Erwin Hintze
| Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 sierpnia 1931 |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Erwin Hintze (ur. 31 grudnia 1876 w Strasburgu, zm. 1 sierpnia 1931 we Wrocławiu) – niemiecki historyk sztuki i muzealnik.
W latach 1897–1901 studiował historię sztuki i archeologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1 października 1901 był pracownikiem naukowym Śląskiego Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności. W 1913 został mianowany profesorem. W 1926 został dyrektorem Muzeum Zamkowego we Wrocławiu. Od 1929 aż do śmierci był dyrektorem muzeów miejskich we Wrocławiu. Autor publikacji z dziedziny historii sztuki. Jego najwybitniejszym dziełem jest napisane wraz z Karlem Masnerem Die deutschen Zinngießer und ihre Marken (Bd. 1-7, 1927–1931), które stanowi historię niemieckiego konwisarstwa wraz z katalogiem marek mistrzowskich i miejskich[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Janusz Krause, Sarkofagi cynowe: problematyka technologiczna warsztatowa i konserwatorska, Toruń: „Troja”, 1995, s. 46, ISBN 8390038694.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Muzea sztuki w dawnym Wrocławiu, pod red. Piotra Łukaszewicza, Wrocław 1998, s. 221.
- Piotr Łukaszewicz, Hintze, Erwin, [w:] Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, s. 270.