Daria Saville
_(36143144616).jpg?lang=pl)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1994 | |||||||||
| Wzrost |
166 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
| Trener |
Jay Gooding | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 5 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
20 (28 sierpnia 2017) | |||||||||
| Australian Open |
4R (2016, 2017) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2018, 2022) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2018) | |||||||||
| US Open |
2R (2017, 2018, 2023) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
3 WTA, 2 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
45 (25 września 2017) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2019, 2024) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2017) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2016) | |||||||||
| US Open |
3R (2017) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Daria Saville (z domu Darja Alieksiejewna Gawriłowa, ros. Дарья Алексеевна Гаврилова; ur. 5 marca 1994 w Moskwie) – australijska tenisistka występująca do 2014 roku w barwach Rosji, triumfatorka juniorskiego US Open w singlu, juniorskiego French Open w deblu oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2016 roku.
W grudniu 2021 roku jej mężem został tenisista Luke Saville[1].
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]2010
[edytuj | edytuj kod]Reprezentowała Rosję podczas Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2010 w Singapurze. Zdobyła tam złoty medal, a w finale pokonała Chinkę Zheng Saisai 2:6, 6:2, 6:0.
Podczas juniorskiego US Open pokonała Lauren Davis, Caroline Price, Tang Haochen, Robin Anderson oraz Sloane Stephens. W finale wygrała z Juliję Putincewą 6:3, 6:2. Był to jej pierwszy wielkoszlemowy tytuł. W grze podwójnej, grając wraz z Iriną Chromaczewą doszły do półfinału, gdzie przegrały z późniejszymi triumfatorkami całej imprezy – Timeą Babos i Sloane Stephens.
Podczas Kremlin Cup, dzięki otrzymanej „dzikiej karcie”, po raz pierwszy w karierze zagrała w turnieju głównym imprezy WTA. Przegrała z Ukrainką Aloną Bondarenko 5:7, 1:6.
Podczas turnieju ITF w Albuquerque doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kathrin Wörle 5:7, 1:6. Na koniec 2010 roku zagrała w Orange Bowl. Odpadła w ćwierćfinale, przegrywając z Lauren Davis 2:6, 0:6.
2011
[edytuj | edytuj kod]Rok 2011 rozpoczęła turniejem Loy Yang Traralgon International w Australii. Przegrała w 1/2 finału z Monicą Puig 2:6, 3:6. Podczas Australian Open odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Kanami Tsuji 4:6, 3:6. W grze podwójnej grała wraz z Margaritą Gasparian. Rosjanki odpadły w ćwierćfinale, po przegranym spotkaniu z Eri Hozumi i Miyu Kato. W marcu doszła do finału turnieju ITF w Moskwie, w którym uległa Ludmyle Kiczenok. Trzy tygodnie później odniosła swój pierwszy triumf w imprezie cyklu ITF – w Antalyi.
Otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego podczas wielkoszlemowego US Open. W pierwszym meczu przegrała z Kurumi Narą 2:6, 4:6.
2012
[edytuj | edytuj kod]W lutym dotarła do półfinału imprezy z cyklu ITF w Moskwie, w którym przegrała 2:6, 1:6 z Anniką Beck. W parze z Iriną Chromaczewą zdobyła tytuł deblowy w Chiasso. Dwa tygodnie później grała w finale turnieju o puli nagród 25 000 $ w Moskwie, w którym przegrała z Margaritą Gasparian.
W czerwcu, w parze z Iriną Chromaczewą, zdobyła tytuł mistrzyni w grze podwójnej dziewcząt podczas paryskiego French Open. Dwa tygodnie później, po przejściu kwalifikacji w ’s-Hertogenbosch, zagrała w swoim drugim w turnieju głównym imprezy WTA i odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w tego typu turnieju pokonując w pierwszej rundzie 6:1, 6:2 Yaninę Wickmayer, w drugiej ulegając 5:7, 6:7(4) Kirsten Flipkens. W tym samym miesiącu zagrała w juniorskim turnieju londyńskiego Wimbledonu, jednak przegrała w pierwszej rundzie 5:7, 6:4, 6:8 z Marcelą Zacarías. Odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji w Baku. Ten sam wynik powtórzyła podczas imprez w Seulu, Osace i Moskwie. Dotarła do półfinału turnieju cyklu ITF w Traralgon, w którym przegrała 5:7, 5:7 z Ashleigh Barty. Ten sam wynik uzyskała dwa tygodnie później w Bendigo – tym razem uległa Olivii Rogowskiej 6:1, 4:6, 4:6.
