Przejdź do zawartości

Dejarik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dejarik lub szachy holograficznegra planszowa z fikcyjnego świata Gwiezdnych wojen, luźny odpowiednik ziemskich szachów wykorzystujący holograficzne figury. Pierwszy raz pojawiła się w filmie Gwiezdne wojny z 1977 roku[1].

Zasady gry

[edytuj | edytuj kod]

Dejarik to najpopularniejsza hologra (gra holograficzna) w świecie Gwiezdnych wojen, instalowana między innymi na pokładach gwiezdnych statków w celu urozmaicenia długich lotów przez nadprzestrzeń. Stanowisko do gry składa się z generatora hologramów, umieszczonego zazwyczaj w cylindrycznej podstawie zestawu, na którym umieszczona jest plansza z trzech okręgów wypełnionych na przemian białymi i czarnymi polami[2]. Po uruchomieniu generowane są kolorowe postacie, m.in.: Mantellian Savrip (mantelliański Savrip), Kintan Strider (kintański włóczęga), K’lor’slug (robak K’lor), Ng’ok, Ghhhk, Grimtaash Molator, Houjix oraz Monnok[3]. Pierwsza wersja gry pokazana na ekranie w 1977 r. w części IV – Nowa nadzieja miała osiem postaci, ale pełna wersja pokazana w filmie w 2018 r. (Han Solo: Gwiezdne wojny – historie) ma ich dziesięć. Było tak dlatego, że w 1977 r. zaprojektowano dziesięć figurek, ale George Lucas wolał wizualnie „mniej zapchaną” wersję z ośmioma; w filmie z 2018 r. wyjaśniono, że projektor w Sokole Millennium został uszkodzony przez Chewbaccę i dlatego w chronologicznie późniejszej wersji z 1977 r. na ekranie jest tylko osiem figurek[4][5]. Postacie te są sterowane przez gracza za pomocą klawiatury wbudowanej w stolik. Każda z ras posiada własne, specyficzne zdolności, które mogą być wykorzystane w trakcie rozgrywki. Gdy dwie postacie zajmą to samo miejsce na planszy, toczą ze sobą walkę[1].

Szczegółowe zasady gry nie były w filmie opisane, co spowodowało, że przez lata powstawały warianty tworzone przez fanów[6][7]. Bardziej oficjalne zasady powstały w 2017 r., gdy powstała pierwsza licencjonowana gra komputerowa, w której zaimplementowano dejarik[8][9]; w 2019 r. powstała też licencjonowana wersja planszowa, jednak z innymi zasadami niż komputerowa wersja z 2017 r.[10][11]; wszystkie do tej pory (2021) znane zasady są dla wersji z ośmioma figurkami[7].

Obecność w kulturze i technice

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy ukazano dejarika w filmie Gwiezdne wojny: część IV – Nowa nadzieja z 1977 roku. Na pokładzie lekkiego koreliańskiego frachtowca kosmicznego Sokół Millennium należącego do Hana Solo, wookiee Chewbacca rozgrywa partię tej gry z droidem R2-D2, urozmaicając sobie w ten sposób podróż z Tatooine na Alderaan. Scena została stworzona przez Phila Tippetta i Jona Berga[12]. Po raz kolejny na ekranie gra pojawia się w filmie Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy (2015)[13] i następnie w Han Solo: Gwiezdne wojny – historie (2018)[4][5]

Motyw dejarika występuje w wielu książkach, filmach i grach komputerowych ze świata Gwiezdnych wojen, np. w grze Super Star Wars na Super Nintendo[14], czy serialu animowanym Star Wars: Rebelianci[1]. Stworzono figurki kolekcjonerskie z postaciami z gry wraz z planszą[15][16]. Według źródła z 2015 r. do tego czasu nie wydano licencjonowanej wersji tej gry[6]; zmieniło się to jednak wkrótce później, gdy powstały też gry komputerowe imitujące zasady dejarika na platformy IPhone i Android (Star Wars: Jedi Challenges, 2017)[8][9].

Szachy holograficzne stały się także impulsem do stworzenia koncepcji gry komputerowej Archon z 1983 roku[17]. Są też inspiracją do tworzenia rzeczywistych urządzeń, które imitowałyby efekt widziany w filmie, jak np. castAR[18], czy Voxiebox[19].

