Przejdź do zawartości

Daniel Przastek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Przastek
ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

22 marca 1975

Doktor habilitowany nauk społecznych
Specjalność: historia najnowsza
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

27 października 2004 – nauki o polityce
UW

Habilitacja

26 lutego 2018 – nauki o polityce
UW

Wykładowca akademicki, dramaturg
jednostka

Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW

Stanowisko

Dziekan (od 2020)

jednostka kultury

m.in. Festiwal Teatrów Studenckich „Start”, Eye On Culture Festiwal

Stanowisko

dramaturg, menedżer kultury

Strona internetowa

Daniel Piotr Przastek (ur. 22 marca 1975) – polski dramaturg, doktor habilitowany nauk społecznych w zakresie nauk o polityce, od 2020 dziekan Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Kariera naukowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 ukończył politologię na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W 2004 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie pracy Środowisko teatru w okresie stanu wojennego (promotorka – Anna Weisert-Magierska), a 28 lutego 2018 Rada Wydziału WNPiSM podjęła decyzję o nadaniu habilitacji na podstawie dorobku naukowego, w szczególności dzieła Polityki kulturalne a wolność wypowiedzi artystycznej w Polsce w latach 1989–2015[2][3]. Praca finalnie okazała się plagiatem, ale sam Przastek nie poniósł odpowiedzialności za przewinienie. Otrzymał jedynie ustne upomnienie od rektora. [4][5].

Wieloletni pracownik naukowy Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych a następnie Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2019, po likwidacji INP, w Katedrze Historii Politycznej WNPiSM.

W latach 2012–2016 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Nauk Politycznych UW ds. naukowych i współpracy z zagranicą. Od 1 października 2016 do 30 września 2020 prodziekan WNPiSM ds. finansowych i rozwoju, a od 1 października dziekan tego Wydziału. Członek Senatu UW kadencji 2020–2024[2]. W trakcie swojej 4-letniej kadencji wielokroetnie dopuścił się mobbingu wobec pracowników Wydziału. Organizował m.in. konkursy na przygotowanie herbaty dla dziekana[6][7]. Jeden z pracowników mobbowanych przez Przastka miał targnąć się na własne życie[8]. Mimo licznych intewencji Rzeczniczki Akademickiej oraz Związków Zawodowych Przastek pozostał na stanowisku, a całą sprawę zatuszowano[9][10].

Kariera artystyczna

Współpracował z wieloma instytucjami kulturalnymi m.in.:

Współzałożyciel Stowarzyszenia Międzynarodowych Inicjatyw Kulturalnych SMIK. W 2013 był dyrektorem artystycznym Eye On Culture Festiwal. W latach 2014–2015 koordynator programowy Białołęckiego Festiwalu Komediowego „Zabafka” oraz twórca i kurator Sceny Impresaryjnej Białołęckiego Ośrodka Kultury. Pomysłodawca premier studenckich w Teatrze Polskim w Warszawie i Teatrze Powszechnym w Warszawie. W latach 2014–2019 współtworzył Festiwal Teatrów Studenckich START, od 2016 był jego dyrektorem artystycznym.

Dydaktyka

[edytuj | edytuj kod]
  • Historia Polski XX wieku
  • Historia Społeczna Europy
  • Historia Powszechna XX wieku
  • Bezpieczeństwo kulturowe
  • Najnowsza historia polityczna Polski
  • Kultura i polityka[12]

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Daniel Przastek, Teatr w okresie politycznego przełomu (1981–1984), „Rocznik Nauk Politycznych” 2002, nr 4.
  • Daniel Przastek, Europejska współpraca kulturalna. Unia Teatrów Europy, „Przegląd Europejski” 2002, nr 2.
  • Daniel Przastek, Wykorzystujący i wykorzystani. O przyczynach wydarzeń roku 1968 w Polsce i na świecie, „Świat i Polityka” 2003, 1–2.
  • Daniel Przastek, Theatre during political transformation (1981–1984), „Political Science Annual” 2004, nr 6.
  • Daniel Przastek, Kultura polityczna społeczeństwa polskiego w XX wieku, „Społeczeństwo i Polityka” 2004, nr 1.
  • Daniel Przastek, Wzorce i świadectwa, [w:] Horyzonty teatru. Szkice o twórczości Kazimierza Brauna, Toruń 2004.
  • Daniel Przastek, Polityczność teatru polskiego w latach 1944–1981, „Rocznik Nauk Politycznych” 2005, nr 8.
  • Daniel Przastek, Środowisko teatru w okresie stanu wojennego, Warszawa 2005.[11]
  • Daniel Przastek, Polityki kulturalne a wolność wypowiedzi artystycznej w Polsce w latach 1989-2015, Warszawa, 2017[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. O mnie [online], danielprzastek.pl, 1 września 2020 [dostęp 2020-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-01].
  2. a b c Dr Daniel Przastek – Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych [online], wnpism.uw.edu.pl [dostęp 2020-07-20] (pol.).
  3. Daniel Przastek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-09-01].
  4. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2024-07-15].
  5. Oskarżenia wobec dziekana z Uniwersytetu Warszawskiego. "Doprowadził do zniszczenia mnie" [online], Onet Wiadomości, 20 maja 2024 [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  6. Oskarżenia wobec dziekana z Uniwersytetu Warszawskiego. "Doprowadził do zniszczenia mnie" [online], Onet Wiadomości, 20 maja 2024 [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  7. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2024-07-15].
  8. Paweł Figurski, Zamrażarka na uniwersytecie. Ktoś zamiótł pod dywan poważne oskarżenia, reaguje rektor [online], wiadomosci.wp.pl, 20 marca 2024 [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  9. Strona główna [online], www.solidarnosc.uw.edu.pl [dostęp 2024-07-15].
  10. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2024-07-15].
  11. a b Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego [online], www.inp.uw.edu.pl [dostęp 2018-04-14] (pol.).
  12. Daniel Przastek – Studenci, pracownicy – Uniwersytet Warszawski – USOSweb, usosweb.uw.edu.pl

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]