İçeriğe atla

Clarke kanunları

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Arthur C. Clarke altta sıralanan şekliyle üç öngörü yasası ortaya atmıştır:

  1. Tanınmış ve yaşını almış bir bilimci bir şeyin mümkün olduğunu iddia ediyorsa, neredeyse kesinlikle haklıdır. Aynı kişi bir şeyin imkânsız olduğunu iddia ettiğinde ise, büyük olasılıkla yanılıyordur.
  2. Mümkünatın hudutlarını keşfetmenin tek yolu, imkânsız alana taarruza geçmektir.
  3. Yeterince gelişmiş bir teknoloji, büyüden ayırt edilemez.

Özellikle üçüncü Clarke kanunu sadece bilgi kurgu yazımlarda kalmayıp batı edebiyatında bir atasöz seviyesini kazandı. Böylece Clarke kanunları bilimkurgu yazımlarda Isaac Asimov'un üç robot yasalarının önemine ulaştılar.

İlk Clarke kanununa dönüşen sonraki birinci Clarke kanunu Arthur C. Clarke tarafından 1962 yılında basılan Hazards of Prophecy: The Failure of Imagination makalesinde konu oldu. (İngl. Profiles of the Future kitapında)

Yazım ve yaygın kültürde etkisi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Freefall, ağcomikinde, bir baş aktör ücüncü Clarcke kanuna bir korolar olarak bunu demektedir: „ Her teknoloji, ne basit olsa da, bu teknolojii anlamayayan gözü önünde büyü olarak görünür.“[1]
  • Yazar Isaac Asimov´un Foundation, Vakıf (roman) kitabın ilk ciltinde, Imperator; „teknoloji büyüden fark edilirse o zaman yeterli ileri teknoloji olmamaktadır.“
  • Superman Returns de Lex Luthor Krypton teknoloji ile alakalı iki kez üçüncü kanunu kulanıyor.
  1. ^ "Corollary in "Free Fall"". 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2008.