Przejdź do zawartości

EC Engineering

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
EC Engineering
Ilustracja
Państwo

 Polska

Adres

Armii Krajowej w Krakowie 28
31-358 Kraków[1]

Data założenia

2005

Forma prawna

spółka z o.o.

Prezes

Ireneusz Łuczak[1]

Nr KRS

0000226786

Zatrudnienie

250 (kwiecień 2015)[2]

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

1 005 000 PLN[1]

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Siedziba spółki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Siedziba spółki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Siedziba spółki”
Ziemia50°05′21,30″N 19°56′47,22″E/50,089250 19,946450
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

EC Engineering (w skrócie ECE[3]) – przedsiębiorstwo z siedzibą w Krakowie działające w branży kolejowej, lotniczej, oraz motoryzacyjnej. Zatrudnia ponad 150 inżynierów, którzy zajmują się m.in. projektowaniem pojazdów szynowych oraz symulacjami komputerowymi[4]. Dwa zakłady zlokalizowane w Podłężu (powiat wielicki) oraz Mielcu[5] produkują narzędzia[6], pantografy oraz inne elementy dla przemysłu kolejowego i lotniczego[7].

Firma posiada status Centrum Badawczo – Rozwojowego nadany przez ministra gospodarki w 2009 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

20 kwietnia 1998 Tadeusz Uhl, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej[2], założył przedsiębiorstwo Energocontrol powstałe z połączenia spółek cywilnych Vibrocontrol i Controlsoft. Początkowo zatrudniało ono 8 osób oraz realizowało projekty w sektorze energetyki[8].

W 2000 w spółce utworzono dział projektowania konstrukcji mechanicznych, który zajmował się głównie pojazdami szynowymi. Pierwszym zadaniem tego działu było wykonanie projektu tramwaju Alstom Citadis 100 w technologii 3D[8]. Rok później natomiast opracowano pierwszy kompleksowy projekt pojazdu, którym był autobus szynowy typu 213M[2]. W 2003 zaprojektowano 500 części do samolotu Airbus A380, natomiast w 2004 rozpoczęto współpracę z Newagiem[2].

W lutym 2005[9], po przekroczeniu zatrudnienia 100 osób, Energocontrol przeszedł reorganizację i na jego bazie powstała grupa przedsiębiorstw, których większościowym właścicielem został Energocontrol[8]. W skład tej grupy weszła wówczas spółka EC Engineering, którą utworzono z ówczesnego Oddziału Projektów, Badań i Rozwoju[9]. Wówczas 75% jej udziałów należało do Energocontrolu[10]. Jej pierwsza siedziba mieściła się przy ul. Powstańców 25A w Krakowie[9] i jeszcze w tym samym roku została ona przeniesiona na ul. Lublańską 34[11].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]
Nowe nadwozie Melexa według projektu ECE
Pociąg dużych prędkości Bombardier Zefiro 380(inne języki) zaprojektowany przy współudziale ECE
Samolot Airbus A350, którego projekt współtworzyło ECE

W 2005 EC Engineering wykonał dla Newagu kompletny projekt EZT typu 14WE, a rok później również koncepcję pociągu papieskiego bazującego na tym pojeździe. W 2006 biuro opracowało także nową zabudowę silnika i elementów trakcyjnych trolejbusu Solaris Trollino oraz cały tramwaj typu 123N dla HCP-FPS[12]. Wówczas rozpoczęto również współpracę z Bombardier Transportation[13].

W 2007 przedsiębiorstwo wykonało kompleksowy projekt mechaniczny tramwajów typów od 119N do 122N z rodziny Tramicus i opracowało wygląd tramwaju Moderus dla Modertransu, a także zaprojektowało kabinę i wygląd lokomotywy typu 311D dla Newagu oraz wykonało kompleksowy projekt lokomotywy E6ACT dla ZNLE Gliwice[12]. W tym roku rozpoczęto także prace nad EZT typu 19WE[14][15] oraz nową stylistyką wózka elektrycznego marki Melex[16]. W lipcu 2007 spółka otworzyła swą filię przy ul. Żurawiej w Warszawie[17].

1 czerwca 2008 stosowane wówczas nazwy Energocontrol i Grupa Energocontrol zostały zastąpione przez nazwę EC Grupa oraz wdrożona została spójna identyfikacja wizualna dla wszystkich spółek tej grupy[18]. Należało do niej wówczas 8 przedsiębiorstw, z których EC Engineering było największe[8]. W tym samym roku ECE wykonało dla Protramu projekt członu wiszącego i analizy numeryczne całości konstrukcji tramwaju 205WrAs oraz wizualizację tramwaju typu 206WrAs, a także kompleksowy projekt mechaniczny Solarisa Tramino typu S100[12][19]. Również w 2008[20] biuro przeprowadziło pierwszą modernizację pantografu, po czym rozpoczęło prace nad własnym modelem urządzenia tego rodzaju. Rok później wykonano prototyp niesymetrycznego odbieraka typu 160EC, który był pierwszym polskim pantografem wykonanym od lat 80.[21]

18 sierpnia 2009 minister gospodarki Waldemar Pawlak nadał przedsiębiorstwu status centrum badawczo-rozwojowego[3]. W tym samym roku spółka przyłączyła się do prac nad projektem pociągu dużych prędkości Bombardier Zefiro 380(inne języki) dla Chin[22] oraz ukończyła projekt taboru dla linii 12 szanghajskiego metra[23].

Na początku stycznia 2010 przedsiębiorstwo rozpoczęło prace nad SZT typu 220M i 221M[24]. W połowie tego roku zakłady Newag opuścił pierwszy egzemplarz lokomotywy typu 15D[25] zaprojektowanej przez biuro[26], a pod koniec 2010[27], po serii badań i testów oraz uzyskaniu świadectwa Urzędu Transportu Kolejowego[21], przystąpiono do seryjnej produkcji pantografu kolejowego 160EC[27]. W grudniu 2010 spółka zatrudniała 93 osoby[28].

W styczniu 2011 spółka opracowała koncepcję lokomotyw z rodziny Griffin[29] i EZT typu 35WE[30], po czym kontynuowała projektowanie tych pojazdów[29][30]. W tym samym roku[31] zaczęło także opracowywać projekt mechaniczny konstrukcji prototypowego tramwaju Nevelo[32] oraz ukończono projekt EZT dla KVSZ(inne języki)[33], dzięki czemu przedsiębiorstwo rozpoczęło współpracę z rynkiem wschodnim[34]. 1 października 2011 EC Engineering przeniosło swoją siedzibę na ul. Opolską 100 w Krakowie[23], a także otworzyło swój oddział w Ostrawie w Czechach[35]. Zatrudnienie przedsiębiorstwa wynosiło wówczas 137 osób[28].

Na początku 2012 rozpoczęto seryjną produkcję pantografu tramwajowego 70EC[36]. W tym samym roku przedsiębiorstwo wprowadziło do swojej oferty również toaletę próżniową dla taboru kolejowego o nazwie EC-VAC[37] oraz rozpoczęło dostawy oprzyrządowania produkcyjnego dla Alstom Transport[2]. Ze struktur spółki wydzielony został dział zajmujący się lotnictwem[38]. Zatrudnienie w tym roku wynosiło 180 osób[39].

19 lutego 2013 EZT typu 31WE zaprojektowany przez EC Engineering oraz wyposażony w pantograf 160EC wyprodukowany przez to przedsiębiorstwo przekroczył podczas testów prędkość 210 km/h, ustanawiając tym samym rekord prędkości polskiego taboru na polskich torach oraz czyniąc z odbieraka 160EC pierwszy polski pantograf, który pracował przy takiej prędkości[40]. W 2013 również powstał pierwszy egzemplarz SZT typu 222M według projektu krakowskiego biura[41], a także biuro to uczestniczyło w projektowaniu samolotów z rodzin Airbus A320 i Airbus A350[38]. W październiku 2013 w spółce zatrudnionych było 225 osób[39].

W 2014[42] zakład produkcyjny w Mielcu, który wywodził się z PZL Mielec i od maja 2012 należał do EC Grupy[43], został przejęty przez EC Engineering od spółki EC AvioTech[42]. W tym samym roku pantograf kolejowy 160EC otrzymał certyfikat zgodności z TSI[27], przygotowano zmodyfikowaną wersję pantografu tramwajowego 70EC dla rynków wschodnich[44] oraz ukończono projektowanie wraz z Solarisem[45] tramwaju Tramino typu S111o dla Olsztyna[46]. 1 kwietnia 2014 przedsiębiorstwo w konsorcjum z Akademią Górniczo-Hutniczą rozpoczęło projektowanie[47] systemu odbierania energii elektrycznej dla autobusu elektrycznego, pantografu tramwajowego 120ECI oraz pantografu kolejowego 200EC[48]. Pod koniec 2014 przedsiębiorstwo zatrudniało 230 osób[49].

W 2015 ECE współpracowało z Newagiem przy projektowaniu EZT typu 39WE[50]. W kwietniu tego roku spółka pozostawała największą w EC Grupie i zatrudniała 250 osób, z których ponad 150 było inżynierami[2]. W czerwcu natomiast przedsiębiorstwo podpisało umowę na dostawę zakładom Alstom Konstal stanowisk montażowych i przyrządów służących do podmontażu, które zostaną przez te zakłady wykorzystane do budowy pociągów metra dla Rijadu[51].

Na początku kwietnia 2016 przedsiębiorstwo rozpoczęło eksport odbieraków 70EC do Rumunii[52]. Na początku czerwca tego roku, po pojawieniu się problemów z ramami wózków w zmodernizowanych przez Newag zespołach serii EN57AKŚ eksploatowanych przez Koleje Śląskie, EC Engineering wraz z Politechniką Krakowską opracował dokumentację naprawczą dla tych jednostek[53]. W lipcu pantograf tramwajowy typu 120EC był testowany przez Tramwaje Warszawskie oraz gotowy do produkcji seryjnej po tym jak uzyskał od Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa zaświadczenie o dopuszczeniu do eksploatacji[54]. W sierpniu poinformowano o wiążących się z zamiarem poszerzenia produkcji planach budowy hali produkcyjnej oraz zaplecza biurowego w Podłężu na terenie podstrefy specjalnej strefy ekonomicznej Krakowski Park Technologiczny[55].

1 stycznia 2017 siedziba EC Engineering została przeniesiona na ul. Jasnogórską 9[56].

W 2017 roku wprowadzono nowy produkt - odbierak do prądu dla autobusów elektrycznych o nazwie Ride&Charge. Projekt zrealizowany został w ramach przedsięwzięcia "InnoTech", współfinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju[57].

Pod koniec stycznia 2018 spółka dostarczyła tysięczny pantograf 160 EC[58].

Od 2014 EC Engineering współpraco z Alstom Transport przy budowie Kolei Dużych Prędkości TGV. Krakowska firma dostarcza stanowiska do produkcji części podwozia, ścian i szkieletu pociągu[59].

W 2018 roku pantograf 120ECI pozytywnie przeszedł testy w Krakowie, Poznaniu, Aglomeracji Śląskiej i Budapeszcie. Pantograf może być montowany na pojazdach osiągających prędkość 120km/h[60]. W 2019 roku pantografy 120ECI trafiły do tureckiego klienta - firmy Durmazlar, która zamówiła w Polsce 24 tramwaje niskopodłogowe[61].

Ride&Charge
System ładowania autobusów elektrycznych Ride&Charge

W 2020 roku system szybkiego ładowania autobusów elektrycznych Ride&Charge był sprzedawany już w 4 krajach[62].

W 2021 roku na ulice Warszawy wjechały pierwsze ze 123 zamówionych przez miasto tramwajów. Spółka EC Engineering miała swój wkład w ten największy w historii Polski kontrakt na tabor tramwajowy. Prace projektowe rozpoczęto w 2019 roku[63]. Firma zaprojektowała znaczną część tramwaju oraz dostarczyła komponenty takie jak pantografy, czy wycieraczki[64].

W 2021 roku EC Engineering podjęło współpracę z malezyjską firmą SMH Rail, dotyczącą produkcji lokomotywy przeznaczonej na rynek afrykański. Wykonano symulacje komputerowe CAE. Na ich podstawie oceniono wytrzymałość konstrukcyjną i zmęczeniową konstrukcji pudła oraz ramy wózka. Elementy wózka, takie jak kompletny zestaw kołowy, maźnica i sprężyny, zostały również zweryfikowane. Ponadto inżynierowie przeprowadzili pełen zakres symulacji dynamiki pojazdów wieloobiektowych[65].

Usługi i produkcja

[edytuj | edytuj kod]
Pantograf tramwajowy typu 70EC
Pantograf tramwajowy typu 120ECI

EC Engineering świadczy usługi dla przemysłu kolejowego, lotniczego i motoryzacyjnego, a ponadto zajmuje się sprzedażą oprogramowania i produkcją[66]. Przedsiębiorstwo dysponuje dwoma zakładami produkcyjnymi[67]. Zakład zlokalizowany w Podłężu zajmuje się produkcją pantografów kolejowych i tramwajowych, toalet próżniowych EC-VAC oraz ładowarek autobusowych "Ride&Charge"[68]. Zakład w Mielcu natomiast projektuje i wytwarza przyrządy dla przemysłu lotniczego, motoryzacyjnego oraz zbrojeniowego[43].

ECE opracowuje kompleksowe projekty wszystkich rodzajów pojazdów szynowych, zapewnia oprzyrządowanie produkcyjne do zaprojektowanych pojazdów oraz przygotowuje kompletną dokumentację taboru wymaganą prawnie[69]. Wydzielony w 2012 dział lotniczy biura zajmuje się, w zakresie badawczo-rozwojowym, projektowaniem struktur lotniczych oraz analizami konstrukcji i przepływów, a także projektuje oprzyrządowanie do produkcji dla lotnictwa oraz programuje maszyny numeryczne[70]. Część motoryzacyjna obejmuje kompleksowe projektowanie pojazdów oraz ich podzespołów i detali, a ponadto maszyn, urządzeń, linii produkcyjnych i stacji pomiarowych[71].

EC Engineering jest polskim autoryzowanym przedstawicielem producentów oprogramowania symulacyjnego CAE. W ramach przedstawicielstwa zapewnia pomoc techniczną i organizuje szkolenia[72].

Wyniki finansowe

[edytuj | edytuj kod]
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

Przychody EC Engineering w 2015 wyniosły 50,5 mln zł[73]. Kapitał zakładowy przedsiębiorstwa wynosi 1 005 000 zł[1].

Konferencje i targi

[edytuj | edytuj kod]
S100 Tramino na Trako 2009
E4MSU Griffin na InnoTrans 2012
222M na InnoTrans 2014
Stoisko EC Engineering na Trako 2015

EC Engineering bierze udział w różnych konferencjach[74] i samemu organizuje wydarzenia tego rodzaju[75][76][77]. Przedsiębiorstwo jest również obecne na targach lotniczych[78] oraz kolejowych, podczas których na własnych stoiskach prezentuje swoją ofertę i produkty, natomiast przez producentów taboru wystawiane są pojazdy zaprojektowane przez biuro[79].

Obecność EC Engineering na targach kolejowych
Rok Targi Miejsce Stoiska
EC Engineering 		Produkty
EC Engineering 		Pojazdy zaprojektowane
przez EC Engineering
2005 Trako Polska Gdańsk 1 brak 14WE (prod. Newag)
SA108 Regio Tramp (prod. ZNTK Poznań) 		[11][80]
2006 InnoTrans Niemcy Berlin brak brak 121N Tramicus (prod. Pesa) [81]
2007 Trako Polska Gdańsk 1 brak 311D (mod. Newag) [82][83]
2008 InnoTrans Niemcy Berlin 1 brak 19WE (prod. Newag)
311D (mod. Newag)
122N Tramicus (prod. Pesa) 		[15]
2009 Trako Polska Gdańsk brak brak E6ACT Dragon (prod. Newag Gliwice)
S100 Tramino (prod. Solaris)
158A (prod. HCP-FPS) 		[84][19]
2010 InnoTrans Niemcy Berlin 2 pantograf 160EC E6ACT Dragon (prod. Newag Gliwice)
221M (prod. Newag)
S100 Tramino (prod. Solaris)
makieta Zefiro 380(inne języki) (prod. Bombardier) 		[79][22]
2011 International Rail Transit Exhibition Szanghaj 1 brak brak [85]
Trako Polska Gdańsk brak brak E6ACT Dragon (prod. Newag Gliwice)
SA137 (prod. Newag)
134Ac (mod. Newag) 		[86][19]
2012 Czech Raildays Czechy Ostrawa 1 pantograf 160EC
pantograf 70EC 		brak [87][88]
InnoTrans Niemcy Berlin 2 pantograf 160EC
pantograf 70EC
toaleta EC-VAC 		35WE Impuls (prod. Newag)
16D (mod. Newag)
E4MSU Griffin (prod. Newag Gliwice) 		[89][90]
2013 Trako Polska Gdańsk brak brak 31WE Impuls (prod. Newag)
ST48 (mod. Newag)
E4MSU Griffin (prod. Newag Gliwice) 		[91]
2014 Eurasia Rail Turcja Stambuł 1 brak brak [92]
InnoTrans Niemcy Berlin 1 brak danych 222M (prod. Newag)
E6ACT Dragon (prod. Newag Gliwice) 		[93][94]
NT Expo Brazylia São Paulo 1 pantograf 200EC
toaleta EC-VAC 		brak [95]
2015 Trako Polska Gdańsk 1 pantograf 200EC
toaleta EC-VAC
podnóżek P400
rampa ECL900 		E6ACT Dragon (prod. Newag)
S111o Tramino (prod. Solaris) 		[96][46]
2016 InnoTrans Niemcy Berlin 1 [97]

Współpraca z oświatą i nauką

[edytuj | edytuj kod]

Biuro współpracuje z Akademią Górniczo-Hutniczą. Realizuje z tą uczelnią różne projekty oraz prowadzi na niej zajęcia mające na celu ukazanie bardziej przemysłowej strony zagadnień inżynierskich. Większość zatrudnionych w ECE to absolwenci AGH[98].

Przedsiębiorstwo uczestniczy w różnych projektach badawczych i rozwojowych, które są dofinansowywane m.in. przez Unię Europejską i Narodowe Centrum Badań i Rozwoju[99].

