Deuteriu
Apariencia
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Númeru másicu | 2 |
---|---|
Neutrones | 1 |
Protones | 1 |
Abondanza natural | 0,000115 |
Masa isotópica | 2,01410177811 Da |
Espín | 1 |
Enerxía d'enllaz | 2 224 520 y 2224,566 |
Paridá | 1 |
Descubrimientu | 1931 |
Descubridor/a | Harold Clayton Ureyt (es) |
Serie | |
← hidrógeno-1 (es) Tritiu → | |
L'hidróxenu-2, deuteriu, D o 2H ye ún de los isótopos estables de l'hidróxenu. Per contra que'l restu d'ellementos químicos, los isótopos d'hidróxenu nómense d'una forma específica: Asina fálase de:
- protiu (H), faciendo referencia al isótopu más abondante, compuesto por namái qu'un solu protón;
- de deuteriu, isòtopu que contién un protón y un neutrón;
- o de tritiu, que tien un protón y dos ñeutrones (un ñeutrón más que'l deuteriu).
Tien una masa d'unos dos dalton.
Aplicaciones
[editar | editar la fonte]- El Deuteriu emplégase en reaiciones nucleares como moderador p'amenorgar la enerxía de los electrones. Los compuestos de deuteriu, empléguense en química y bioloxía pa estudiar los efeutos de los isótopos nes reaiciones y como marcaor químicu.
- Úsase'l deuteriu pa facer augua pesada, augua na qu'un de los sos átomos d'hidróxenu ta sustituyíu por un isótopu de deuteriu (HDO) o dambos D2O