Przejdź do zawartości

David Jaomanoro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Jaomanoro
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1953
Anivorano Nord

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 2014
Mamoudzou

Narodowość

malgaska

Dziedzina sztuki

pisarz, poeta

David Jaomanoro (ur. 30 grudnia 1953 w Anivorano Nord, zm. 7 grudnia 2014 w Mamoudzou) – malgaski pisarz, dramaturg i poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

David Jaomanoro urodził się 30 grudnia 1953 w Anivorano Nord, w regionie Diana na Madagaskarze. Po studiach przez 10 lat był nauczycielem języka francuskiego w Diégo-Suarez, prowadził także warsztaty teatralne. Następnie uczył w Antananarywie i kontynuował studia na Université de la Réunion w mieście Saint-Denis na wyspie Reunion[1][2] i literaturę na Université de Limoges[3].

W 1998 zamieszkał na wyspie Majotta, gdzie był aktywny kulturalnie. Był prezesem teatru tańca i dyrektorem krajowego centrum literatury młodzieżowej. Zmarł w wyniku udaru 8 grudnia 2014 w Mayotte Hospital Center (CHM)[1][2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze utwory poetyckie zaczął publikować na Madagaskarze. Pisał opowiadania, które były wydawane w różnych zbiorach. Interesował się także teatrem, prowadził warsztaty i pisał sztuki[1][4].

W 2006 opublikował swoją pierwszą książkę Pirogue sur le vide, w której zebrał wcześniej napisane opowiadania[3][5]. Głównymi bohaterami uczynił zwykłych ludzi, porzuconych przez rodzinę lub społeczeństwo, stających w obliczu surowości świata, którzy często z humorem próbują zmierzyć się z losem. Jego prace były publikowane we Francji i nagradzane kilkoma nagrodami, w tym główną nagrodą RFI-ACCT w 1993. Dwa jego opowiadania i kilka jego wierszy zostało przetłumaczonych na język angielski w antologii Voices from Madagascar[2].

Wybrany został na Madagaskarze „Człowiekiem Roku 1997” w dziedzinie sztuki i kultury. W 2006 znalazł się wśród 40 autorów wyróżnionych na Targach Książki w Paryżu, zaproszonych na Festiwal Frankofoński we Francji[3].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Docteur parvenu, w Les Carnets de exotisme, 1991
  • Funeral of a pig, w Collective collection, 1994
  • Le petit os, w Le printemps du Valenciennois, 1994
  • Joambilo, w Revue Noire, 1997
  • Pirogue sur le vide, 2006
  • La retraite, 2006
  • Le mangeur de cactus, 2013

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c David Jaomanoro. Africultures. [dostęp 2020-07-18]. (fr.).
  2. a b c David Jaomanoro. Words without Borders. [dostęp 2020-07-18]. (ang.).
  3. a b c David Jaomanoro. Île en île. [dostęp 2020-07-18]. (fr.).
  4. David Jaomanoro (1953-2014). Services BnF. [dostęp 2020-07-18]. (fr.).
  5. Eric Vauthier: David Jaomanoro, Pirogue sur le vide / Chroniques de Madagascar. Lelitteraire.com. [dostęp 2020-07-18]. (fr.).