Dofinansowane projekty EC Engineering
Początek
realizacji 		Zakończenie
realizacji 		Nazwa lub przedmiot projektu Wartość
w zł 		Dofinansowanie
w zł
8 listopada 2006 31 października 2011 Opracowanie projektu, wykonanie prototypu oraz wdrażanie produkcji seryjnej nowej polskiej lokomotywy elektrycznej do przewozów towarowych 20 760 000 5 353 250 [100]
10 sierpnia 2009 10 listopada 2009 Wsparcie działań eksportowych EC Engineering poprzez przygotowanie planu rozwoju eksportu 12 200 8 000 [101][102]
1 lutego 2010 30 września 2012 Estomad (stworzenie narzędzi i metodologii wspomagających producentów maszyn w procesie projektowania) [103][104]
1 lipca 2010 30 czerwca 2012 Wdrożenie planu rozwoju eksportu przez firmę EC Engineering Sp. z o.o. 114 448 57 224 [101][102]
12 listopada 2010 11 listopada 2013 Advanced Simulation Methodologies for Chassis & Suspension Engineering: Optimizing Driving Dynamics of Intelligent Vehicles 2 250 500 1 350 300 [105][106]
17 lipca 2012 13 grudnia 2014 Promocja usług EC Engineering na targach krokiem do eksportu 373 551 227 775 [107][102]
1 kwietnia 2014 30 września 2016 Prace B+R nad opracowaniem innowacyjnych systemów odbierania prądu do pojazdów z napędem elektrycznym 6 051 588 2 481 940 [47]
1 czerwca 2014 31 grudnia 2015 Opracowanie prototypu wieloosiowego pozycjonera spawalniczego wyposażonego w system wizualizacji procesu 2 283 063 880 862 [108][102]
1 marca 2016 30 kwietnia 2019 Opracowanie innowacyjnych przegubów międzyczłonowych o unikalnej lżejszej konstrukcji pochłaniającej energię zderzenia dla zapewnienia bezpieczeństwa pasażerów w transporcie publicznym 12 553 825 6 140 947 [109]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2005 – wyróżnienie w zorganizowanym podczas targów Trako konkursie im. Ernesta Malinowskiego za projekt EZT typu 14WE[80].
  • 2009 – nagroda główna w zorganizowanym podczas targów Trako konkursie Lokomotywy Rynku Kolejowego za innowacyjne działania w zakresie projektowania taboru szynowego, zaawansowane technologicznie rozwiązania software i ścisłą współpracę ze środowiskiem naukowym[110].
  • 2012 – 73. miejsce w rankingu Gazele Biznesu opracowanym przez Puls Biznesu[39].
  • 2012 – wyróżnienie w rankingu Skrzydła Biznesu opracowanym przez „Dziennik Gazetę Prawną”[111].
  • 2012 – Certyfikat Wiarygodności Biznesowej nadany przez Dun & Bradstreet Poland za najwyższą ocenę stabilności przedsiębiorstwa[112].
  • 2013 – 5. miejsce w Polsce[113] i 1. miejsce w województwie małopolskim w rankingu Diamenty Forbesa w kategorii przedsiębiorstw o poziomie przychodów 5–50 mln zł[114].
  • 2013 – Certyfikat Wiarygodności Biznesowej nadany przez Dun & Bradstreet Poland za najwyższą ocenę stabilności przedsiębiorstwa[115].
  • 2014 – 58. miejsce w województwie małopolskim w rankingu Diamenty Forbesa w kategorii przedsiębiorstw o poziomie przychodów 5–50 mln zł[116].
  • 2014 – Certyfikat Wiarygodności Biznesowej nadany przez Dun & Bradstreet Poland za najwyższą ocenę stabilności przedsiębiorstwa[115].
  • 2015 – wyróżnienie w zorganizowanym podczas targów Trako konkursie SITK o nagrodę im. Czesława Jaworskiego za pantograf kolejowy typu 200EC[117].
  • 2021 – 1. miejsce w konkursie Technovation Award[118]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d EC Engineering: Kontakt. ec-e.pl. [dostęp 2017-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f EC Engineering ma już 10 lat. „EC News”. 44, s. 2-5, kwiecień 2015. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  3. ↑ a b EC Grupa: Status centrum badawczo-rozwojowego dla EC Engineering. ec-grupa.pl, 2009-09-04. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  4. ↑ O nas [online], ec-e.pl [dostęp 2022-02-08].
  5. ↑ Kariera [online], ec-e.pl [dostęp 2022-02-08].
  6. ↑ KOMPLEKSOWA REALIZACJA PROJEKTÓW [online], ec-e.pl [dostęp 2022-02-08].
  7. ↑ Produkty EC Engineering [online], ec-e.pl [dostęp 2022-02-08].
  8. ↑ a b c d Tadeusz Uhl. X lat Energocontrolu. Wczoraj, dzisiaj i jutro. „EC News”. 23, s. 3-5, czerwiec 2008. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  9. ↑ a b c EC Group. Grupa innowacyjnych przedsiębiorstw. „Energocontrol News”. IX, s. 1, kwiecień 2005. Energocontrol. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  10. ↑ Opis polskich firm produkujących wagony silnikowe i ich wyposażenie po 1990 r.. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 20-25, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
  11. ↑ a b Udział EC Engineering w Międzynarodowych Targach Kolejowych Trako. „Energocontrol News”. XI, s. 1, wrzesień 2005. Energocontrol. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  12. ↑ a b c Ryszard Piech: EC Engineering – nie tylko stylizacja pojazdów szynowych. transinfo.pl, 2008-12-02. [dostęp 2016-04-04]. (pol.).
  13. ↑ Gabriela Łazarczyk: EC Engineering. Od pantografu do największego samolotu. krakow.wyborcza.pl, 2013-12-31. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)]. (pol.).
