Naar inhoud springen

Daniel Oss

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel Oss
Oss in 2023.
Oss in 2023.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 13 januari 1987
Geboorteplaats Trente, Italië
Lengte 190 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Ploegen
2009–2012
2013–2017
2018–2021
2022-2023
Liquigas
BMC Racing Team
BORA-hansgrohe
Team TotalEnergies
Beste prestaties
Milaan-San Remo 9e (2012)
Gent-Wevelgem 5e (2010)
Ronde van Vlaanderen 11e (2015)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Daniel Oss (Trente, 13 januari 1987) is een Italiaans voormalig wielrenner.

Als jeugdrenner combineerde hij zowel het wegwielrennen als baanwielrennen. In die laatste discipline was hij een van de smaakmakers van zijn land, zo werd hij in 2004 nationaal kampioen individuele achtervolging. Vanaf zijn periode bij de beloften richtte hij zich consequent op de weg.

Vanaf 2009 werd hij met één jaar dispensatie prof bij het Italiaanse ProTour team Liquigas. In 2010 won hij zijn eerste maal bij de profs. Dit in augustus, tijdens de Ronde van Venetië, een Italiaanse eendagswedstrijd. Oss zat in de juiste vlucht, en over het glooiende parcours sprong hij in de laatste kilometer samen met ploegmaat Peter Sagan weg, hij kreeg van deze laatste de zege cadeau. Eerder dat jaar had hij tijdens de achttiende etappe van de Ronde van Frankrijk de prijs van de strijdlust gewonnen. Dit omdat hij samen met drie anderen in de ontsnapping van de dag zat, op veertien kilometer van de streep trok Oss alleen door. Hij werd pas op drie kilometer van de streep terug ingerekend, Mark Cavendish won uiteindelijk de etappe. In de Ronde van Frankrijk 2011 reed Oss zichzelf in de kijker door zich een aantal keer in de massasprints te mengen, waarmee hij een aantal top-10 klasseringen behaalde.

Oss (2018)

De laatste jaren legt Oss zich vooral toe op de Vlaamse voorjaarsklassiekers met als uitschieter een derde plaats in de E3 Harelbeke. In 2018 maakte hij de overstap naar BORA-hansgrohe. Voor de Duitse ploeg wist hij geen professionele overwinningen te behalen. Wel startte hij in 2019 in alle vijf de Monumenten, zijn beste resultaat was een dertiende plaats in Milaan-San Remo. In 2021 liep zijn contract af en maakte hij de overstap naar het Franse TotalEnergies. Namens de Franse ploeg nam Oss in 2023 afscheid van het professionele wielerpeloton.[1]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2010
Ronde van Venetië
2011
6e etappe Ronde van Colorado
2014
1e etappe Ronde van Trentino (ploegentijdrit)
Regenboogtrui UCI Ploegentijdrit in Ponferrada
2015
Bergklassement Ronde van Californië
3e etappe Critérium du Dauphiné (ploegentijdrit)
9e etappe Ronde van Frankrijk (ploegentijdrit)
Regenboogtrui UCI Ploegentijdrit in Richmond
2016
1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit)
5e etappe Eneco Tour (ploegentijdrit)
2017
1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit)
1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
Bergklassement Ronde van Guangxi

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2009
2010 123e  
2011 100e  
2012 105e  
2013 140e  
2014 103e   69e  
2015 97e  
2016 110e  
2017 opgave  
2018 112e  
2019 89e  
2020 105e  
2021 112e   115e  
2022 opgave  
2023 88e  
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
2009 75e 100e 92e opgave opgave
2010 23e 5e 28e 60e opgave 108e (UWK)
2011 18e 122e 77e 82e 161e (UWT)
2012 9e 16e 60e 60e 31e 152e (UWT)
2013 opgave 52e 12e opgave opgave Brons ↑ 78e (UWT)
2014 opgave
2015 50e 8e 11e 67e 10e opgave 133e (UWT)
2016 96e 24e 16e opgave 10e opgave 200e (UWT)
2017 77e 39e 61e 21e opgave 20e 216e (UWT)
2018 32e 44e 26e 40e opgave 176e (UWT)
2019 13e opgave 49e opgave opgave 37e
2020 71e opgave 61e
2021 33e 88e opgave
2022 42e opgave opgave 72e 39e
2023 35e opgave opgave opgave opgave
Commons heeft media­bestanden in de categorie Daniel Oss.