Przejdź do zawartości

Daniel Craig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sir Daniel Craig
Ilustracja
Craig podczas premiery Spectre w Berlinie (2015)
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1968
Chester

Zawód

aktor

Współmałżonek

Fiona Loudon
​(1992–1994; rozwód)
Rachel Weisz
(od 2011)

Lata aktywności

od 1992

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania)
Faksymile
Podpis Daniela Craiga
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Daniel Wroughton Craig[1][2] (ur. 2 marca 1968 w Chester) – brytyjski aktor teatralny i filmowy. Odtwórca roli Jamesa Bonda w pięciu filmach z tej serii: Casino Royale (2006), Quantum of Solace (2008), Skyfall (2012), Spectre (2015) i Nie czas umierać (2021).

W 2021 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7007 Hollywood Boulevard[3][4]. W tym samym roku został odznaczony Orderem św. Michała i św. Jerzego za zasługi dla filmu i teatru[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Chester, w hrabstwie Cheshire, przy 41 Liverpool Road, jako drugie dziecko i jedyny syn Carol Olivii Craig (z domu Williams) i Timothy’ego Johna Wroughtona „Tima” Craiga[6]. Jego matka była nauczycielką plastyki, a ojciec był właścicielem dwóch pubów w Cheshire – „Ring o’ Bells” we Frodsham i „Boot Inn” w Tarporley, początkowo został zatrudniony jako kadet w marynarce handlowej[7]. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, walijskie, szkockie, irlandzkie i francuskie; do swoich przodków zalicza francuskiego ministra hugenotów Daniela Chamiera i Sir Williama Burnaby’ego, pierwszego baroneta[6]. Jego drugie imię, Wroughton, pochodzi od jego praprababki, Grace Matildy Wroughton[6]. Wychowywał się ze starszą siostrą Leą (ur. 1965)[7].

W 1972 jego rodzice rozwiedli się i zamieszkał razem z matką i starszą siostrą Leą w Liverpoolu, a potem w Hoylake na półwyspie Wirral, rodzinnej miejscowości swojej matki[8]. Po wizycie w Liverpool Everyman Theatre zainteresował się aktorstwem i mając 6 lat wystąpił w szkolnym przedstawieniu Frodsham Primary School pt. Oliver!. Grał w rugby w Hoylake Rugby Club. W wieku 14 lat w Hillbre High School w West Kirby w hrabstwie Merseyside wziął udział w licealnych produkcjach: Romeo i Julia i Kopciuszek[9].

W 1984 przerwał naukę Calday Grange Grammar School[10] i przyłączył się do grupy teatralnej National Youth Theatre (NYT) w Manchesterze. Następnie przeprowadził się do Londynu, gdzie wraz z NYT debiutował rolą Agamemnona w sztuce Troilus i Kresyda, jednym z bardziej skomplikowanych emocjonalnie utworów Szekspira (niejako wewnętrznie rozdartym). Dorabiał także pracując w kuchni, restauracji i jako kelner. Nadal jednak występował z NYT, podróżując do Walencji i Moskwy. Za trzecim podejściem w 1988 dostał się do prestiżowej Guildhall School of Music and Drama[11] przy Barbican, gdzie studiowali także Ewan McGregor, Alistair McGowan, Damian Lewis i Joseph Fiennes. W 1991 obronił dyplom i przyłączył się do zespołu Royal Shakespeare Company[12].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po udziale w serialach – ABC Covington Cross (1992) jako strażnik chodnika z Nigelem Terrym i ITV Boon (1992) jako Jim Parham – po raz pierwszy w wystąpił na dużym ekranie jako sierżant Jaapie Botha w południowoafrykańskim dramacie Johna G. Avildsena Zew wolności (The Power of One, 1992) o skomplikowanych losach mieszkańców RPA z Morganem Freemanem, Johnem Gielgudem i Stephenem Dorffem. W listopadzie 1993 na deskach Royal National Theatre zagrał postać Jaya w kontrowersyjnej sztuce Tony’ego Kushnera Anioły w Ameryce. Swoją karierę kontynuował na telewizyjnym ekranie w szeregu produkcji, w tym Kroniki młodego Indiany Jonesa (1993), Zorro (1993) jako pułkownik Hidalgo, Orzeł Sharpe’a (1993), BBC2 Nasi przyjaciele w Północy (Our Friends in the North, 1996) i HBO Opowieści z krypty (1996). W komedii przygodowej Disneya Chłopak na dworze króla Artura (A Kid in King Arthur’s Court, 1995) z Kate Winslet przyjął rolę Mistrza Kane’a. Przełomem w jego aktorskiej karierze okazała się rola telewizyjna niespokojnego George’a „Geordiego” Peacocka w serialu BBC Nasi przyjaciele na północy (Our Friends in the North, 1996)[13] o losach czworga przyjaciół, którzy w ciągu czterech dekad doświadczają różnych problemów i trosk u boku Christophera Ecclestona i Marka Stronga.

