Saltar ao contido

Chogha Zanbil

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaChogha Zanbil
Imaxe
Localización
Mapa
 32°00′30″N 48°31′15″L / 32.0083, 48.5208
EstadoIrán
ProvinciasKhuzistão (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural  → Asia-Oceanía insular
Data1979 (3ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (iii) e (iv) Editar o valor en Wikidata
Identificador113
Patrimonio Nacional de Irán
Data26 de xaneiro de 1970
Identificador895
Páxina webchoghazanbil.ir Editar o valor en Wikidata

Chogha Zanbil (persa: چغازنبيل; Elamita: Dur Untash) é un antigo complexo Elamita na provincia de Khuzestan de Irán. É un dos poucos ziggurat existentes fóra de Mesopotamia. Atópase aproximadamente a 30 km. ao sueste de Susa e 80 km. ao norte de Ahvaz.

Historia e etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O nome elamita desta estrutura é Cigurat Dūr Untash,[1] (/ˈzɪɡəræt/ ZIG-ər-at; da palabra Semítico Acadio ziqqurat, baseada na D-stem de zaqāru "para construír nunha área elevada"[2] e "Dur Untash" é a combinación do Elamita Dur (Lugar / residente / cidade) como o árabe "Dur / Dar" co mesmo significado[3] e "Untash" o rei elamita que o construíu. No entanto, esta estrutura é coñecida polo seu novo mome persa actual[4] "Chogha Zanbil" que lle deu[5][6] Chogha en Bakhtiari [Cómpre referencia] significa "outeiro" [Cómpre referencia]. Foi construído sobre o 1250 a.C. polo rei Untash-Napirisha, principalmente para honrar ao gran deus Inshushinak. O seu nome orixinal era "Dur Untash", que significa "cidade de Untash", pero é improbable que moitas persoas, ademais de sacerdotes e servos, vivisen alí. O complexo está protexido por tres muros concéntricos que definen as áreas principais da "cidade". A área interior está totalmente ocupada por un gran ziggurat dedicado ao deus principal, que foi construído sobre un templo cadrado anterior con compartimentos tamén construídos por Untash-Napirisha.[7] A área media ten once templos para deuses menores. Crese que orixinariamente planeáronse vinte e dous templos, pero o rei morreu antes de que puidesesen rematar e os seus sucesores deixaron de construír. Na zona exterior atópanse palacios reais, un palacio funerario que contén cinco tumbas reais subterráneas.

Aínda que a construción da cidade terminou abruptamente despois da morte de Untash-Napirisha, o sitio non foi abandonado, pero continuou sendo ocupado ata que foi destruído polo asirio Ashurbanipal no 640. Algúns estudosos especulan, baseándose na gran cantidade de templos e santuarios en Chogha Zanbil, que Untash-Napirisha intentou crear un novo centro relixioso (posiblemente destinado a substituír a Susa) que uniría aos deuses das terras altas e aos das terras baixas de Elam nun só sitio.

O cigurat medía orixinariamente 105.2 m. en cada lado e preto de 53 m. de altura, en cinco niveis, coroado cun templo. O ladrillo de barro era o material básico de todo o conxunto. O cigurat recibiu un revestimento de ladrillos cocidos, algúns dos cales teñen personaxes cuneiformes que dan nome a deidades nas linguas elamita e acadia. Aínda que o cigurat agora ten só 24.75 m. de alto, menos da metade da altura orixinal estimada, o seu estado de conservación é insuperable.[1]

Os principais materiais de construción en Chogha Zanbil eran ladrillos de barro e ladrillos cocidos ocasionalmente. Os monumentos estaban decorados con ladrillos cocidos, xeso e adornos de faia e vidro. Adornando os edificios máis importantes atpábanse miles de ladrillos cocidos que conteñen inscricións con caracteres cuneiformes elamíticos inscritos a man. As estatuas de terracota vidreada como os touros e os grifóns alados custodian as entradas ao cigurat. Preto dos templos de Kiririsha e Hishmitik-Ruhuratir, atopáronse fornos que probablemente foron usados ​​para a produción de ladrillos cocidos e materiais decorativos. Crese que o cigurat foi construído en dúas etapas. Tomou a súa forma multi-capas na segunda fase.

