Enrico Ferri
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1942 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 grudnia 2020 |
| Minister robót publicznych Włoch | |
| Okres |
od 13 kwietnia 1988 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Enrico Ferri (ur. 17 lutego 1942 w La Spezia, zm. 17 grudnia 2020 w Pontremoli[1]) – włoski polityk, prawnik, minister pracy i lider socjaldemokratów, deputowany do Parlamentu Europejskiego I, IV i V kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawnik, kształcił się na Università degli Studi di Firenze. Pracował jako dziennikarz, a także wykładowca akademicki. Orzekał jako sędzia, był przewodniczącym i sekretarzem generalnym krajowego stowarzyszenia sędziów. Od 1976 do 1981 zasiadał w Najwyższej Radzie Sądownictwa[2].
W latach 80. zaangażował się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej. Od kwietnia 1988 do lipca 1989 sprawował urząd ministra robót publicznych w rządzie, na czele którego stał Ciriaco De Mita[3]. W latach 1990–2004 był burmistrzem Pontremoli[1][2].
W 1989 i 1994 z ramienia PSDI uzyskiwał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Był członkiem grupy socjalistycznej, przez trzy lata także wiceprzewodniczącym Komisji ds. Instytucjonalnych[4]. W 1993 stanął na czele zanikającej w okresie tzw. Tangentopoli ugrupowania demokratycznych socjalistów jako jej sekretarz generalny. Zrezygnował w połowie lat 90., przechodząc do Centrum Chrześcijańsko-Demokratycznego, którego był wiceprzewodniczącym (1997–1998)[2]. Z ramienia Forza Italia w wyborach europejskich w 1999 uzyskał reelekcję na kolejną kadencję. Zasiadał wówczas m.in. w grupie chadeckiej, przez pół kadencji pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Swobód i Praw Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. W PE zasiadał do 2004[4].
Następnie do 2006 był zastępcą burmistrza Pontremoli. Kandydował do parlamentu z ramienia Popolari-UDEUR. W okresie rządu Romano Prodiego do 2008 stał na czele biura koordynacji współpracy międzynarodowej (UCAI) przy ministrze sprawiedliwości.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Addio all'ex ministro Enrico Ferri, fissò il limite dei 110 km all'ora in autostrada. gelocal.it, 17 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-18)]. (wł.).
- ↑ a b c Enrico Ferri. istitutobiggini.it. [dostęp 2010-11-20]. (wł.).
- ↑ Skład rządu Ciriaca De Mity na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2010-11-20]. (wł.).
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2010-11-20].
| W dniu powstania |
|
|---|
.jpg?lang=pl)