2013
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2013 rozpoczęła od kwalifikacji turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie pokonała 6:2, 6:3 Marianę Duque Mariño, a w drugim meczu uległa Vanii King 6:7(0), 7:6(6), 2:6. W Hobart ponownie spotkała się z Marianą Duque Mariño, z którą tym razem przegrała 3:6, 4:6.
Startowała w turnieju kwalifikacyjnym Australian Open. Pokonała w nich Stephanie Vogt, Eugenie Bouchard oraz Zhou Yimiao i awansowała do turnieju głównego. W swoim pierwszym wielkoszlemowym spotkaniu turnieju głównego, pokonała Lauren Davis 6:3, 6:7(2), 6:4. W drugim pojedynku zmierzyła się z Łesią Curenko, z którą prowadziła w pierwszym secie 4:0, lecz ostatecznie przegrała całe spotkanie 5:7, 3:6. Na turnieju w Ad-Dausze wystąpiła w eliminacjach, w których pokonała Kristinę Barrois i uległa Tadeji Majerič. Wystąpiła jednak w turnieju jako szczęśliwa przegrana. W pierwszej rundzie wygrała z Anabel Mediną Garrigues 4:6, 6:3, 6:3. W kolejnym meczu przegrała z Sereną Williams 2:6, 1:6.
Następny start w turnieju głównym cyklu WTA Tour zanotowała w Monterrey. Uległa wtedy w pierwszej rundzie singla Terezie Mrdežie 4:6, 2:6, a w deblu awansowała do ćwierćfinału. W Oeiras przegrała w pierwszej rundzie gry podwójnej. W kwalifikacjach do French Open awansowała do trzeciej rundy, w eliminacjach do Wimbledonu zanotowała pierwszą rundę, a w turnieju kwalifikacyjnym do US Open przegrała w drugiej rundzie.
W Baku i Tokio osiągnęła pierwszą rundę singla, zaś w Taszkencie pierwszą rundę debla.
2014
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 2014 osiągnęła pierwszą rundę gry podwójnej w Stanford i drugą rundę gry pojedynczej w Tokio. W kwalifikacjach do US Open, reprezentując Australię, osiągnęła drugą rundę.
2015
[edytuj | edytuj kod]W Brisbane i Sydney osiągnęła drugie rundy. Podczas Australian Open przegrywała w pierwszym meczu singla i debla, a w mikście dotarła do drugiej rundy. Następnie zanotowała kolejno: pierwszą rundę w Dosze, drugą w Indian Wells oraz czwartą w Miami. W turnieju w Rzymie rozgrywanym na nawierzchni ceglanej osiągnęła półfinał, przegrywając w nim z Mariją Szarapową. W drugim meczu French Open skreczowała.
Na nawierzchni trawiastej w Eastbourne mecz ćwierćfinałowy przeciw Sloane Stephens oddała walkowerem. Na Wimbledonie nie wygrała meczu. Rosjanka w lipcu wygrała pierwszy deblowy turniej rangi WTA Tour. W Stambule w parze z Eliną Switoliną (jako debel zastępujący) pokonały w ostatnim spotkaniu Çağlę Büyükakçay i Jelenę Janković 5:7, 6:1, 10–4.
W Toronto osiągnęła trzecią rundę, w Cincinnati – drugą, podczas US Open nie wygrała pierwszego spotkania. W Hongkongu zanotowała ćwierćfinał, w którym uległa Jelenie Janković 1:6, 1:6.
