Przejdź do zawartości

Cmentarz św. Maurycego we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz św. Maurycego we Wrocławiu
Ilustracja
Fragment cmentarza
Poprzednie nazwy

niem. Mauritiusfriedhof

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Działkowa

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

rzymskokatolicki

Stan cmentarza

czynny

Data otwarcia

29 września 1940

Zarządca

Parafia św. Maurycego we Wrocławiu

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz św. Maurycego”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz św. Maurycego”
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz św. Maurycego”
Ziemia51°04′44″N 17°01′48″E/51,078889 17,030000

Cmentarz św. Maurycegorzymskokatolicka nekropolia będąca pod zarządem parafii św. Maurycego we Wrocławiu. Cmentarz znajduje się na osiedlu Gaj przy ulicy Działkowej w pobliżu niewielkiego wzniesienia nazywanego Skowronią Górą. Od strony wschodniej bezpośrednio graniczy z Cmentarzem Żołnierzy Radzieckich. Niekiedy nazywany przez mieszkańców Wrocławia cmentarzem na Skowroniej Górze.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1863 parafia św. Maurycego otworzyła swój nowy cmentarz przy ulicy Kamiennej, pomiędzy dwoma innymi cmentarzami: ewangelickim cmentarzem św. Marii Magdaleny i katolickim św. Doroty. Szybkie wyczerpanie się pól grzebalnych zmusiło proboszcza parafii do szukania nowego miejsca w którym można by było urządzić nowy cmentarz. Początkowo władze miejskie były nieprzychylne katolickiej parafii, zgodę na zagospodarowanie nowego cmentarza wydano ostatecznie w maju 1886. Nowy cmentarz otwarto w roku 1887, znajdował się on pomiędzy ulicą Spiską a równoległą do niej drogą w pobliżu ulicy Borowskiej. Na cmentarzu wybudowano w następnych latach kaplicę i dom nadzorcy. Oba cmentarze zostały w roku 1967 zlikwidowane, w ich miejscu dziś znajdują się parki – Park Andersa w miejscu starszego cmentarza z roku 1863 i Park Skowroni w miejscu nowszego cmentarza z roku 1887.

Dzisiejszy cmentarz św. Maurycego to z kolei trzecia nekropolia tej parafii, została ona utworzona dzięki staraniom proboszcza Paula Peikerta. W związku z wyczerpywaniem się miejsc na nowym cmentarzu podjął on decyzję o jego powiększeniu w kierunku południowym, w roku 1934 zakupił 2,5 ha ziemi od właściciela Antona Laufe, a rok później jeszcze dodatkowe 0,5 ha od właścicielki o nazwisku Pelz. Zgodę na urządzenie nowego cmentarza położonego na południe od ulicy Działkowej wydano 18 listopada 1939 roku. Poświęcenie nowo utworzonej nekropolii, przez biskupa wrocławskiego Adolfa Bertrama miało miejsce w dniu 29 września 1940. Do roku 1945 nowy cmentarz był wykorzystany w niewielkim stopniu. Od stycznia 1945 wschodnia część cmentarza była jednym z miejsc pochówku poległych żołnierzy radzieckich, w latach 1947-1948 urządzono na niej Cmentarz Żołnierzy Radzieckich na Skowroniej Górze, gdzie pochowano pozostałych poległych chowanych w czasie walk w innych częściach miasta. Zachodnia część cmentarz nadal pełniła funkcję cmentarza parafialnego kościoła św. Maurycego, chowano tu również zmarłych zamieszkałych w pobliżu cmentarza. Pod koniec lat 60. XX wieku planowano likwidację cmentarza, wiązało się to z ówczesną tendencja władz do całkowitej likwidacji cmentarzy wyznaniowych i zastąpienia ich komunalnymi. Od roku 1971 pochówki były wstrzymane. Ponowna reaktywacja funkcji cmentarza nastąpiła w roku 1994. W chwili obecnej miejsca grzebalne powoli się wyczerpują.

Znane osoby pochowane na cmentarzu

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani na Cmentarzu św. Maurycego we Wrocławiu.
  1. Grób Franciszka Pogody został ujęty do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski zob.Franciszek Pogoda. [dostęp 2024-10-12].
  2. Grób Barbary Cygańskiej - Wiland został ujęty do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski zob.Barbara Cygańska - Wiland. [dostęp 2024-10-12].

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • Burak M., Okólska H., 2007, Cmentarze dawnego Wrocławia, Wydawnictwo Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wrocław. ISBN 978-83-89262-38-7