
- ↑ 2019 INAUGURAL ANIMALS IN WAR & PEACE MEDAL RECIPIENTS. animalsinwarandpeace.org. [dostęp 2023-11-25]. (ang.).