  14. ↑ Piotr Zagozdon, Krzysztof Rutkowski: EZT 19 WE. skm.warszawa.pl, 2010-07. [dostęp 2016-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (pol.).
  15. ↑ a b EC Engineering na targach Innotrans. „EC News”. 25, s. 4, grudzień 2008. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  16. ↑ Wojciech Mauer. Melex w nowej szacie. „EC News”. 32, s. 6, grudzień 2010. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  17. ↑ EC Engineering otwiera biuro w Warszawie. „Energocontrol grupa News”. XX, s. 4, wrzesień 2007. Energocontrol. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  18. ↑ Energocontrol zmienił nazwę i logo. „EC News”. 23, s. 6, czerwiec 2008. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  19. ↑ a b c EC Engineering: Kolej. CAD. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  20. ↑ Pantograf typu 160EC w seryjnej produkcji. „EC News”. 32, s. 10, grudzień 2010. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  21. ↑ a b Ireneusz Łuczak. Nowy polski pantograf. „Rynek Kolejowy”. 1/2011, s. 72-73. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958. (pol.). 
  22. ↑ a b Superszybki pociąg Zefiro z udziałem Polaków. „EC News”. 34, s. 4-5, wrzesień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  23. ↑ a b EC Engineering dla metra w Szanghaju. „EC News”. 34, s. 6, wrzesień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  24. ↑ Spalinowy zespół trakcyjny 220M/221M. „EC News”. 33, s. 5, kwiecień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  25. ↑ Paweł Terczyński. Lokomotywa spalinowa serii ST48. „Świat Kolei”. 9/2014, s. 12-17. Łódź: Emi-Press. ISSN 1231-5962. (pol.). 
  26. ↑ Spalinowe zespoły trakcyjne 220M, 221M i 222M. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 134-141, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
  27. ↑ a b c Pantograf z certyfikatem TSI. „EC News”. 42, s. 4, wrzesień 2014. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  28. ↑ a b Nowa siedziba EC Engineering. „EC News”. 35, s. 11, grudzień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  29. ↑ a b Nowa lokomotywa rozpędzi się do 200 km/h. „EC News”. 36, s. 7, kwiecień 2012. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  30. ↑ a b 35WE – niskopodłogowy pociąg dla aglomeracji. „EC News”. 35, s. 4, grudzień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  31. ↑ Michał Grobelny. Tramwaj z Newagu jeszcze w tym roku. „Rynek Kolejowy”. 7/2011, s. 24-26. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958. (pol.). 
  32. ↑ Roman Chochorowski. Nevelo 126N z Nowego Sącza. „Technika Transportu Szynowego”. 7-8/2013, s. 46-49. Łódź: Emi-press. ISSN 1232-3829. (pol.). 
  33. ↑ Naszym pociągiem na Euro 2012. „EC News”. 35, s. 5, grudzień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  34. ↑ EC Engineering projektuje dla Ukrainy. „EC News”. 39, s. 5, kwiecień 2013. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  35. ↑ EC Engineering otworzył oddział w Czechach. „EC News”. 35, s. 6, grudzień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  36. ↑ EC Engineering: Pantograf tramwajowy. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  37. ↑ Dział Produkcja – EC Engineering. Toaleta próżniowa EC-VAC. „EC News”. 37, s. 7, wrzesień 2012. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  38. ↑ a b Dział lotniczy EC Engineering – osiągnięcia i wyzwania. „EC News”. 40, s. 6-7, grudzień 2013. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  39. ↑ a b c Puls Biznesu: EC Engineering Sp. z o.o.. gazele.pb.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  40. ↑ Pociąg Impuls 31WE przekroczył 210 km/h. „EC News”. 39, s. 4, kwiecień 2013. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  41. ↑ EC Engineering: EC Engineering o 222M. rynek-kolejowy.pl, 2013-11-06. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-08)]. (pol.).
  42. ↑ a b EC Engineering w Krajowym Rejestrze Sądowym
  43. ↑ a b EC Engineering: Zakład Produkcyjny – Mielec. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  44. ↑ Pantograf 70EC ze ślizgaczem aluminiowym jedzie na Wschód. „EC News”. 42, s. 6, wrzesień 2014. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  45. ↑ EC Engineering: Współpraca EC Engineering i Solarisa przy tramwaju dla Olsztyna. kurier-kolejowy.pl, 2014-01-29. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-12)]. (pol.).
  46. ↑ a b Dariusz Kalinowski. Tabor szynowy na targach Trako 2015. „Świat Kolei”. 10/2015, s. 12-19. Łódź: Emi-Press. ISSN 1231-5962. (pol.). 
  47. ↑ a b EC Engineering: Innotech. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  48. ↑ Innowacje w EC Engineering. „EC News”. 44, s. 8-9, kwiecień 2015. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  49. ↑ GEG: Krakowska firma płaci pracownikom za… jeżdżenie rowerem. strefabiznesu.gazetakrakowska.pl, 2014-11-26. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)]. (pol.).
