Chotarz
część wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
34-511[2] |
Tablice rejestracyjne |
KTT |
SIMC |
0468476 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego | |
Położenie na mapie gminy Kościelisko | |
49°16′59″N 19°53′09″E/49,283056 19,885833[1] |
Chotarz – część wsi Kościelisko w Polsce w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Kościelisko[3][4]. Wzmiankowany w 1676 roku jako łąka Hotarz, która z nadania króla Jana III Sobieskiego znajdowała się w rękach sołtysów Podczerwińskich z Podczerwonego[5].
W latach 1975–1998 Chotarz administracyjnie należał do województwa nowosądeckiego.
Nazwa pochodzi zapewne od apelatywu chotar, oznaczającego w gwarach góralskich z Podtatrza duży obszar łąk (pól) należących do jednego właściciela lub wręcz cały obszar gruntów użytkowych wsi[6]. Jest on zapożyczeniem z języka słowackiego (chotár 'tereny należące do wsi (miasta), gmina katastralna' lub 'granica między terenami, należącymi do różnych jednostek administracyjnych').
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16381
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 521 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Edmund Długopolski , Przywileje sołtysów podhalańskich, 1914–1921, s. 26 .
- ↑ Wanda Herniczek-Morozowa: Terminologia polskiego pasterstwa górskiego. Część I. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1975, s. 50, seria: Prace Instytutu Języka Polskiego nr 4.