Cieszyca (herb szlachecki)
Cieszyca (Węsierski II, Cieszyca-Węsierski) − kaszubski herb szlachecki.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Herb występował w co najmniej dwóch wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Cieszyca (Węsierski II, Cieszyca-Węsierski): W polu błękitnym półksiężyc srebrny z twarzą, nad nim takaż podkowa między dwiema gwiazdami złotymi w pas. Klejnot: nieznany.
Cieszyca odmienny (Węsierski II odmienny, Gruchała-Węsierski odmienny, Cieszyca-Węsierski odmienny): Gwiazdy srebrne, jedna dodatkowa nad podkową.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Wymieniany przez Nowego Siebmachera i Emiliana Szeligę-Żernickiego (Die Polnischen Stammwappen, Der Polnische Adel). Wariant drugi jest znany z pieczęci z XVIII wieku.
Rodzina Cieszyca
[edytuj | edytuj kod]Rodzina drobnoszlachecka, nazwisko niegniazdowe. Możliwe, że pochodzi od skróconego imienia typu Cieszymir, Cieszymysł, Cieszysław. Pierwsze wzmianki o rodzinie z 1608 roku. Rodzina miała dział w Węsiorach.
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Cieszyca (Ciosica, Czeszica). Rodzina używała też przydomku Węsierski. Herb w wariancie drugim przypisywany był Gruchałom-Węsierskim, ale Pragert uważa, że w rzeczywistości był to herb Cieszyców. Sposób w jaki pieczęć z tym herbem trafiła do przedstawiciela rodziny Gruchała jest nieznany.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 78, 158-159. ISBN 83-919852-6-1 ISBN 978-83-919852-6-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Herb z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla