Eta Orionis
| η Ori | |||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
05h 24m 28,6s | ||||||||||||
| Deklinacja |
-02° 23′ 49,7″ | ||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||
| Wielkość obserwowana |
3,38m | ||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||
| Typ widmowy |
B0,5 V (główna gwiazda) | ||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||
| |||||||||||||
Eta Orionis (η Ori) – gwiazda wielokrotna znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Gwiazda była nazywana Saiph, od سیف الجبّار saif al jabbar, „miecz olbrzyma”[1][2] oraz Ensis (z łaciny „miecz”)[1], a także Algjebbah (co również zostało wywiedzione od arabskiej nazwy)[3]. Nazwa Saiph obecnie odnosi się wyłącznie do Kappa Orionis[4].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Znajduje się około 900 lat świetlnych od Słońca i, podobnie jak Układ Słoneczny, jest częścią ramienia Oriona. Eta Orionis leży trochę na zachód od Pasa Oriona pomiędzy Deltą Orionis i Rigelem, jednakże bliżej do tej pierwszej gwiazdy.
Główne składniki układu to dwie gorące niebieskie gwiazdy typu widmowego B o masach 15 i 9 M☉. Położone są one w odległości co najmniej 470 au od siebie, a obieg wokół wspólnego środka masy zajmuje im co najmniej 2000 lat[2]. Jaśniejsza z nich jest gwiazdą podwójną zaćmieniową, jej bliski towarzysz okrąża ją i częściowo przesłania co ok. 8 dni, powodując spadek jej jasności o 0,15m[2]. Kolejna gwiazda okrąża ten układ podwójny w ciągu ok. 9,5 roku[2]. Ponadto w odległości prawie 2′ łuku znajduje się słabsza gwiazda o jasności 9,4m, która prawdopodobnie też należy do tego układu[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Orion, the Giant, Hunter, and Warrior. W: Allen, Richard Hinckley: Star Names: Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 316. ISBN 0-486-21079-0.
- ↑ a b c d e Jim Kaler: SAIF AL JABBAR (Eta Orionis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2014-04-04]. (ang.).
- ↑ P. Moore, The Guinness Book of Astronomy: Facts and Feats, wyd. 2, Middlesex: Guiness Superlatives Limited, 1983, s. 230.
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Eta Orionis w bazie SIMBAD (ang.)