W 1997 powrócił na scenę West Endu w The Old Vic w roli rozwiedzionego agenta castingu Mickeya w mrocznej komedii Davida Rabe’a Hurlyburly[14] z Rupertem Gravesem. W biograficznym dramacie historyczno-kostiumowym Shekhara Kapura Elizabeth (1998) zagrał psychopatycznego jezuickiego księdza Johna Ballarda, straconego za udział w zamachu na królową Anglii Elżbietę I (Cate Blanchett) w spisku Babington. Za ekranową rolę George’a Dyera, kochanka słynnego brytyjskiego malarza samouka Francisa Bacona (w tej roli Derek Jacobi) w dramacie biograficznym Love Is the Devil – Szkic do portretu Francisa Bacona (Love Is the Devil: Study for a Portrait of Francis Bacon, 1998) został wyróżniony prestiżową nagrodą na festiwalu w Edynburgu jako najlepszy brytyjski występ[15]. Był nominowany do nagrody British Independent Film Award (BIFA) jako sierżant plutonu Telford Winter w dramacie wojennym Okop (The Trench, 1999)[16].

Kolejną ważną rolą w filmografii Craiga była postać pogodnego schizofrenika Raya, próbującego ułożyć sobie życie po wyjściu ze szpitala w komediodramacie Głosy (Some Voices, 2000), którą docenili krytycy, Craig znalazł się w prestiżowym gronie Shooting Stars - obiecujących europejskich talentów aktorskich i odebrał nagrodę British Independent Film Award (BIFA). Wkrótce dostał propozycję niewielkiej roli Alexa Westa, rywala i dawnego kochanka/przyjaciela Lary Croft, w sensacyjnym filmie przygodowo-fantastycznym Lara Croft: Tomb Raider (2001)[17]. W 2002 był nominowany do nagrody „London Evening Standard” za występ w spektaklu A Number na Royal Court Theatre Downstairs. Sam Mendes powierzył mu rolę syna potężnego gangstera (granego przez Paula Newmana) w dramacie kryminalnym Droga do zatracenia (The Road to Perdition, 2002). Roger Michell zaangażował go do roli dojrzałego, żonatego mężczyzny, który nawiązuje romans z o wiele starszą od siebie kobietą w dramacie Matka (The Mother, 2003), za którą był nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej. Krytyce londyńskiej bardziej przypadła do gustu jego kreacja Joego Rose’a, którego prześladuje tragiczne wydarzenie z niedalekiej przeszłości, kiedy był świadkiem śmierci pewnego człowieka, podczas gdy inny świadek tamtego incydentu (Rhys Ifans) twierdzi zaś, że obydwu łączy głębsze uczucie, w ekranizacji powieści Iana McEwana Przetrzymać tę miłość (Enduring Love, 2004), za którą został nagrodzony ALFS Award. Rola bezimiennego handlarza kokainą w filmie gangsterskim Matthew Vaughna Przekładaniec (2004) przyniosła Craigowi kolejną nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. W dramacie Stevena Spielberga Monachium (Munich, 2005), o historii izraelskiej specgrupy, która miała za zadanie zabić członków palestyńskiej terrorystycznej organizacji Czarny Wrzesień, zagrał postać Steve’a, urodzonego w Południowej Afryce rekruta, jednego z członków grupy odwetowej odpowiedzialnych za przygotowanie zamachu na izraelskich sportowców w czasie Olimpiady w Monachium w 1972[18]. W dramacie sensacyjnym Obłęd (2005) pojawił się jako Rudy Mackenzie. W dramacie biograficznym Bez skrupułów (2006) wcielił się w rolę Perry’ego Smitha, oczekującego na wyrok śmierci zabójcy, jednego z bohaterów głośnej powieści Z zimną krwią autorstwa Trumana Capote’a (w tej roli Toby Jones).

W 2006 magazyn „Esquire” przyznał mu tytuł „Najlepiej ubranego mężczyzny”[19]. Był na okładkach magazynów takich jak „GQ”,„Entertainment Weekly”, „Time Out”, „Harper’s Bazaar”, „Skip”, „Men’s Health”, „DT”, „Rolling Stone”, „The Man”, „InStyle”, „Psychologies”, „Esquire”, „L’Officiel Hommes”, „TV Movie”, „Marie Claire”, „Vanity Fair”, „Dujour”, „Pani”, „Safari”, „The Hollywood Reporter”, „Men’s Journal”, „Film”, „Film Fame Fract”, „Viva!”, „W”, „Interview” i „Parade”[20].

W 2009 zadebiutował z powodzeniem na Broadwayu jako Joey w przedstawieniu A Steady Rain[21] z Hugh Jackmanem. W 2011 wcielił się w rolę Mikaela Blomkvista w filmie Dziewczyna z tatuażem Davida Finchera – ekranizacji książki Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet z serii Millennium, autorstwa Stiega Larssona. Od 27 października 2013 do 5 stycznia 2014 występował jako Robert w broadwayowskiej sztuce Harolda Pintera Zdrada (Betrayal)[21] w reż. Mike’a Nicholsa z Rachel Weisz. W filmie Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy (2015) wystąpił epizodycznie jako szturmowiec, który zostaje omamiony Mocą przez główną bohaterkę Rey[22][23]. W 2017 za rolę Jaga w produkcji off-Broadwayowskiej Otello był nominowany do Drama Desk Award[24]. Jako Benoit Blanc, prywatny detektyw zatrudniony do zbadania sprawy śmierci Harlana (Christopher Plummer) w Na noże (Knives Out, 2019) zdobył nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu[25], Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor i Nagrody Satelity[15].

Rola Jamesa Bonda

[edytuj | edytuj kod]

Wielkie emocje towarzyszyły jego kandydaturze do roli legendarnego agenta 007 – Jamesa Bonda, był szóstym aktorem i zarazem pierwszym blondynem wcielającym się w tę postać[26]. W lutym 2004 Pierce Brosnan oficjalnie ogłosił, że rezygnuje z pracy nad rolą Jamesa Bonda. W pewnym momencie producent Michael G. Wilson stwierdził, że ponad 200 nazwisk zostało wziętych pod uwagę w celu zastąpienia go[27]. Chorwacki aktor Goran Višnjić został przesłuchiwany do roli tego samego dnia co Craig, ale podobno nie był w stanie opanować brytyjskiego akcentu[28]. Rozważano Nowozelandczyka Karla Urbana, ale nie był on w stanie wykonać testu ekranowego z powodu zobowiązań filmowych. Według Martina Campbella, Henry Cavill był jedynym aktorem poważnie walczącym o tę rolę, ale w wieku 22 lat był uważany za zbyt młodego[29]. Brano również pod uwagę australijskiego aktora Sama Worthingtona i szkockiego aktora Dougraya Scotta[30].