O cigurat considérase o mellor exemplo preservado de monumento piramidal escalonado por parte da UNESCO..[8] En 1979, Chogha Zanbil converteuse no primeiro sitio iraniano en inscribirse na lista do Patrimonio da Humanidade da UNESCO.


Arqueoloxía

[editar | editar a fonte]
Machado levando o nome do rei Untash-Napirisha

Choga Zanbil excavouse en seis tempadas entre 1951 e 1961 por Roman Ghirshman.[9][10][11][12][13]

Ameazas

[editar | editar a fonte]

A exploración petrolífera debido ao aumento da demanda global ameaza as bases do sitio, xa que se realizaron varias probas sísmicas para explorar as reservas de petróleo. A busca de petróleo realizouse a tan só 300 m do cigurat.[14]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Jean Bottéro Ancestor of the West ، Page 88, No século -XIII o rei Untash Napirisha construíu Dur Untash "Cidade de Untash" (en persa moderno, Chogha Zanbil)
  2. ↑ Diccionario de Arquitectura Antiga do Próximo Oriente, Páxina 246: a maioría dos ziggurats (a palabra acadia de onde se deriva o nome significa "estar alto")
  3. ↑ Right to Passage: Travels Through India, Pakistan and Iran By Zeeshan Khan: page 352: O cigurat de Chogha Zanbil é a instalación central, dunha cidade chamada orixinalmente Dur Untash despois de que o rei elamita Untash Napirisha, Untash Napirisha, construíra aquí unha nova cidade, entre os séculos XIII ou XIV a.C. "Dur" significa "Lugar" en Elamita e semellante á palabra "árabe" "Dar"...
  4. ↑ Jean Bottéro Ancestor of the West ، Páxina 88, No século XIII o rei Untash Napirisha construíu Dur Untash "Cidade de Untash" (en persa moderno, Chogha Zanbil).
  5. ↑ Middle East and Africa: International Dictionary of Historic Places By page 186 Trudy Ring : Chogha Zanbil (tamén escrito Tsoga Zambil) é o nome "moderno" para for Dur Untash ou Al Untash Napirisha, unha cidade elamita fundada aproximadamente no 1250 a.C. Dur-Untash foi a capital do Rei Untash-Gal (tamén cocñecida como Untash Napirisha)
  6. ↑ New Encyclopedia Britannica, page 940, City of Dur Untash ("Modern" Chogha Zanbil).
  7. ↑ R. Ghirshman, The Ziggurat de Tchoga-Zanbil, Scientific American, vol. 204, pp. 69-76, 1961
  8. ↑ "Tchogha Zanbil". UNESCO World Heritage Centre. Consultado o 15 de xullo de 2017. It is the largest ziggurat outside of Mesopotamia and the best preserved of this type of stepped pyramidal monument. 
  9. ↑ Roman Ghirshman, Travaux de la mission archéologique en Susiane en hiver 1952–1953, Syria, T. 30, Fasc. 3/4, pp. 222–233, 1953
  10. ↑ Roman Ghirshman, Tchoga Zanbil (Dur-Untash). Vol. I: La Ziggurat, Mémoires de la Délégation Archéologique en Iran, vol. 39, Geuthner, 1966
  11. ↑ R. Ghirshman, Tchoga Zanbil (Dur-Untash) Volume II: Temenos, Temples, Palais, Tombes, Memoires de la Delegation Archeologique en Iran, vol. 40 Geuthner, 1968
  12. ↑ M.J. Steve, Tchoga Zanbil (Dur-Untash) 3: Textes Élamites et Accadiens, Mémoires de la Délégation Archéologique en Iran, vol. 41, Geuthner, 1967
  13. ↑ Edith Porada, Tchoga Zanbil (Dur-Untash). Vol. IV (only): La Glyptique, Memoires de la Delegation Archeologique en Iran, vol. 42, Geuthner, 1970
  14. ↑ Soudabeh Sadigh (29 de novembro de 2006). "Seismographic Tests to be performed on Tchogha Zanbil". Cultural Heritage News Agency. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2007. Consultado o 29 de setembro de 2009. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chogha_Zanbil&oldid=6723961»