Dyskusja:Bawola Głowa
Jest wątpliwe, czy biskup wileński Wojciech Tabor pieczętował się herbem Bawola Głowa. Helena Polaczkówna herb biskupa opisała jako Wieniawę odmienną. Piekosiński opierając się na wizerunku w herbarzu arsenalskim określił ten herb jako bawola głowa w polu czerwonym, ale heraldycy staropolscy, poczynając od Okolskiego, dają biskupowi herb Półkozic (w tym Niesiecki, a także np. Wincenty Przyałgowski w Żywotach biskupów wileńskich). Ze względu na podobieństwo godeł i rysunek w herbarzu arsenalskim o pomyłkę nietrudno (herb przedstawia zwierzęcą głowę na czerwonym polu). J.P.Gieczewski (dyskusja) 20:00, 1 maj 2011 (CEST)
Wcześniejsze źródła pierwotne na Litwie
[edytuj kod]Herb ten jest opisany i namalowany w połowie XVII wieku w rękopisie "Herbarz rycerstwa W. X. Litewskiego w zwięzłym kompendium czyli o klejnotach lub herbach, które familie stanu rycerskiego w prowincyach Wielkiego Xięstwa Litewskiego zażywają" autorstwa W. Kojałowicza-Wijuka. Rękopis jest przechowywany w Litewskiej bibliotece narodowej. Również w bibliotece Litewskiej Akademii Nauk znajduje się dokument (LMAVB RS F21-1765) z 4 listopada 1573 r., podpisany przez Pawła Dowmont-Siesickiego i opatrzony pieczęcią z głową byka / bawola.