Przejdź do zawartości

Edmond Delfour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmond Delfour
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Maurice Edmond Delfour

Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1907
Ris-Orangis

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1990
Korsyka

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1918–1919 ES Viry-Châtillon
1919–1924 Draveil
1924–1927 ES Juvisy-sur-Orge
1928–1929 Stade Français
1929–1937 Racing Club
1937–1939 RC Roubaix
1939–1945 FC Rouen
1945–1946 Red Star 93
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1929–1938  Francja 41 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1944–1945 FC Rouen
1945–1946 Red Star 93
1946–1951 KAA Gent
1952–1953 Stade Français
1954–1955 Le Havre AC
1956–1959 KAA Gent
Union Saint-Gilloise
1959–1962 Cercle Brugge
RFC Liège
1964–1965 US Corte
1965–1969 CS Hammam-Lif
1969–1971 SC Bastia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Maurice Edmond Delfour (ur. 1 listopada 1907 w Ris-Orangis, zm. 19 grudnia 1990 na Korsyce) – francuski piłkarz grający na pozycji pomocnika i trener piłkarski. Trzykrotny uczestnik mistrzostw świata.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Latem roku 1928 20-letni Edmond Delfour po dekadzie spędzonej w juniorskich drużynach przeszedł do stołecznego Stade Français. W tym samym sezonie młody pomocnik zadebiutował w reprezentacji Francji. Po jego zakończeniu przeniósł się jednak do lokalnego rywala, Racing Clubu, gdzie pozostał przez osiem lat. Wraz z klubowymi kolegami doświadczyli na własnej skórze założenia i pierwszego sezonu rozgrywek Ligue 1 w roku 1932. W roku 1936 Racing Club wywalczył krajowy dublet przy wydatnej pomocy Edmonda Delfoura. Ekipa mająca w składzie tak znakomitych wówczas graczy jak Austriacy Rudolf Hiden i Auguste Jordan, Francuzi Émile Veinante i Roger Couard oraz Anglik Frederick Kennedy nie miała sobie równych w kraju.

Na zaledwie dwa lata przed wybuchem II Wojny Światowej Delfour przeniósł się do klubu z północy kraju, RC Roubaix, jednak na finiszu sezonu 1938/1939 wraz z kolegami zajęli ostatnie miejsce w tabeli. Podczas wojny grał w mającym siedzibę w Normandii FC Rouen. W roku 1940 francuskie „Czerwone Diabły” zdobyły mistrzostwo Ligi Północnej, lecz z racji na trwającą II wojnę światową nie jest to wynik uznawany za oficjalny. Kolejne trzy lata to już wicemistrzostwa grupy oraz mistrzostwo kraju w roku 1945. Po zakończeniu wojny przez rok Edmond grał jeszcze w Red Star 93, z którym doszedł nawet do finału Pucharu Francji. Ostatecznie trofeum trafiło do ekipy Lille OSC, a 39-letni Delfour zakończył karierę.

Podczas kariery zawodniczej Edmond Delfour znany był ze świetnego wyszkolenia technicznego i umiejętności dryblerskich, których, choć nie były do końca mile widziane, nie bał się stosować w starciach z rywalami.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1929–1938 Delfour rozegrał 42 spotkania w barwach reprezentacji Francji, dla której zdobył dwie bramki. Ponadto w 12 meczach pełnił funkcję kapitana „Trójkolorowych”. Jest jednym z niewielu zawodników, którzy brali udział we wszystkich trzech przedwojennych edycjach mundialu: z lat 1930, 1934 i 1938. W swoim ostatnim występie pobił ówczesny rekord największej liczby meczów w kadrze narodowej, wyprzedzając liderującego wówczas w tej kategorii Julesa Dewaqueza.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W ostatnich dwóch latach kariery zawodniczej Edmond występował w roli grającego trenera. Najbardziej jednak uznanym szkoleniowcem był w Belgii, gdzie trenował ekipy KAA Gent, Union Saint-Gilloise, Cercle Brugge oraz RFC Liège. Poza tym szkolił francuskie ekipy Stade Français, Le Havre AC, US Corte, SC Bastię oraz tunezyjskie CS Hammam Lif.

Po latach pracy w zawodzie trenera osiadł na Korsyce, gdzie pomagał w prowadzeniu hotelu swojemu zięciowi, Dominique Colonnie. Zmarł w roku 1990 w wieku 83 lat.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2 razy mistrzostwo Francji (Racing Club, 1936; FC Rouen, 1945)
  • Puchar Francji (Racing Club, 1936)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]