Przejdź do zawartości

Dunajowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dunajowce
Дунаївці
Ilustracja
Centrum miasta
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

dunajowiecki

Powierzchnia

12,84 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


16 004[1]

Nr kierunkowy

+380 3858

Kod pocztowy

32400 – 32408

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dunajowce”
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dunajowce”
Ziemia48°54′N 26°50′E/48,900000 26,833333
Strona internetowa

Dunajowce (ukr. Дунаївці) – miasto na Ukrainie na Podolu, w obwodzie chmielnickim, centrum administracyjne rejonu dunajowieckiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Pałac Krasińskich(inne języki) w XIX w. na rys. Napoleona Ordy

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1403 r.[2] (prawdopodobny rok założenia Dunajowiec). W Koronie Królestwa Polskiego Dunajowce przynależały administracyjnie do województwa podolskiego. Z rąk króla Polski Zygmunta III Wazy Dunajowce otrzymały magdeburskie prawa miejskie. W XVIII wieku ludność Dunajowiec stanowili Polacy i Żydzi, w XIX wieku napływ Niemców, Czechów i Rosjan. W 1850 Wincenty Krasiński odsprzedał klucz dunajowiecki Wiktorowi Skibniewskiemu.

Podczas okupacji hitlerowskiej, wiosną 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 5000 osób. 18 października 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w pobliskiej kopalni fosforu i lesie Solonichnik. Sprawcami zbrodni było Gestapo i SD z Kamieńca Podolskiego, niemiecka żandarmeria oraz ukraińska policja[3].

Status miasta od 1958[2][4].

Od 1986 działa Rejonowe Muzeum Historyczno-Krajoznawcze w Dunajowcach(inne języki).

W 1989 liczyło 17 482 mieszkańców[2][5].

Na początku lat 2000 w Dunajowcach odnaleziono srebrną gotycką monetę (1 g) z napisem w języku łacińskim „SMOTRIC”, „CONSTATIN”[6]

W 2013 liczyło 16 219 mieszkańców[7].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Pałac Krasińskich(inne języki) z 1 połowy XIX wieku i istniejący do 1918 r.[8] Wskazywany mylnie jako miejsce urodzin Zygmunta Krasińskiego. Znajdował się nieopodal luterańskiej kirchy. Zachowała się fasada z portykiem wspartym na dwóch kolumnach. Wewnątrz ocalały jedynie schody. Dziś mieści się w nim dom kultury.
  • Pałac Wiktora Zygmunta Skibniewskiego z 2 połowy XIX wieku, wewnątrz drewniana klatka schodowa. Obecnie pełni funkcję przychodni. Obok znajdują się dwie oficyny, jedną zajmuje apteka, drugą gabinet RTG.
  • kościół parafialny w stylu barokowym, z nagrobkami Krasińskich, zniszczony w latach 30. XX wieku
  • klasztor kapucynów, nieistniejący.
  • kościół kapucynów (obok rynku), po powstaniu listopadowym w 1833 roku zamieniony przez carskie władze na cerkiew prawosławną.
  • kościół luterański (kircha)

Urodzeni w Dunajowcach

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.74
  2. a b c Дунаевцы // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.416
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1357.
  4. Дунаевцы // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 8. М., «Советская энциклопедия», 1972.
  5. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  6. Погорілець О. Ссавов О. Монета подільського князя Костянтина. „Нумізматика і фалеристика”. 3 (2004), s. 24. (ukr.)
  7. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  8. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 74-78, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]