W maju 2005 Daniel Craig oświadczył, że Metro-Goldwyn-Mayer, a producenci Michael G. Wilson i Barbara Broccoli zapewnili go, że dostanie rolę Bonda. Nominacja Craiga na kolejnego Bonda wywołała kontrowersje wśród ludzi w branży filmowej i publiczności, która krytykowała ten wybór. Pomimo krytyki przyjął odpowiedzialność i w październiku 2005 zdecydował się zagrać następnego Bonda, zastępując Pierce’a Brosnana. Po premierze Casino Royale, 14 listopada 2006, udowodnił krytykom, że się mylili[7]. Film Casino Royale stał się przebojem, zdobywając 594 mln dolarów zysku, najwyższy w historii filmów o Bondzie w tym czasie[7]. Jego występ został wysoko oceniony, a nawet przyniósł mu nagrodę „London Evening Standard” oraz kilka nominacji, w tym do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[25], Irish Film & Television Awards i Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor[25]. Po występie w kolejnych trzech filmach z tej serii: Quantum of Solace (2008), Skyfall (2012), Spectre (2015)[31], po raz ostatni zagrał Bonda w Nie czas umierać (2021).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł oryginalny Tytuł polski Rola Uwagi Źródła
1992 The Power of One Zew wolności sierżant Jaapie Botha [32][33][34]
1995 A Kid in King Arthur's Court Chłopak na dworze króla Artura Master Kane [32][34]
1997 Obsession – John McHale [32][34]
1998 Love and Rage Miłość i wściekłość James Lynchehaun [32][34]
Elizabeth – John Ballard [32][33][34]
Love Is the Devil: Study for a Portrait of Francis Bacon Love Is the Devil – Szkic do portretu Francisa Bacona George Dyer [32][35]
1999 The Trench Okop sierżant Telford Winter [32][34][35]
2000 Some Voices Głosy Ray [32][35]
Hotel Splendide – Ronald Blanche [32][34]
I Dreamed of Africa Marzyłam o Afryce Declan Fielding [32][34]
2001 Lara Croft: Tomb Raider – Alex West [32][34][36][37]
2002 Ten Minutes Older: The Cello Dziesięć minut później – Wiolonczela Cecil Thomas [32][38]
Road to Perdition Droga do zatracenia Connor Rooney [32][34][35]
Occasional, Strong – Jim film krótkometrażowy [32][39]
2003 Sylvia – Ted Hughes [32][34][35]
The Mother Matka Darren [32][35][37]
2004 Layer Cake Przekładaniec XXXX [32][34][35]
Enduring Love Przetrzymać tę miłość Joe [32][35][37]
2005 The Jacket Obłęd Rudy Mackenzie [32][34]
Sorstalanság Los utracony żołnierz amerykański [32][34]
Munich Monachium Steve [32][33]
2006 Renaissance – Barthélémy Karas [32][33]
Infamous Bez skrupułów Perry Smith [32][35]
Casino Royale – James Bond [32][35]
2007 The Invasion Inwazja Ben Driscoll [32][34]
The Golden Compass Złoty kompas lord Asriel [32][34][37]
2008 Flashbacks of a Fool – Joe Scot także producent wykonawczy [32][34]
Quantum of Solace 007 Quantum of Solace James Bond [32][40]
Defiance Opór Tuvia Bielski [32][35]
How to Lose Friends & Alienate People – (on sam) cameo [32]
2011 One Life – narrator film dokumentalny [9][32][41]
Cowboys & Aliens Kowboje i obcy Jake Lonergan [32][34]
Dream House Dom snów Will Atenton / Peter Ward [32][34][42]
The Adventures of Tintin Przygody Tintina Ivan Ivanovitch Sakharine / Red Rackham przechwytywanie ruchu [32][43]
The Girl with the Dragon Tattoo Dziewczyna z tatuażem Mikael Blomkvist [32][34][35]
The Organ Grinder's Monkey – Bubbles film krótkometrażowy [32][35]
2012 Happy & Glorious – James Bond film krótkometrażowy [32][35]
Skyfall – James Bond [32][35]
2015 Spectre – James Bond także koproducent [32][35]
Star Wars: The Force Awakens Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy szturmowiec FN-1824 cameo, niewymieniony w napisach [22][23][32]
2017 Logan Lucky – Joe Bang [9][32][35][44]
Kings – Obie Hardison [9][32][45]
2019 Knives Out Na noże Benoit Blanc [32][35][46]
2021 No Time to Die Nie czas umierać James Bond także koproducent [32][35]
2022 Glass Onion: A Knives Out Mystery Glass Onion: Film z serii „Na noże” Benoit Blanc [9][32][33][34][47]

