DVD+R
DVD+R – jeden ze standardów jednokrotnego zapisu informacji na nośniku danych, jakim jest dysk optyczny DVD. Umożliwia zapis 4,7 GB danych na jedną stronę nośnika. Kompatybilny z DVD+R standard wielokrotnego zapisu informacji to DVD+RW.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Format DVD+R został opracowany przez koalicję firm zrzeszonych w organizacji DVD+RW Alliance w połowie 2002 roku. Standard ten mimo swojej premiery w połowie 2002 roku został zaakceptowany przez DVD Forum jako DVD dopiero wraz z dniem 25 stycznia 2008 roku. Wcześniej standard DVD+R pozostawał po prostu standardem nieoficjalnym, jednak jest obsługiwany przez około 90% odtwarzaczy DVD (również tych wyprodukowanych przed 2008 rokiem). W roku 2003 zaprezentowano technologię płyt dwuwarstwowych, które przy zastosowaniu standardu DVD+R umożliwiają zapis 8,5 GB danych na dwóch warstwach dysku. Technologia ta została wprowadzona przez producentów sprzętu w pierwszej połowie 2004 roku.
Specyfikacja
[edytuj | edytuj kod]Stopień pofalowania ścieżki prowadzącej, służącej do modulacji fazy odbitej wiązki lasera ze zmianami amplitudy wynosi dla płyt DVD+R 817,14 kHz. Umożliwia to zakodowanie dużej ilości informacji, takich jak adres (położenie) każdego sektora lub danych dotyczących strategii zapisu na konkretnym nośniku. Płyty DVD+R, jak i DVD-R, nagrane w stacjonarnej nagrywarce DVD muszą zostać najpierw „zamknięte” w nagrywarce DVD,aby mogły być odtworzone przez odtwarzacz DVD. Po operacji zamknięcia płyty nie można już dodawać nowych nagrań,ani edytować istniejących.
Różnice DVD-R a DVD+R
[edytuj | edytuj kod]Formaty DVD-R oraz DVD+R bardzo nieznacznie różnią się między sobą, choć oba są standardami jednokrotnego zapisu. Sposób użycia jest w obu przypadkach taki sam. Oba rodzaje płyt różnią się jednak techniką i prędkością nagrywania. Trzeba być jednak ostrożnym, jeśli chodzi o płyty DVD-R, ponieważ czyste nośniki mają dwa standardy. Ten, którego należy używać, nazywa się „DVD-R do użytku ogólnego”. Ten drugi nosi nazwę „DVD-R do authoringu” i z powodu innego składu nadaje się tylko do masteringu. Ten rodzaj płyt DVD-R nie jest zazwyczaj szeroko dostępny.
1. Pojemność:
- DVD-R: 4 489 MB, 4 706 074 624 bajtów, czyli 4,383 GB
- DVD+R: 4 483 MB, 4 700 372 992 bajtów, czyli 4,377 GB
2. System adresowania:
- System adresowania sektorów na nienagranej płycie dla DVD-R: -pre-pit/modulacja częstotliwościowa
- System adresowania sektorów na nienagranej płycie dla DVD+R: -ADIP/modulacja fazowa
3. Częstotliwość pofalowania ścieżki:
- Częstotliwość pofalowania ścieżki prowadzącej dla DVD-R: 140,60 kHz
- Częstotliwość pofalowania ścieżki prowadzącej dla DVD+R: 817,14 kHz
Porównanie pojemności
[edytuj | edytuj kod]Dla porównania, poniższa tabelka pokazuje pojemności czterech najczęściej używanych płyt DVD, wykluczając DVD-RAM.
Typ płyty | Ilość sektorów (Jeden sektor ma 2,048 B) |
Pojemność | ||
---|---|---|---|---|
bajty | GB | GiB | ||
DVD-R (SL) | 2 298 496 | 4 707 319 808 | 4,7 | 4,384 |
DVD+R (SL) | 2 295 104 | 4 700 372 992 | 4,7 | 4,378 |
DVD-R DL | 4 171 712 | 8 543 666 176 | 8,5 | 7,957 |
DVD+R DL | 4 173 824 | 8 547 991 552 | 8,5 | 7,961 |
(SL) – Płyta jednowarstwowa
DL – Płyta dwuwarstwowa |
Szybkość
[edytuj | edytuj kod]Szybkość napędu | Prędkość zapisu danych | Czas nagrywania dla jednowarstwowej płyty DVD+R |
---|---|---|
1× | 1,32 MB/s | 60 minut |
2× | 2,64 MB/s | 30 minut |
4× | 5,28 MB/s | 15 minut |
8× | 10,56 MB/s | 7 minut 30 sekund |
16× | 21,12 MB/s | 3 minuty 45 sekund |