Przejdź do zawartości

DVD+R

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

DVD+R – jeden ze standardów jednokrotnego zapisu informacji na nośniku danych, jakim jest dysk optyczny DVD. Umożliwia zapis 4,7 GB danych na jedną stronę nośnika. Kompatybilny z DVD+R standard wielokrotnego zapisu informacji to DVD+RW.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Format DVD+R został opracowany przez koalicję firm zrzeszonych w organizacji DVD+RW Alliance w połowie 2002 roku. Standard ten mimo swojej premiery w połowie 2002 roku został zaakceptowany przez DVD Forum jako DVD dopiero wraz z dniem 25 stycznia 2008 roku. Wcześniej standard DVD+R pozostawał po prostu standardem nieoficjalnym, jednak jest obsługiwany przez około 90% odtwarzaczy DVD (również tych wyprodukowanych przed 2008 rokiem). W roku 2003 zaprezentowano technologię płyt dwuwarstwowych, które przy zastosowaniu standardu DVD+R umożliwiają zapis 8,5 GB danych na dwóch warstwach dysku. Technologia ta została wprowadzona przez producentów sprzętu w pierwszej połowie 2004 roku.

Specyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Stopień pofalowania ścieżki prowadzącej, służącej do modulacji fazy odbitej wiązki lasera ze zmianami amplitudy wynosi dla płyt DVD+R 817,14 kHz. Umożliwia to zakodowanie dużej ilości informacji, takich jak adres (położenie) każdego sektora lub danych dotyczących strategii zapisu na konkretnym nośniku. Płyty DVD+R, jak i DVD-R, nagrane w stacjonarnej nagrywarce DVD muszą zostać najpierw „zamknięte” w nagrywarce DVD,aby mogły być odtworzone przez odtwarzacz DVD. Po operacji zamknięcia płyty nie można już dodawać nowych nagrań,ani edytować istniejących.

Różnice DVD-R a DVD+R

[edytuj | edytuj kod]

Formaty DVD-R oraz DVD+R bardzo nieznacznie różnią się między sobą, choć oba są standardami jednokrotnego zapisu. Sposób użycia jest w obu przypadkach taki sam. Oba rodzaje płyt różnią się jednak techniką i prędkością nagrywania. Trzeba być jednak ostrożnym, jeśli chodzi o płyty DVD-R, ponieważ czyste nośniki mają dwa standardy. Ten, którego należy używać, nazywa się „DVD-R do użytku ogólnego”. Ten drugi nosi nazwę „DVD-R do authoringu i z powodu innego składu nadaje się tylko do masteringu. Ten rodzaj płyt DVD-R nie jest zazwyczaj szeroko dostępny.

1. Pojemność:

  • DVD-R: 4 489 MB, 4 706 074 624 bajtów, czyli 4,383 GB
  • DVD+R: 4 483 MB, 4 700 372 992 bajtów, czyli 4,377 GB

2. System adresowania:

  • System adresowania sektorów na nienagranej płycie dla DVD-R: -pre-pit/modulacja częstotliwościowa
  • System adresowania sektorów na nienagranej płycie dla DVD+R: -ADIP/modulacja fazowa

3. Częstotliwość pofalowania ścieżki:

  • Częstotliwość pofalowania ścieżki prowadzącej dla DVD-R: 140,60 kHz
  • Częstotliwość pofalowania ścieżki prowadzącej dla DVD+R: 817,14 kHz

Porównanie pojemności

[edytuj | edytuj kod]

Dla porównania, poniższa tabelka pokazuje pojemności czterech najczęściej używanych płyt DVD, wykluczając DVD-RAM.

Pojemność płyt DVD
Typ płyty Ilość sektorów
(Jeden sektor ma 2,048 B)
Pojemność
bajty GB GiB
DVD-R (SL) 2 298 496 4 707 319 808 4,7 4,384
DVD+R (SL) 2 295 104 4 700 372 992 4,7 4,378
DVD-R DL 4 171 712 8 543 666 176 8,5 7,957
DVD+R DL 4 173 824 8 547 991 552 8,5 7,961
(SL) – Płyta jednowarstwowa

DL – Płyta dwuwarstwowa

Szybkość

[edytuj | edytuj kod]
Szybkość napędu Prędkość zapisu danych Czas nagrywania dla jednowarstwowej płyty DVD+R
1,32 MB/s 60 minut
2,64 MB/s 30 minut
5,28 MB/s 15 minut
10,56 MB/s 7 minut 30 sekund
16× 21,12 MB/s 3 minuty 45 sekund

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]