Estriol
Número CAS: 50-27-1.
O estriol (E3) é un dos tres principais estróxenos producidos no corpo humano (os outros son o estradiol e a estrona). É un esteroide con actividade hormonal [1][2][3]. Contén dous grupos OH no anel D e outro grupo OH no anel A. Pode considerarse tamén un metabolito do estradiol.
Síntese
[editar | editar a fonte]
O estriol (E3) só se produce en cantidades significativas durante o embarazo, xa que se sintetiza na placenta a partir do 16-hidroxideshidroepiandrosterona sulfato (16-OH DHEAS),[4] un andróxeno esteroide fabricado polo feto no fígado e glándulas adrenais.
A placenta humana produce pregnenolona e proxesterona a partir do colesterol circulante. A pregnenolona convértese na glándula adrenal fetal en deshidroepiandrosterona (DHEA), un esteroide de 19 carbonos, despois é sulfonatado a deshidroepiandrosterona sulfato (DHEAS). O DHEAS convértese en 16-OH DHEAS no fígado fetal. A placenta transforma o 16-OH DHEAS en estriol, e é o sitio predominante da síntese de estriol.
Niveis
[editar | editar a fonte]Os niveis de estriol nas mulleres que non están preñadas non cambian moito despois da menopausa, e os niveis non son significativamente diferentes dos que teñen os homes. Só durante o embarazo os niveis se disparan, e chega a excretarse 1000 veces máis estriol ca en estado de non embarazo.
Usos terapéuticos
[editar | editar a fonte]Nas mulleres preñadas con esclerose múltiple, o estriol reduce notablemente os síntomas da enfermidade,[5] de acordo coas investigacións realizadas na Geffen Medical School da Universidade UCLA.
O estriol pode ser un estróxeno feble ou potente dependendo de se a administración é crónica ou puntual en animais inmaturos, pero funciona como antagonista cando se administra en combinación co estradiol.[6] O estriol pode ter un papel no desenvolvemento do cancro de mama, pero nas investigacións feitas in vitro non parece actuar como antagonista do GPR30 (receptor de estróxenos acoplado á proteína G).[7] Aínda que o estriol se utiliza na terapia de reemplazamento de hormonas bioidénticas (un fenómeno de "medicina alternativa" principalmente norteamericano) non está aprobado o seu uso pola FDA. Aínda que as investigacións iniciais na década de 1970 suxerían que podía utilizarse terapeuticamente como un estróxeno, posteriores investigacións non puideron confirmar esta hipótese.[8][9]
Exames de valoración do estriol
[editar | editar a fonte]
O estriol pode medirse no sangue materno ou na urina e pode utilizarse como marcador da saúde fetal e benestar.
Se os niveis de "estriol non conxugado" son anormalmente baixos nunha muller preñada, isto pode indicar anomalías cromosómicas ou conxénitas como a síndrome de Down ou a síndrome de Edwards. A medición do estriol está incluída na proba tripla e na proba cuádrupla para o exame prenatal de anomalías fetais.
Como nas mulleres preñadas moitas condicións patolóxicas poden causar desviacións nos niveis de estriol, estes exames considéranse xeralmente menos definitivos sobre a saúde fetal-placentaria ca outras (probas de non estrés). Condicións que poden dar lugar a falsos positivos e falsos negativos na proba do estriol son a preeclampsia, anemia e problemas renais.[10]
A valoración da concentración de estriol faise en urina ao cabo das 24 horas e en sangue. Considérase que a análise de sangue é máis precisa, porque as súas variacións son menores ca na urina.
Valores en urina
[editar | editar a fonte]Os valores en urina do estriol van en rápido aumento a partir do cuarto mes de xestación e chegan aos seus niveis máis altos (pico) ao finalizar o embarazo.[11] Véxase a táboa seguinte:
| Mes de embarazo |
Estriol en urina (mg/ml) |
|---|---|
| 6o mes | 5.0-13.0 mg/24 horas |
| 7o mes | 6.0-18.0 mg/24 horas |
| 8o mes | 8.0-25.0 mg/24 horas |
| 9o mes | 15.0-35.0 mg/24 horas |
Valores en sangue
[editar | editar a fonte]Pode observarse que, a diferenza da análise urinaria, os valores en sangue teñen pouca variación cuantitativa entre o valor menor e o maior nunha semana dada,[11] e que os valores van en aumento consonte pasan as semanas.
| Semanas de embarazo |
Estriol en sangue (mg/ml) |
|---|---|
| 24a | 3.0-8.1 |
| 26a | 3.0-9.2 |
| 28a | 3.2-10.9 |
| 30a | 3.6-13.2 |
| 32a | 4.2-15.4 |
| 34a | 5.0-17.8 |
| 36a | 5.8-20.5 |
| 38a | 6.8-26.0 |
| 40a | 9.5-28.0 |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ PubChem compound
- ↑ ChemSpider Estriol
- ↑ CHEBI
- ↑ Raju U, Bradlow HL, Levitz M (1990). "Estriol-3-sulfate in human breast cyst fluid. Concentrations, possible origin, and physiologic implications". Ann. N. Y. Acad. Sci. 586: 83–7. PMID 2141460. doi:10.1111/j.1749-6632.1990.tb17793.x.
- ↑ Sicotte NL, Liva SM, Klutch R, Pfeiffer P, Bouvier S, Odesa S, Wu TC, Voskuhl RR (2002). "Treatment of multiple sclerosis with the pregnancy hormone estriol". Ann. Neurol. 52 (4): 421–8. PMID 12325070. doi:10.1002/ana.10301.
- ↑ Melamed M, Castaño E, Notides AC, Sasson S (1997). "Molecular and kinetic basis for the mixed agonist/antagonist activity of estriol". Mol. Endocrinol. 11 (12): 1868–78. PMID 9369454. doi:10.1210/me.11.12.1868.
- ↑ Lappano R, Rosano C, De Marco P, De Francesco EM, Pezzi V, Maggiolini M (2010). "Estriol acts as a GPR30 antagonist in estrogen receptor-negative breast cancer cells". Mol. Cell. Endocrinol. 320 (1-2): 162–70. PMID 20138962. doi:10.1016/j.mce.2010.02.006.
- ↑ Sites CK (2008). "Bioidentical hormones for menopausal therapy". Women's Health (Lond Engl) 4 (2): 163–71. PMID 19072518. doi:10.2217/17455057.4.2.163. (free subscription required)
- ↑ Derzko, C (2009). "Bioidentical Hormone Therapy at Menopause" (PDF). Endocrinology Rounds 9 (6): 1–6. Arquivado dende o orixinal (pdf) o 16 de xullo de 2011. Consultado o 18 de febreiro de 2012.
- ↑ Pagana TJ, Pagana KD (2009). Mosby's Manual of Diagnostic and Laboratory Tests (en inglés). Mosby - St. Louis. p. 240. ISBN 0-323-05747-0.
- ↑ 11,0 11,1 Datos proporcionados polo departamento de Análise Químicas da Secretaría de Saúde de Monterrey, Nuevo León; México
| Control de autoridades |
|
|---|
