Deraźne

Deraźne
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	rówieński
Rejon	kostopolski
Powierzchnia	4,873 km²
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 2102; 431,4 os./km²
Nr kierunkowy	3657
Kod pocztowy	35053
	Położenie na mapie Ukrainy Deraźne
	Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Deraźne
	50°51′36″N 26°03′00″E/50,860000 26,050000

Deraźne (ukr. Деражне, Derażne) – wieś na Ukrainie, w rejonie kostopolskim obwodu rówieńskiego. Liczy 2102 mieszkańców (rok 2001).

Historia

Deraźne założono w 1577 r.^{[potrzebny przypis]} W 1624 roku książę Janusz Ostrogski ufundował tu kościół pw. Świętej Trójcy. Zostało doszczętnie zniszczone podczas powstania Chmielnickiego. Prywatne miasto szlacheckie Dereźne, położone w województwie wołyńskim, w 1739 roku należało do klucza Stepań Lubomirskich^[1].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Deraźne w powiecie rówieńskim, a od 1 stycznia 1925 r. kostopolskim województwa wołyńskiego. Większość mieszkańców Deraźnego stanowili wówczas Żydzi – 624 osoby w 1921 roku^[2].

We wrześniu 1939 roku zajęte przez Armię Czerwoną. We wsi Deraźne do niewoli sowieckiej trafiła przyszła ofiara zbrodni katyńskiej – kontradmirał Xawery Czernicki. 28 czerwca 1941 roku rozpoczęła się w Deraźnem okupacja niemiecka. Niemcy założyli w Deraźnem posterunek ukraińskiej policji, który stosował wobec żydowskich i polskich mieszkańców miasteczka różne szykany. 5 października 1941 roku okupant zorganizował dla Żydów w Deraźnem getto, które następnie zlikwidował 24 sierpnia 1942 roku^[2]. Niemcy i policja ukraińska rozstrzelały Żydów w lasach pod Kostopolem^[3]

Osobny artykuł: Getto w Derażnem.

Polscy mieszkańcy miasteczka także byli poddani eksterminacji przez okupanta niemieckiego oraz nacjonalistów ukraińskich. W czasie wojny zginęło w Deraźnem około 70 Polaków, końca okupacji niemieckiej doczekała jedynie jedna rodzina^[3].

Osobny artykuł: Zbrodnie w Derażnem.

W 2010 roku w Deraźnem bojownikom UPA postawiono pomnik^[4].

Przypisy

↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok XV, zeszyt 3 (58), 1972, s. 438.
↑ ^a ^b Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 263.
↑ ^a ^b WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 219-221, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .
↑ У селі Деражне відкрили пам’ятник борцям за незалежність України

Linki zewnętrzne

Deraźne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 958 .
Derażne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 403 .
Deraźne na mapie
Deraźne na mapie. lazarus.elte.hu. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
Deraźne na stronie Rady Najwyższej Ukrainy

[1] Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok XV, zeszyt 3 (58), 1972, s. 438.

[cholokost-2] Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 263.

[siemaszko-3] WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 219-221, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .

[4] У селі Деражне відкрили пам’ятник борцям за незалежність України

[1]

[2]

[3]

[4]