Christina Kruger

Mev. Kruger, haar man, ds. J.H. Kruger, en hul vyf dogters, van wie die jongste 'n laatlam was.

Christina Susanna Kruger (gebore Bingle, distrik Queenstown, Kaapkolonie, datums onbekend) was as die eggenote van ds. Jan Hendrik Kruger (oorlede op 3 September 1963) 38 jaar lank Gereformeerde predikantsvrou van Postmasburg, naamlik van 1914 tot 1952.

Christina Bingle is op die plaas Flinkfontein gebore. Sy het haar opleiding as onderwyseres aan die Steynsburgse CNO-skool ontvang en daarna skoolgehou. In 1914 is sy met ds. Kruger, predikant van Postmasburg, getroud op Sterkstroom. Hy was voorheen, van 1907 tot 1911, predikant van Molteno. Ná hulle wittebroodsdae in Oos-Londen kom hulle per trein in Kimberley aan en vertrek daarvandaan per Ford-motorkar na Daniëlskuil en vandaar per perdekar na Postmasburg, 'n vermoeiende reis vir 'n jong bruid. Die gemeente was hoogs tevrede met die keuse van die dominee, want "mev. Kruger was nie alleen mooi nie, maar ook baie vriendelik en gasvry", luidens ’n onbekende bron.

Haar eggenoot het ’n wye arbeidsveld gehad: Postmasburg, Kimberley, Kuruman, Daniëlskuil en Olifantshoek waar op al vier laasgenoemde plekke later selfstandige gemeentes gestig is. Huisbesoek moes eers met 'n kar en perde gedoen word en later met ’n ou Ford-motortjie in die snikkende hitte en sanderige paaie. Weke aaneen moes mev. Kruger alleen tuisbly met die kindertjies. Dokters was ver en het baie geld gekos. Maar sy was 'n moedige vrou en jonk en oud het na haar opgesien. Sy was 'n krag, nie alleen in die gemeente nie, maar ook in die samelewing.

In 1925 stig sy 'n Dorkasvereniging en met haar hulp het hierdie vereniging vir siekes gesorg, want daar was nog geen hospitaal nie. Ook met die skool en die oprigting en instandhouding van die koshuis het sy die leiding geneem. Basaars is gehou om geld in te samel. Later het sy ook gehelp met die opbou en instandhouding van 'n hospitaal wat eers onder beskerming van die twee Afrikaanse kerke (die Gereformeerde en die Nederduitse Gereformeerde gestaan het. Siekes en armes is gereeld deur haar besoek en opgebeur. Agt en dertig jaar het sy as predikantsvrou daar gearbei en op die dorp bly woon nadat haar man sy emeritaat in 1952 aanvaar het. In sy lang dienstyd het hy meer as die helfte van die huidige (2016) kerke in die Klassis Griekwaland-Wes gestig.

Uit hul huwelik is vyf dogters gebore wat almal getroud is.

Bronne

• (af) Die Gereformeerde Kerk, Burgersdorp. Gedenkalbum by geleentheid van die Eeufees 22-24 Januarie 1960. Burgersdorp: Kerkraad van die Gereformeerde kerk.
• (af) Harris, C.T., Noëth, J.G., Sarkady, N.G., Schutte, F.M. en Van Tonder, J.M. 2010. Van seringboom tot kerkgebou: die argitektoniese erfenis van die Gereformeerde Kerke. Potchefstroom: Administratiewe Buro.