Produkcje telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł oryginalny Tytuł polski Rola Uwagi Źródła
1992 Anglo-Saxon Attitudes – Gilbert Stokesay miniserial, 3 odcinki [9][32]
Boon – Jim Parham serial, 1 odcinek [9][32]
Covington Cross – strażnik serial, 1 odcinek [9][32]
1993 Zorro – porucznik Hidalgo serial, 2 odcinki [9][32]
Drop the Dead Donkey – Fixx serial, odcinek: „George and His Daughter” [32][37]
The Young Indiana Jones Chronicles Kroniki młodego Indiany Jonesa Schiller serial, odcinek: „Palestine, October 1917” [32][37]
Between the Lines – Joe Rance serial, odcinek: „New Order” [9][32]
Heartbeat – Peter Begg serial, odcinek: „A Chilly Reception” [32][34][37]
Screen Two – porucznik Guth, zastępca Schatza serial, odcinek: „Genghis Cohn” [9][32]
Sharpe's Eagle Orzeł Sharpe’a porucznik Berry film [32][34]
1996 Our Friends in the North – Geordie Peacock miniserial, 8 odcinków [32][34]
Tales from the Crypt Opowieści z krypty Barry serial, odcinek: „Smoke Wrings” [9][32][34]
Saint-Ex Saint-Exupery Guillaumet film [32][34]
Kiss and Tell Zgadnij, kto zabił Matt Kearney film [32][33]
The Fortunes and Misfortunes of Moll Flanders Burzliwe życie Moll Flanders James „Jemmy” Seagrave film [32][34]
1997 The Hunger – Jerry Pritchard serial, odcinek: „Ménage à Trois” [9][32]
The Ice House – Andy McLoughlin film [32][34]
1999 Adventures of Young Indiana Jones: Daredevils of the Desert Młody Indiana Jones: Bohaterowie pustyni Schiller film
Shockers: The Visitor – Richard film [32]
2001 Sword of Honour Miecz chwały Guy Crouchback film [32][33]
2002 Copenhagen Kopenhaga Werner Heisenberg film [32][34][35]
2005 Archangel Archanioł prof. Fluke Kelso film [9][32][48]
2012, 2020–2021 Saturday Night Live – różne role program komediowy, 3 odcinki [32][49]
2017 Comrade Detective – ojciec Anton Streza (głos) serial, 2 odcinki [32][50]

Gry komputerowe

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł oryginalny Tytuł polski Rola Uwagi Źródła
2008 007: Quantum of Solace – James Bond [51]
2010 GoldenEye 007 – [51]
James Bond 007: Blood Stone – [51]
2012 007 Legends – [51]
2015 James Bond: World of Espionage – [52]