2016
[edytuj | edytuj kod]Na początku sezonu razem z Nickiem Kyrgiosem osiągnęła triumf w rozgrywkach o Puchar Hopmana.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod] Rosja
|
 Australia
|
|||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 2R | A | 1R | 4R | 4R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | A | 1R | 0 / 9 | 9 – 9 | |||||||||
| French Open | A | A | A | Q3 | A | 2R | 1R | 1R | 3R | 1R | 2R | A | 3R | A | 1R | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||
| Wimbledon | A | A | A | Q1 | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | NH | A | 1R | 1R | 2R | 0 / 8 | 4 – 8 | |||||||||
| US Open | A | Q1 | A | Q2 | Q2 | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | A | 1R | 2R | 1R | 0 / 8 | 3 – 8 | |||||||||
| Ranking na koniec roku | 515 | 383 | 215 | 144 | 233 | 36 | 25 | 25 | 38 | 237 | 446 | 419 | 53 | 206 | 0 / 33 | 22 – 33 | ||||||||||
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]| Rosja
|
Australia
|
||||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | A | 1R | A | A | 2R | 0 / 7 | 2 – 7 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 1R | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 4 | 2 – 4 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 3R | A | 1R | A | NH | A | 1R | 2R | 1R | 0 / 6 | 3 – 6 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 3R | 1R | A | A | A | 2R | 2R | A | 0 / 6 | 5 – 6 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 833 | 477 | 537 | 398 | 173 | 90 | 55 | 118 | 148 | – | 564 | 153 | 168 | 0 / 23 | 12 – 23 | |||||||||||
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]| Rosja
|
Australia
|
||||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 0 / 5 | 1 – 5 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | NH | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||
| 0 / 8 | 2 – 8 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza 5 (1–4)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 22 października 2016 | Moskwa | Twarda (hala) | Swietłana Kuzniecowa
|
2:6, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 27 maja 2017 | Strasburg | Ceglana | Samantha Stosur
|
7:5, 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 26 sierpnia 2017 | New Haven | Twarda |  Dominika Cibulková
|
4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 15 października 2017 | Hongkong | Twarda | Anastasija Pawluczenkowa
|
7:5, 3:6, 6:7(3) |
| Finalistka | 4. | 27 sierpnia 2022 | Grandby | Twarda |  Darja Kasatkina
|
4:6, 4:6 |
Gra podwójna 5 (3–2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 26 lipca 2015 | Stambuł | Twarda |  Elina Switolina
|
 Çağla Büyükakçay Jelena Janković
|
5:7, 6:1, 10–4 |
| Finalistka | 1. | 22 października 2016 | Moskwa | Twarda (hala) | Darja Kasatkina
|
 Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká
|
6:4, 0:6, 7–10 |
| Finalistka | 2. | 23 września 2017 | Tokio | Twarda | Darja Kasatkina
|
 Andreja Klepač María José Martínez Sánchez
|
3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 maja 2019 | Strasburg | Ceglana | Ellen Perez
|
 Duan Yingying Han Xinyun
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 21 maja 2022 | Strasburg | Ceglana |  Nicole Melichar-Martinez
|
Lucie Hradecká Sania Mirza
|
5:7, 7:5, 10–6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 17/04/2011 | Antalya
|
ITF | 10 000 | ziemna | Ksenia Łykina
|
6:4, 4:6, 6:2 |
| 2. | 12/10/2014 |  Bangkok
|
ITF | 25 000 | twarda |  Sabina Sharipova
|
7:6(4), 6:3 |
| 3. | 08/02/2015 | Burnie
|
ITF | 50 000 | twarda | Irina Falconi
|
7:5, 7:5 |
| 4. | 15/02/2015 | Launceston
|
ITF | 50 000 | twarda |  Tereza Mrdeža
|
6:1, 6:2 |
| 5. | 01/12/2024 | Carrara
|
ITF | 75 000 | twarda | Lizette Cabrera
|
7:5, 7:6(3) |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 2009 |  French Open
|
Ziemna | Kristina Mladenovic
|
3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2010 | US Open
|
Twarda | Julija Putincewa
|
6:3, 6:2 |
Gra podwójna (1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2012 | French Open
|
Ziemna | Irina Chromaczowa
|
 Montserrat González Beatriz Haddad Maia
|
4:6, 6:4, 10–8 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Łukasz Iwanek: Iga Świątek wie, z kim zagra w Adelajdzie. Rywalka miesiąc temu zmieniła stan cywilny. Sportowe Fakty, 2022-01-03. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- Australijskie tenisistki
- Rosyjskie tenisistki
- Triumfatorki wielkoszlemowych turniejów juniorskich
- Urodzeni w 1994
- Ludzie urodzeni w Moskwie
- Zdobywcy Pucharu Hopmana
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
- Australijczycy pochodzenia rosyjskiego
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2024