  50. ↑ Grodzisknews.pl/Infotram: WKD chce zmienić wygląd składów z Newagu. infotram.pl, 2015-08-12. [dostęp 2016-03-19]. (pol.).
  51. ↑ Metro dla Rijadu. „EC News”. 45, s. 12-13, październik 2015. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  52. ↑ EC Engineering: Polskie pantografy na rumuńskim rynku. infotram.pl, 2016-04-06. [dostęp 2016-04-06]. (pol.).
  53. ↑ Michał Szymajda: Zmodernizowane EN57AKŚ Kolei Śląskich wycofane z ruchu. rynek-kolejowy.pl, 2016-06-07. [dostęp 2016-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-09)]. (pol.).
  54. ↑ EC Engineering z lekkim pantografem do tramwajów. transport-publiczny.pl, 2016-07-21. [dostęp 2016-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-21)]. (pol.).
  55. ↑ EC Engineering zbuduje nową fabrykę. rynek-kolejowy.pl, 2016-08-30. [dostęp 2016-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-30)]. (pol.).
  56. ↑ EC Engineering: Zmiana siedziby firmy. ec-e.pl, 2017-01-03. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (pol.).
  57. ↑ EC Engineering Sp. z o.o. - Nowy produkt EC Engineering Odbierak prądu dla autobusów elektrycznych (system pantografowy) Ride & Charge: nowoczesne rozwiązanie ładowana akumulatorów autobusów elektrycznych. System współpracuje z szybkimi ładowarkami co umożliwia ładowanie autobusów w bardzo krótkim czasie. Gotowość do przesyłu energii następuje w momencie zatrzymania pojazdu na przystanku co maksymalnie skraca czas potrzebny na podłączenie się do ładowarki względem innych rozwiązań obecnych na rynku. Projekt zrealizowany w ramach przedsięwzięcia "InnoTech", współfinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2022-02-09] (pol.).
  58. ↑ Jeździ już 1000 pantografów 160 EC. inforail.pl, 2018-01-25. [dostęp 2018-02-26]. (pol.).
  59. ↑ Adrian Izydorek, Współpraca EC Engineering z Alstom Transport przy produkcji pociągów TGV [online], Portal Kolejowy NaKolei.pl, 21 sierpnia 2019 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  60. ↑ Pantografy z Krakowa podbijają rynek [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  61. ↑ Kurier Kolejowy, Polskie pantografy w drodze do Turcji [online], kurier-kolejowy.pl [dostęp 2022-02-10].
  62. ↑ EC Engineering, when charging e-buses is a matter of power. Ride & Charge sold in four countries [online], Sustainable Bus, 6 listopada 2020 [dostęp 2022-02-10] (ang.).
  63. ↑ Kurier Kolejowy, „Projektowanie sprawia nam radość” – rozmowa z Ireneuszem Łuczakiem, prezesem EC Engineering [online], kurier-kolejowy.pl [dostęp 2022-02-10].
  64. ↑ Pierwsze nowe tramwaje dotarły już do stolicy! [online], um.warszawa.pl [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  65. ↑ Polsko-malezyjska lokomotywa dla Tanzanii [film] [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  66. ↑ EC Engineering: O Firmie. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  67. ↑ EC Engineering: Produkcja. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  68. ↑ Produkty EC Engineering [online], ec-e.pl [dostęp 2022-02-09].
  69. ↑ EC Engineering: Kolej. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  70. ↑ EC Engineering: Lotnictwo. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  71. ↑ EC Engineering: Lotnictwo. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  72. ↑ EC Engineering: Software. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  73. ↑ EC ENGINEERING Sp. z o.o., profil firmy - Gazele Biznesu 2021 [online], Puls Biznesu [dostęp 2022-02-08].
  74. ↑ EC Engineering na Konferencji Związku Kuźni Czeskich (SVAZ Kovaren). „EC News”. 35, s. 6, grudzień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  75. ↑ Konferencja użytkowników oprogramowania MSC – Tomaszowice 2008. „EC News”. 23, s. 7-8, czerwiec 2008. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  76. ↑ Konferencja MSC.Software i Simufact. „EC News”. 26, s. 9, kwiecień 2009. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  77. ↑ [http://web.archive.org/web/20160404123110/http://www.ec-grupa.pl/pl/newsletter.html?file=tl_files/ec_news/Nr_41_A4.pdf Spotkanie użytkowników MSC.Software oraz Simufact]. „EC News”. 41, s. 7, kwiecień 2014. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  78. ↑ EC Engineering na Air Show we Francji. „EC News”. 40, s. 4, grudzień 2013. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  79. ↑ a b EC Engineering na targach Innotrans. „EC News”. 32, s. 4, grudzień 2010. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  80. ↑ a b Jacek Goździewicz, Marek Rabsztyn, Jan Raczyński. Trako 2005. „Technika Transportu Szynowego”. 11/2005, s. 21-26. Łódź: Emi-press. ISSN 1232-3829. (pol.). 
  81. ↑ Marek Rabsztyn. InnoTrans 2006 w Berlinie. „Technika Transportu Szynowego”. 10/2006, s. 12-16. Łódź: Emi-press. ISSN 1232-3829. (pol.). 
  82. ↑ EC Engineering: The company has participated in the International Railway Fair Trako 2007. ec-engineering.pl, 2007-10-16. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-22)]. (ang.).