Reklamy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł oryginalny Rola Uwagi Źródła
2012 Heineken Crack the Case James Bond [53][54][55]
Sony Mouse & Cat James Bond [56][57]
2015 Heineken The Chase James Bond [58]
2020 Heineken Daniel Craig vs James Bond James Bond / we własnej osobie [59]
2022 Belvedere Vodka Presents Daniel Craig. we własnej osobie [60][61][62]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Personalidade: Daniel Craig (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2018-03-02]. (port.).
  2. ↑ Daniel Craig. Listal. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  3. ↑ Daniel Craig. Walk of Fame, 2021-10-06. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  4. ↑ Brian Gallagher: Daniel Craig honored with his star on the Hollywood Walk of Fame. „Daily Mail”, 2021-10-07. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  5. ↑ a b New Year Honours 2022 Overseas and International List: Order of St Michael and St George [online], GOV.UK [dostęp 2022-01-19] (ang.).
  6. ↑ a b c Daniel Craig – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 1 września 2010. [dostęp 2021-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-07)]. (ang.).
  7. ↑ a b c d Daniel Craig Biography. The Famous People. [dostęp 2021-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-07)]. (ang.).
  8. ↑ Daniel Craig, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-08-07] (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Daniel Craig - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2018-03-02]. (rum.).
  10. ↑ Daniel Craig Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  11. ↑ Daniel Craig (2 de Março de 1968). Filmow. [dostęp 2018-03-02]. (port.).
  12. ↑ Cammila Collar: Daniel Craig Biography. AllMovie. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  13. ↑ Sam Knight: Heart of An Assassin: How Daniel Craig Changed James Bond Forever. „GQ”, 9 maja 2020. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
  14. ↑ Paul Taylor: Opening night: Hurlyburly. „The Independent”, 23 października 2011. [dostęp 2021-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-07)]. (ang.).
  15. ↑ a b Daniel Craig Awards. FamousFix. [dostęp 2021-08-06]. (ang.).
  16. ↑ Daniel Craig. Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  17. ↑ Daniel Craig - Životopis / Info. FDb.cz. [dostęp 2018-03-02]. (cz.).
  18. ↑ Daniel Craig. ČSFD.cz. [dostęp 2018-03-02]. (cz.).
  19. ↑ Daniel Craig Trivia. FamousFix. [dostęp 2021-08-06]. (ang.).
  20. ↑ Daniel Craig Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-08-06]. (ang.).
  21. ↑ a b Daniel Craig. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
  22. ↑ a b Baz Bamigboye (2016-01-03): Daniel Craig's role as a stormtrooper in Star Wars is confirmed as it is revealed he had a four-line dialogue in The Force Awakens movie. „Daily Mail”. [dostęp 2016-01-11]. (ang.).
  23. ↑ a b JK Schmidt: Daniel Craig Reveals How He Got Involved In 'Star Wars: The Force Awakens'. comicbook.com. [dostęp 2018-12-19]. (ang.).
  24. ↑ Daniel Craig. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
  25. ↑ a b c Daniel Craig Awards. AllMovie. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  26. ↑ Daniel Craig. FILMSTARTS.de. [dostęp 2018-03-02]. (niem.).
  27. ↑ Daniel Craig takes on 007 mantle. BBC. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  28. ↑ Bond race 'entering final stages'. BBC. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  29. ↑ Kellvin Chavez: Exclusive interview with Martin Campbell on Zorro and Bond. Latino Review. [dostęp 2021-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-07)]. (ang.).
  30. ↑ Michael Fleming: Casting begins for „War”, „Titans”. „Variety”, 5 listopada 2008. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  31. ↑ Daniel Craig. MYmovies.it. [dostęp 2018-03-02]. (wł.).
