Naar inhoud springen

Ellis Marsalis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ellis Marsalis
Ellis Marsalis in 2009
Ellis Marsalis in 2009
Algemene informatie
Volledige naam Ellis Louis Marsalis
Geboren New Orleans, 14 november 1934
Geboorteplaats New OrleansBewerken op Wikidata
Overleden New Orleans, 1 april 2020
Overlijdensplaats New OrleansBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant, muziekpedagoog
Instrument(en) piano
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Ellis Louis Marsalis jr. (New Orleans, 14 november 1934 – aldaar, 1 april 2020)[1][2][3][4][5] was een Amerikaanse jazzpianist en muziekpedagoog.

Marsalis leerde eerst klarinet en speelde in een middelbare-schoolband. Hij stapte pas over naar de piano nadat hij muziekonderwijs had gestudeerd aan de Dillard University, waar hij in 1955 afstudeerde. Hij werkte aanvankelijk met Ed Blackwell en Alvin Batiste en een tijdje met Ornette Coleman in 1956. In 1963 werden de opnamen met de Coltrane-epigoon Nat Perrilliat opgenomen. Na verschillende ervaringen als clubpianist, begeleider van bekende jazzsolisten en in tv-shows in de band van Al Hirt, voltooide hij zijn studie aan de Loyola University. Van 1967 tot 1975 was hij docent Afro-Amerikaanse muziek en improvisatie aan de Xavier University of Louisiana in New Orleans. Hij was toen directeur van het New Orleans Centre for the Creative Arts (NOCCA).

Als muzikant heeft hij samengewerkt met Nat Adderley, Kermit Ruffins' Rebirth Brassband en David 'Fathead' Newman, evenals lokale projecten zoals het American Jazz Quintet en de Heritage Hall Jazz Band. In 1989 creëerde hij het livesessiealbum A Night in Snug Harbor, New Orleans met gastmuzikanten als Nicholas Payton, Tony Dagradi, Rick Margitza, Donald Harrison en Art Blakey, in 1995 samen met zoon Wynton Joe Cool's Blues, gewijd aan de cartoonmuziek van Peanuts en Vince Guaraldi. In 1999 nam hij een soloalbum op met Ellington-interpretaties.

Marsalis is de vader van de beroemde jazzmusici Branford Marsalis, Wynton Marsalis, Delfeayo Marsalis en Jason Marsalis. Hij was ook de leraar van enkele bekende jazzmuzikanten uit de generatie van zijn zonen, namelijk Nicholas Payton, Donald Harrison, Terence Blanchard en anderen. Ter ere van Marsalis werd het Ellis Marsalis Music Center in 2011 geopend. Zijn pianospel werd aanvankelijk beïnvloed door Oscar Peterson en Nat King Cole.