Ernest Walton
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.) |
Ernest Thomas Sinton Walton, nado en Dungarvan, Irlanda, en 1903 e finado en Belfast, Irlanda do Norte, en 1995, foi un físico e profesor universitario irlandés galardoado co Premio Nobel de Física o ano 1951.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu o 6 de outubro de 1903 na cidade irlandesa, naqueles momentos parte do Reino Unido, de Dungarvan, fillo dun ministro metodista. Graduouse en física no Colexio Metodista de Belfast o ano 1922 e no Trinity College da Universidade de Cambridge o 1927. O 1936 foi profesor de física nesta última escola superior, conseguindo en 1946 a cátedra Erasmus Smith de Filosofía Natural e Experimental, cargo que ocupou ata o 1974.
Ernest Walton morreu o 25 de xuño de 1995 na cidade de Belfast.
Investigacións científica
[editar | editar a fonte]Desde 1927 ata o ano 1934 dedicouse á investigación en física nuclear baixo a dirección de Ernest Rutherford, na Universidade de Oxford, e colaborou con John Cockcroft na construción dun dos primeiros aceleradores de partículas sendo os primeiros en desintegrar un núcleo atómico con partículas subatómicas.
O ano 1951 foi galardoado, xunto con John Cockcroft, co Premio Nobel de Física polos seus traballos sobre a transmutación dos núcleos atómicos mediante o uso de partículas artificialmente aceleradas.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ernest Walton |