  32. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp Daniel Craig [online], IMDb [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  33. ↑ a b c d e f g Daniel Craig | Movies and Filmography [online], AllMovie [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  34. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac Daniel Craig [online], TVGuide.com [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  35. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Andrew Pulver, Daniel Craig’s 20 best film performances – ranked!, „The Guardian”, 24 listopada 2022, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  36. ↑ Antonio Stallings, Daniel Craig Once Called Starring in Angelina Jolie's 'Tomb Raider' the 'Worst Mistake I've Made' [online], Showbiz Cheat Sheet, 17 sierpnia 2022 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  37. ↑ a b c d e f g 10 Roles You'd Completely Forgotten That Daniel Craig Once Played [online], HuffPost UK, 4 lutego 2023 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  38. ↑ Ten Minutes Older: the Cello | Reviews | guardian.co.uk Film [online], www.theguardian.com [dostęp 2023-02-27].
  39. ↑ Occasional, Strong (1999) [online], BFI [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  40. ↑ Quantum Of Solace's Original Ending Would've Totally Changed Craig's 007 [online], MSN [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  41. ↑ One Life | Narrated by Daniel Craig | BBC Earth Film. [dostęp 2023-02-27].
  42. ↑ Jeannette Catsoulis, Moving Out of New York Is Just a Bad Idea, „The New York Times”, 30 września 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  43. ↑ Craig lands role in Tintin movie [online], 27 stycznia 2009 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  44. ↑ Charlotte O'Sullivan, Logan Lucky review: Daniel Craig steals the show in hillbilly heist [online], Evening Standard, 15 listopada 2017 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  45. ↑ Peter Bradshaw, Kings review – Halle Berry and Daniel Craig fail to ignite baffling LA riots drama, „The Guardian”, 14 września 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  46. ↑ Daniel Craig staromodnym detektywem w 'Knives Out' [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-02-27] (pol.).
  47. ↑ Christine Mielke, "Glass ___: A Knives Out Mystery," 2022 Daniel Craig film that shares a name with a bulb-shaped vegetable Crossword Clue [online], Try Hard Guides, 9 lutego 2023 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  48. ↑ The 10 Best Daniel Craig Movies of All Time [online], Next Luxury, 7 listopada 2021 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  49. ↑ Condé Nast, Daniel Craig's Best 'Saturday Night Live' Skits Poked Fun at James Bond and Coronavirus [online], GQ, 8 marca 2020 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  50. ↑ Lawrence J. Siskind, Comrade Detective’s Welcome Perspective [online], blogs.timesofisrael.com [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  51. ↑ a b c d Bond. Games, Bond: Celebrating the Craig Era of 007 Video Games [online], www.cgmagonline.com, 29 października 2021 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  52. ↑ James Bond: World of Espionage iOS, AND | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2023-02-27] (pol.).
  53. ↑ Crack the case with a Heineken-swigging James Bond | Digital [online], Campaign Asia [dostęp 2023-03-01].
  54. ↑ Heineken: Crack The Case [online], The Mill [dostęp 2023-03-01] (ang.).
  55. ↑ Skyfall James Bond 007 | Crack the Case Heineken spot (2012) Daniel Craig. [dostęp 2023-03-01].
  56. ↑ SONY Cat & Mouse — GMUNK [online], gmunk.com [dostęp 2023-03-01] (ang.).
  57. ↑ Watch: Sony's Skyfall TV Commercial [online], MI6-HQ.COM [dostęp 2023-03-01] (ang.).
  58. ↑ Heineken | The Chase. [dostęp 2023-03-01].
  59. ↑ Daniel Craig vs James Bond | NO TIME TO DIE. [dostęp 2023-03-01].
  60. ↑ Stuart Heritage, No time for tonic: Daniel Craig shows Bonds just wanna have fun in Taika Waititi vodka advert, „The Guardian”, 14 listopada 2022, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-03-01] (ang.).
  61. ↑ Daniel Craig Drinks Belvedere His Own Way | Belvedere Vodka [online], www.belvederevodka.com [dostęp 2023-03-01] (ang.).
  62. ↑ Filiz Mustafa, Daniel Craig's Belvedere Vodka commercial shows star's fancy dancing skills [online], HITC, 14 listopada 2022 [dostęp 2023-03-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Odtwórcy roli Jamesa Bonda

Walther PPK

Nagroda Empire dla najlepszego aktora
Nagroda Brytyjskiego Filmu Niezależnego dla najlepszego aktora
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Craig&oldid=73774722”