Curtiss O-40 Raven
| O-40 Raven | |
|---|---|
 | |
| Prototaip asal YO-40 | |
| Peranan | Pesawat peninjau |
| Negara pengeluar | Amerika Syarikat |
| Pengeluar | Curtiss-Wright |
| Penerbangan pertama | 1932 |
| Diperkenalkan | 1933 |
| Dihentikan | 1939 |
| Syarikat penerbangan utama | Kor Udara Tentera Amerika Syarikat |
| Jumlah dibina | 5 |
Curtiss O-40 Raven ialah pesawat peninjau buatan Amerika pada tahun 1930-an yang dibina dan digunakan dalam jumlah yang kecil. Sebuah pesawat contoh YO-40 jenis Sesquiplane berenjin tunggal dengan gerabak boleh ditarik balik telah dibina, diikuti dengan empat buah pesawat contoh versi ekasayap (monoplane) yang diubah suai yang digunakan sehingga 1939 yang dinamakan O-40B.
Pembangunan dan reka bentuk
[sunting | sunting sumber]Pada tahun 1931, sebagai respons kepada permintaan Kor Udara Tentera Amerika Syarikat untuk sebuah pesawat peninjau baharu, syarikat Curtiss telah mereka bentuk pesawat Model 62, sebuah pesawat berenjin tunggal dengan sayap bawah jauh lebih kecil daripada sayap atas, dikenali sebagai pesawat sesquiplane (iaitu "satu-dan -separuh sayap"), manakala panel luar sayap atas tertarik ke belakang untuk mengelakkan masalah pusat graviti . Ia adalah binaan semua logam, dengan fiuslaj monocoque dan mempunyai bahagian bawah roda ekor yang boleh ditarik dengan roda utama yang menarik ke dalam, dan dikuasakan oleh enjin jejari Wright Cyclone . Dua anak kapal duduk sebaris di kokpit terbuka. [1] [2] [3]
Sebuah prototaip, yang dinamakan YO-40 diterbangkan pada Februari 1932. Walaupun ia terhempas pada Mei tahun itu, ia telah dibina semula dengan sayap yang lebih kuat dan kokpit tertutup sebagai pesawat YO-40A. Empat buah lagi pesawat YO-40A telah ditempah, tetapi ia telah direka bentuk semula sebagai pesawat ekasayap dengan mengalihkan sayap bawah, pesawat yang dihasilkan dinamakan Y1O-40B. [2] [4]
Sejarah operasi
[sunting | sunting sumber]Empat buah pesawat Y1O-40B telah dihantar pada Jun 1933, dan selepas ujian perkhidmatan, ia telah dinamakan semula sebagai O-40B dan dikendalikan oleh Skuadron Pemerhatian Pertama USAAC. [5] Walaupun prestasi dan kebolehgerakan pesawat adalah baik, Kor Udara Amerika Syarikat kecewa dengan susunan kokpit dan kapasiti bahan api yang rendah, [2] dan tiada lagi tempahan untuk pesawat seterusnya dibuat. Pesawat O-40B terakhir telah ditarik balik daripada digunakan pada tahun 1939.
Varian
[sunting | sunting sumber]- YO-40
- Prototaip dikuasakan oleh Enjin Wright R-1820E Cyclone 653 hp (487 kW). [6]
- YO-40A
- YO-40 dibina semula dengan sayap yang lebih kuat dan kokpit tertutup. Dilupuskan pada tahun 1938. [2]
- Y1O-40B
- Terbitan pesawat ekasayap dengan sayap bawah dihapuskan. Dikuasakan oleh enjin R-1820-27 670 hp (500 kW) . Empat buah dibina.
- O-40B
- Penamaan semula Y1O-40B.
Operator
[sunting | sunting sumber]- United States
- Kor Udara Tentera Amerika Syarikat
- Skuadron Pemerhatian Pertama
Spesifikasi (O-40B)
[sunting | sunting sumber]Data dari Curtiss Aircraft 1907–1947[7]
Ciri-ciri umum
- Krew: two
- Panjang: 28 ka 10 in (8.79 m)
- Rentang sayap: 41 ka 8 in (12.70 m)
- Tinggi: 10 ka 8 in (3.25 m)
- Luas sayap: 266 ka2 (24.7 m2)
- Berat kosong: 3,754 lb (1,703 kg)
- Berat kasar: 5,180 lb (2,350 kg)
- Janakuasa: 1 × Wright R-1820-27 Cyclone 9-cylinder air-cooled radial engine, 670 hp (500 kW)
Prestasi
- Halaju maksimum: 187.7 mph (302.1 km/j, 163.1 kn)
- Halaju kruis: 160.5 mph (258.3 km/j, 139.5 kn)
- Halaju pegun: 62 mph (100 km/j, 54 kn)
- Jarak: 324 bt (521 km, 282 nmi)
- Had khidmat: 23,100 ka (7,000 m)
- Kadar mendaki: 1,660 ft/min (8.4 m/s)
Persenjataan
- Meriam: 1× fixed forward firing .30 in machine gun and 1× .30 in machine gun in observers cockpit
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- Nota
- ^ Bowers 1979, pp. 331–332.
- ^ a b c d "Curtiss:K through Z". aerofiles. 24 January 2009. Retrieved 10 March 2010.
- ^ Flight 4 January 1934, p.20.
- ^ Bowers 1979, pp. 332–333.
- ^ "Factsheets : 1 Reconnaissance Squadron (ACC) Diarkibkan 2011-09-13 di Wayback Machine". Air Force Historical Research Agency, United States Air Force. Retrieved 10 March 2010.
- ^ Bowers 1979, p.332.
- ^ Bowers 1979, p.333.