Dejarik były przedmiotem badań naukowych[20] i zostały określone jako jeden z klasycznych, wczesnych przykładów hologramów, 3D i AR w fikcji[21][22][23][24][25].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Dejarik. StarWars.com. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  2. Mike Smith: Fiction’s most famous games – and how to play them for real. Yahoo! Games Canada, 14 marca 2012. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  3. Dejarik Holochess Set. plasmainfusion.com. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  4. a b Star Wars’ Holochess Game Was Really Thought Out [online], CINEMABLEND, 22 września 2018 [dostęp 2021-05-01].
  5. a b 30 Things You Completely Missed in Solo: A Star Wars Story [online], ScreenRant, 25 maja 2018 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  6. a b Mark Clark, Star Wars FAQ: Everything Left to Know About the Trilogy That Changed the Movies, Hal Leonard Corporation, 1 sierpnia 2015, ISBN 978-1-4950-4608-7 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  7. a b Dejarik Rules Collection [online], Google Docs [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  8. a b Doris Bergen, The Handbook of Developmentally Appropriate Toys, Rowman & Littlefield, 15 lutego 2021, ISBN 978-1-4758-4921-9 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  9. a b Chaim Gartenberg, Star Wars holochess comes to the iPhone with ARKit [online], The Verge, 18 kwietnia 2018 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  10. Mark Newbold, Galaxy’s Edge: Dejarik Holochess set review [online], Fantha Tracks, 5 czerwca 2019 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  11. Galaxy’s Edge Dejarik Holochess Boardgame Set. [dostęp 2021-05-01].
  12. Heather A. Wixson, Monster Squad: Celebrating the Artists Behind Cinema’s Most Memorable Creatures, BearManor Media, 11 listopada 2017 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  13. Rudie Obias: Star Wars 7 Featurette Reveals the Making of an Easter Egg. screenrant.com, 22 grudnia 2015. [dostęp 2016-01-06]. (ang.).
  14. Super Star Wars Downloads. gamefarbique.com. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  15. Dejarik Holochess Set Expansion Pack Sixth Scale Figure Expansion Pack by Sideshow Collectibles. SideshowCollectibles.com. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  16. Star Wars Holochess Comes To Life As Regal Robot Teases New Replicas [online], bleedingcool.com [dostęp 2021-05-01].
  17. Archon w serwisie Allgame. [dostęp 2015-09-09]. (ang.).
  18. Victoria Woollaston: Could Star Wars’ holographic chess become a reality?. Daily Mail Online, 15 października 2013. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  19. James Plafke: Voxiebox: A real-life Star Wars 3D holographic display that plays video games. ExtremeTech, 15 stycznia 2014. [dostęp 2014-12-12]. (ang.).
  20. Sébastien Kubicki, Ronan Querrec, Le “Dejarik”: Jouons à ce jeu provenant d’une galaxie lointaine en Réalité Augmentée et sur Table Interactive, 29ème conférence francophone sur l’Interaction Homme-Machine, Poitiers, France, sierpień 2017, 2 p. [dostęp 2021-05-01].
  21. Diephuis, Jeremiah, Georgi Kostov, and Gabriel Mittermair. „All AR-Board: Seamless AR Marker Integration into Board Games”. 2021 IEEE Conference on Virtual Reality and 3D User Interfaces Abstracts and Workshops (VRW).
  22. Specht, Marcus, Stefaan Ternier, and Wolfgang Greller. „Mobile augmented reality for learning: A case study”. Journal of the Research Center for Educational Technology 7, no. 1 (2011): 117-127.
  23. Oliver Bendel, Hologram Girl, Yuefang Zhou, Martin H. Fischer (red.), Cham: Springer International Publishing, 2019, s. 149–165, DOI10.1007/978-3-030-19734-6_8, ISBN 978-3-030-19734-6 [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  24. Knauer, Marina, and Joschka Mütterlein. „Two Worlds, One Gameplay: A Classification of Visual AR Games”. DiGRA/FDG. 2016.
  25. Holograms: are they still the preserve of science fiction? [online], the Guardian, 22 maja 2018 [dostęp 2021-05-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]