Anthus richardi

Anthus richardi; chis de richard
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Motacillidae
Xéneru:	Anthus
Especie:	A. richardi; Vieillot, 1818
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Pa ver el chis de Richard que vive n'Oceanía, Anthus novaeseelandiae.

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El chis de richard^[2] (Anthus richardi) ye una especie d'ave paseriforme de la familia Motacillidae que vive n'Eurasia y África. Cría nos yerbazales abiertos del norte d'Asia. Ye una migradora de llarga distancia que se mueve al sur d'Asia y en menor midida hasta África. N'Europa occidental ye una divagante rara pero habitual, sacantes nel sur de la península ibérica onde pasa l'iviernu regularmente. El nome científicu d'esta especie débese al naturalista francés Richard de Lunéville.

Descripción

Ye un chis grande, mide ente 17–20 cm y tien un valumbu alar d'ente 29 y 33 cm que pesa 25–36 g. Ye un páxaru espodáu que suel permanecer bien argutu. Tien les pates llargues y de color pardu amarellentáu, la cola llarga coles plumes esteriores blanques y un picu escuru bastante llargu cola base amarellentada. Camufla col suelu colos tonos pardos que predominen nel so llombu, y les sos partes inferiores son pálides. Les partes cimeres tienen vetes escures ente que la barriga y los lladrales son llisos. Destaquen na so cara la llista superciliar, la bigotera y la llista malar pálida.

Hai ciertes variaciones ente les distintes subespecies. A. r. sinensis ye daqué menor que la subespecie nominal y con menos manches escures percima. A. r. centralasiae ye mayor y ye de colores terrosos percima. Y A. r. dauricus ye más motudu percima.

El so vuelu ye fuerte y onduláu, mientres el qu'emite les sos carauterístiques esplosives llamaes que suenen paecíes a les del pardal ^NOA. El so cantar ye una serie de notes repetitives que tamién emite mientres vuela de forma ondulada.

Puede tracamundiase con dalgún otru chis del so área de residencia como'l Chis de Godlewski y Anthus rufulus. El Chis de Godlewski tien les pates, la cola y el picu más curtios, la so cola ye menos blanca y ta más veteáu nes partes cimeres. Nos adultos de chis de Godlewski les coberteres de les ales son romes col centru escuru ente que los chises de los centros escuros tán motudos na punta de la pluma. Les llamaes del chis de Godlewski son menos chillones. Anthus rufulus ye más pequeñu que'l Anthus pallidiventris, tien la cola y les ales más curties y el so pechu ta menos motudu, les sos llamaes tamién son más apagaes.

Distribución y hábitat

L'área de cría del chis de Richard estiéndese dende'l sur de Siberia, por Mongolia y Kazakstán, llegando a la metá norte de China, hasta'l Pacíficu. D'agostu a setiembre migren escontra'l sur pa pasar l'iviernu, hasta'l subcontinente Indiu, el sur de China y el sureste asiáticu llegando hasta Sri Lanka, Singapur y el norte de Borneo. En Corea y Xapón ye un inmigrante escasu. Regularmente una pequeña parte de la población treslládase escontra l'este na seronda, internándose n'Europa, Oriente Mediu y el norte d'África. Esiste una pequeña población que pasa l'iviernu regularmente na península ibérica.

Alcuéntrase principalmente nos yerbazales húmedos en planicies elevaes y nes fasteres de monte. Nel so pasu migratoriu suel reparase en zones de cultivu, especialmente nos barbechos y campos con rastroxos, amás en terrenes con agües pocu fondes y sableres arenoses.

Comportamientu

Reproducción

La dómina de cría empecipia ente mediaos d'abril y mayu. Constrúin el ñeru una selmana o dos dempués de llegar a la parte de cría, que consiste nun buecu escaváu ente la vexetación. En Siberia esti trabayu completóse na segunda metá de xunu. La ñerada consta de 4 a 6 güevos, xeneralmente 4 o 5 güevos, que tán densamente motudos en tonos pardos, oliváceos o grises.

Alimentación

Como los demás chises ye una especie principalmente insectívora, anque tamién s'alimenta de granes. Busca les sos preses picando nel suelu anque tamién puede dar vuelos curtios p'atrapar inseutos voladores.

Referencies

↑ BirdLife International (2009). Anthus richardi. En: UICN 2009. Llista Roxa d'Especies Amenazaes UICN. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2010.
↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

Bibliografía

Bezzel, B. (1993) Kompendium der Vögel Mitteleuropas. Passeres - Singvögel. Aula, Wiesbaden, p. 69-71. ISBN 3-89104-530-1
Glutz von Blotzheim, O. N. Bauer, K. (1985) Handbuch der Vögel Mitteleuropas, Band 10/II, Passeriformes (1. Teil) Motacillidae – Prunellidae. Aula, Wiesbaden, p. 523-537. ISBN 3-923527-00-4
Harris, Alan; Tucker, Lloréu & Vinicombe, Keith (1994) The Macmillan Field Guide to Bird Identification, Macmillan Press.
Lewington, Ian; Alström, Per & Colston, Peter (1991) A Field Guide to the Rare Birds of Britain and Europe, HarperCollins.
MacKinnon, John & Phillipps, Karen (2000) A Field Guide to the Birds of China, Oxford University Press, Oxford.
Robson, Craig (2002) A Field Guide to the Birds of South-East Asia, New Holland, London.
Simms, Eric (1992) British Larks, Pipits and Wagtails, HarperCollins.
Skerrett, Adrian; Bullock, Ian & Disley, Tony (2001) Birds of Seychelles, Christopher Helm, London.
Snow, D. W. & Perrins, C. M. (1998) Birds of the Western Palearctic: Concise Edition, Vol. 2, Oxford University Press, Oxford.
Svensson, L. Grant, P. J. Mullarney, K. Zetterström, D. (1999) Der neue Kosmos Vogelführer. Kosmos, Stuttgart, p. 244-245. ISBN 3-440-07720-9

Enllaces esternos

Ficha, semeyes y videos n'Internet Bird Collection

[1] BirdLife International (2009). Anthus richardi. En: UICN 2009. Llista Roxa d'Especies Amenazaes UICN. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2010.

[25371c05886d508f0bd3b89319c1e188ec3c8883-2] URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

[1]

[2]