Emil Lenz

Membrecoj
Membrecoj	Accademia delle Scienze di Torino (1841–); Prusa Akademio de Sciencoj ; Peterburga Akademio pri Sciencoj ; Rusia Akademio de Sciencoj vd

**Emil Lenz**
Emil Lenz
Persona informo
	Heinrich Friedrich Emil Lenz
Naskiĝo	12-an de februaro 1804; en Tartu
Morto	29-an de januaro 1865 (60-jaraĝa); en Romo, Papa Ŝtato
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Cerba sangado vd
Lingvoj	rusa • germana vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio vd
Alma mater	Imperia universitato de Dorpat vd
Familio
Patro	Christian Heinrich Friedrich Lenz (en) vd
Patrino	vd
Gefratoj	Robert Lenz (en) vd
Edz(in)o	Anna Lenz (en) vd
Infanoj	Robert Lenz (en) vd
Profesio
Okupo	fizikisto ; inventisto ; inĝeniero ; universitata instruisto vd
Laborkampo	Fiziko kaj elektrotekniko vd
Aktiva en	Sankt-Peterburgo • Helsinko • Tartu vd
Verkado
Verkoj	Leĝo de Lenz vd
Membrecoj
Membrecoj	Accademia delle Scienze di Torino (1841–); Prusa Akademio de Sciencoj ; Peterburga Akademio pri Sciencoj ; Rusia Akademio de Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Heinrich Friedrich Emil LENZ en germana aŭ Emil Ĥristianoviĉ LENZ en rusa: Эмилий Христианович Ленц; 12a de februaro 1804 – 10a de februaro 1865), kutime citita kiel Emil Lenz,^[1]^[2] estis rusa fizikisto. Li estas plej fama pro la formulado de la Leĝo de Lenz en elektrodinamiko en 1834.^[3]

Lenz laboris en la Sankt-Peterburga Ŝtata Universitato, Rusio, ekzemple kiel Dekano de Matematiko kaj Fiziko el 1840 ĝis 1863 kaj kiel Rektoro el 1863 ĝis sia morto en 1865. Lenz instruis en la Petrischule en 1830 kaj 1831, kaj en la Miĥailovskaja Artileria Akademio.

Lenz ekstudis elektromagnetismon en 1831. Krom la Leĝo de Lenz tiel nomita siahonore, Lenz sendepende malkovris la Ĵulan leĝon en 1842; por honorigi siajn klopodojn por la problemo, ĝi ricevis ankaŭ la nomon "Leĝo de Joule–Lenz," tiel nomita pro James Prescott Joule. Lenz ankaŭ partoprenis en la disvolvigo de la teknologio de elektrolamenado, inventita de sia amiko kaj kolego Moritz von Jacobi.

Notoj

↑ I. Grattan-Guinness (eld.), Companion Encyclopedia of the History and Philosophy of the Mathematical Sciences, Volume 2, Johns Hopkins University Press, 2003, p. 1213.
↑ Lezhneva, Olga (1970–1980). "Lenz, Emil Khristianovich (Heinrich Fridrich Emil)". Dictionary of Scientific Biography. 8. New York: Charles Scribner's Sons. pp. 187–189. ISBN 978-0-684-10114-9.
↑ Lenz, E. (1834), "Ueber die Bestimmung der Richtung der durch elektodynamische Vertheilung erregten galvanischen Ströme", Annalen der Physik und Chemie, 107 (31), pp. 483–494. Parta traduko de la artikolo estas disponebla en Magie, W. M. (1963), A Source Book in Physics, Harvard: Cambridge MA, pp. 511–513.

Emil Lenz en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Emil Lenz en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

[1] I. Grattan-Guinness (eld.), Companion Encyclopedia of the History and Philosophy of the Mathematical Sciences, Volume 2, Johns Hopkins University Press, 2003, p. 1213.

[2] Lezhneva, Olga (1970–1980). "Lenz, Emil Khristianovich (Heinrich Fridrich Emil)". Dictionary of Scientific Biography. 8. New York: Charles Scribner's Sons. pp. 187–189. ISBN 978-0-684-10114-9.

[3] Lenz, E. (1834), "Ueber die Bestimmung der Richtung der durch elektodynamische Vertheilung erregten galvanischen Ströme", Annalen der Physik und Chemie, 107 (31), pp. 483–494. Parta traduko de la artikolo estas disponebla en Magie, W. M. (1963), A Source Book in Physics, Harvard: Cambridge MA, pp. 511–513.

[1]

[2]

[3]