  83. ↑ Jacek Goździewicz, Jan Raczyński. Trako 2007. „Technika Transportu Szynowego”. 11/2007, s. 18-23. Łódź: Emi-Press. ISSN 1232-3829. (pol.). 
  84. ↑ Bartłomiej Zborek. Nowa lokomotywa towarowa. „EC News”. 29, s. 4, grudzień 2009. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  85. ↑ Firma EC Engineering na największych targach branżowych. „EC News”. 34, s. 12-13, wrzesień 2011. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  86. ↑ Paweł Terczyński. Międzynarodowe Targi Kolejowe Trako 2011. „Świat Kolei”. 11/2011, s. 12-15. Łódź: Emi-Press. ISSN 1231-5962. (pol.). 
  87. ↑ EC Engineering na targach kolejowych w Ostrawie. „EC News”. 37, s. 6, wrzesień 2012. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  88. ↑ Rozwinęliśmy się z „Paszportem do eksportu”. „EC News”. 37, s. 8, wrzesień 2012. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  89. ↑ InnoTrans 2012. „EC News”. 38, s. 4, grudzień 2012. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  90. ↑ Dariusz Kalinowski, Ryszard Rusak. Targi InnoTrans 2012. „Świat Kolei”. 10/2012, s. 12-15. Łódź: Emi-Press. ISSN 1231-5962. (pol.). 
  91. ↑ Jacek Goździewicz. Trako 2013. „Technika Transportu Szynowego”. 12/2013, s. 24-26. Łódź: Emi-Press. ISSN 1232-3829. (pol.). 
  92. ↑ Targi kolejowe na pograniczu Europy i Azji. „EC News”. 41, s. 6, kwiecień 2014. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  93. ↑ EC Engineering: Innotrans 2014. ec-e.pl, 2014-08-20. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-16)]. (pol.).
  94. ↑ Dariusz Kalinowski. Innotrans 2014. „Świat Kolei”. 11/2014, s. 12-17. Łódź: Emi-Press. ISSN 1231-5962. (pol.). 
  95. ↑ Krakowscy inżynierowie na targach w Brazylii. „EC News”. 43, s. 4-5, grudzień 2014. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  96. ↑ EC Engineering z nowymi produktami na targach Trako. „EC News”. 45, s. 4-7, październik 2015. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  97. ↑ List of Exhibitors 2016 - InnoTrans 2016 [online], moam.info [dostęp 2022-02-08] (ang.).
  98. ↑ Aneta Żukowska: EC Engineering – z Krakowa na tory całego świata. teberia.pl, 2013-10-24. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  99. ↑ EC Engineering: Projekty dofinansowane. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  100. ↑ Narodowe Centrum Badań i Rozwoju: Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Projekty celowe. ncbir.pl. [dostęp 2016-04-04]. (pol.).
  101. ↑ a b EC Engineering: POIG. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  102. ↑ a b c d Program Innowacyjna Gospodarka: Krajowy System Informatyczny (KSI SIMIK 07-13) Zestawienie wartości umów/decyzji o dofinansowanie – m.in. w podziale na województwa, powiaty i gminy. poig.2007-2013.gov.pl, 2015-03-31. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  103. ↑ EC Engineering: 7PR. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  104. ↑ Estomad. estomad.org. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  105. ↑ EC Engineering: NCBiR. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  106. ↑ Bogusław Smólski, Ireneusz Łuczak: Umowa Nr E!/4907/18/NCBiR/10 o dofinansowanie udziału w projekcie Eureki. ncbr.gov.pl, 2010-11-12. [dostęp 2016-04-04]. (pol.).
  107. ↑ EC Engineering: POIG 6.5.2. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  108. ↑ EC Engineering: POIG 1.4. ec-e.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  109. ↑ EC Engineering: NCBiR. ec-e.pl. [dostęp 2017-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. (pol.).
  110. ↑ Kamil Migała. „Lokomotywy Rynku Kolejowego” rozdane. „Rynek Kolejowy”. 7/2009, s. 16-17. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958. (pol.). 
  111. ↑ Skrzydła Biznesu 2012. „EC News”. 38, s. 7, grudzień 2012. EC Grupa. [dostęp 2016-04-04]. (pol.). 
  112. ↑ EC Engineering: Certyfikat Wiarygodności Biznesowej 2012. ec-e.pl, 2013-06-18. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-15)]. (pol.).
  113. ↑ Forbes: Lista laureatów Diamentów Forbesa 2013. diamenty.forbes.pl, 2013-01-24. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  114. ↑ EC Engineering: EC Engineering uhonorowane tytułem Diamentu Forbesa 2013. ec-e.pl, 2013-03-20. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-10)]. (pol.).
  115. ↑ a b EC Engineering: Certyfikat Wiarygodności Biznesowej 2014. ec-e.pl, 2015-07-31. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  116. ↑ Forbes: Laureaci Diamentów Forbesa – małopolskie. diamenty.forbes.pl, 2014-01-30. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (pol.).
  117. ↑ Trako: Laureaci konkursów Trako 2015. trakotargi.amberexpo.pl. [dostęp 2016-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. (pol.).
  118. ↑ TECHNOVATION 2021 - relacja [online], Technovation [dostęp 2022-02-08] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=EC_Engineering&oldid=72688889”