Przejdź do zawartości

Etylobenzen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Etylobenzen
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8H10

Inne wzory

C6H5−C2H5

Masa molowa

106,17 g/mol

Wygląd

przezroczysta, bezbarwna ciecz[1][2] o charakterystycznym, aromatycznym zapachu podobnym do ropy naftowej[1]

Identyfikacja
Numer CAS

100-41-4

PubChem

7500

Podobne związki
Podobne związki

toluen, kumen, styren

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Etylobenzenorganiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów aromatycznych, pochodna benzenu[7]. Otrzymywany w procesie alkilacji benzenu etenem w obecności katalizatora (np. chlorku glinu). Jest stosowany jako półprodukt do syntezy styrenu, polistyrenu, kauczuków syntetycznych oraz jako rozpuszczalnik.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Ethylbenzene, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 7500 [dostęp 2024-11-08] (ang.).
  2. a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  3. a b c d e Etylobenzen (nr 296848) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  4. Ralph S. Becker, Kenn Freedman, A comprehensive investigation of the mechanism and photophysics of isomerization of a protonated and unprotonated Schiff base of 11-cis-retinal, „Journal of the American Chemical Society”, 107 (6), 1985, s. 1477–1485, DOI10.1021/ja00292a005 [dostęp 2024-11-08] (ang.).
  5. David. Nurok i inni, Solvent-Dependent Regression Equations for the Prediction of Retention in Planar Chromatography, „Analytical Chemistry”, 67 (23), 1995, s. 4423–4430, DOI10.1021/ac00119a035 [dostęp 2024-11-08] (ang.).
  6. a b Etylobenzen, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
  7. Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 125, ISBN 83-7183-240-0.