Przejdź do zawartości

Emil Habibi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emil Habibi
إميل حبيبي
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1922
Hajfa

Data i miejsce śmierci

2 maja 1996
Nazaret

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Emil Habibi ({ar. إميل حبيبي, hebr. אמיל חביבי ur. 28 stycznia 1922 w Hajfie, zm. 2 maja 1996 w Nazarecie) – arabski pisarz, obywatel Izraela i członek Knesetu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z anglikańskiej rodziny. W młodości pracował w rafinerii oraz radio. Należał do Komunistycznej Partii Palestyny, a następnie Komunistycznej Partii Izraela i Maki. W Knesecie zasiadał przez blisko dwie dekady, w latach 1951-1959 oraz 1961-1972[1]. Zaczął pisać w latach 50., pierwsze opowiadanie opublikował w 1954. Pierwszą powieść, opublikowaną w Polsce pod tytułem Niezwykłe okoliczności zniknięcia niejakiego Saida Abu an-Nahsa z rodu Optysymistów, wydał w 1974. Jej narratorem i bohaterem jest „izraelski Arab”, który w sarkastyczny sposób relacjonuje realia życia w Palestynie na przestrzeni dwudziestu lat (1947-1967).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Emil Habibi (ang.) – profil na stronie Knesetu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]