Fernando Gaviria

Fernando Gaviria
	Gaviria wint de eerste rit in de Ronde van San Juan 2017.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Fernando Gaviria Rendón
Geboortedatum	19 augustus 1994
Geboorteplaats	La Ceja, Colombia
Nationaliteit	Colombiaanse
Lengte	180 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Movistar Team
Discipline(s)	• Baanwielrennen; • Wegwielrennen
Specialisatie(s)	• Omnium; • Sprint
Ploegen
2013; 08/2015; 2016-2018; 2019-2022; 2023-	Colombia Coldeportes; →Etixx-Quick Step (stagiair); Quick-Step Floors; UAE Team Emirates; Movistar Team
Beste prestaties
Milaan-San Remo	5e (2017)
Gent-Wevelgem	6e (2016)
Ronde van Italië	5 etappezeges
Ronde van Frankrijk	2 etappezeges
WK op de weg	8e (2017)
Overige
Zeges:
Parijs-Tours	2016
Medailleoverzicht
	Baanwielrennen
Medailles
	Baanwielrennen
Wereldkampioenschappen
Portaal	Wielersport

Fernando Gaviria Rendón (La Ceja, 19 augustus 1994) is een Colombiaans wielrenner. In het begin van zijn carrière combineerde hij zowel het baan- en het wegwielrennen. Tegenwoordig richt hij zich voornamelijk op wegwedstrijden. Zijn jongere zus Juliana Gaviria is eveneens wielrenster.^[1]

Carrière

Jeugd en begin van de loopbaan

In 2012 stak de 17-jarige Gaviria voor het eerst zijn neus aan het venster. Tijdens de wereldkampioenschappen baanwielrennen voor junioren in Nieuw-Zeeland won hij eerst samen met Jordan Parra de ploegkoers, dit vóór het Belgische duo Jonas Rickaert/Otto Vergaerde en thuisrijders Dylan Kennett en Hayden McCormick. Later won hij zelf ook het omnium vóór de Brit Jonathan Dibben en Tirian McManus uit Australië. Op de weg won hij de nationale titel in het tijdrijden.

Na zijn successen als junior op de baan richtte Gaviria zich vanaf 2014 meer op de weg: nadat hij in mei van dat jaar continentaal kampioen geworden was bij de beloften, nam hij in augustus deel aan de Ronde van de Toekomst. In die Franse beloftenwedstrijd finishte hij driemaal bij de beste acht renners en werd hij, met slechts één punt minder dan Davide Martinelli, tweede in het puntenklassement.

Met oog op de Olympische spelen van 2016 in Rio de Janeiro, betwistte Gaviria het omnium op het wereldkampioenschap baanwielrennen begin 2015. Als voorbereiding hierop stond hij met de nationale selectie aan de start van de Ronde van San Luis. Hier wist hij de eerste en derde etappe te winnen, dit door telkens de Britse sprinter Mark Cavendish te verslaan. Zijn goede vorm trok hij door tot het wereldkampioenschap, waar hij als topfavoriet de titel won. Vanwege zijn prestaties werd hij, samen met landgenoot Rodrigo Contreras, gecontracteerd per 1 januari 2016 bij Etixx-Quick Step.^[2] Later werd overeengekomen dat beide renners vanaf 1 augustus al stage zouden lopen bij het team. Tijdens die stage won hij met de ploeg de ploegentijdrit in de Ronde van Tsjechië, een dag later won hij zelf de massasprint. In september won hij ook een etappe in de Ronde van Groot-Brittannië, alvorens de volgende etappe niet te starten.

2016

In zijn eerste seizoen als prof was Gaviria's doel het omnium op de Olympische spelen. Nadat hij samen met zijn team de openingsploegentijdrit in de Ronde van San Luis had gewonnen sprintte hij ook een dag later naar de overwinning. In de eerste editie van de Ronde van de Provence won Gaviria de derde etappe. De dag ervoor werd hij tweede achter zijn ploegmaat Davide Martinelli, die kon profiteren van een valpartij in de laatste bocht. Door zijn twee podiumplaatsen won de Colombiaan het puntenklassement. In maart prolongeerde hij zijn wereldtitel in het omnium, waarmee hij de eerste renner werd die dat deed. In de Tirreno-Adriatico, Gaviria's eerste World Tourwedstrijd, won hij de derde etappe. Later die maand nam hij deel aan zijn eerste Monument: Milaan-San Remo, waar hij als een van de favorieten aan de start stond.^[3] Een val in de laatste kilometer zorgde ervoor dat Gaviria niet kon sprinten om de winst.^[4] Een gebroken vinger zorgde ervoor dat Gaviria in mei geen wedstrijd reed.^[5] Tien dagen na zijn rentree in de Heistse Pijl, moest hij enkel zijn ploeggenoot en lead-out Maximiliano Richeze voor zich dulden in de vierde etappe van de Ronde van Zwitserland.^[6] Een maand later won hij twee etappes en droeg hij drie dagen de leiderstrui in de Ronde van Polen, alvorens in de vijfde etappe op te geven. In het omnium op de Olympische Spelen, dat werd gewonnen door Elia Viviani, werd Gaviria vierde. Nadat hij in september de Grote Prijs Impanis-Van Petegem had gewonnen en tweede was geworden in zowel het Kampioenschap van Vlaanderen als de Ronde van Piemonte, behaalde hij in oktober zijn laatste overwinning van het seizoen: in Parijs-Tours versloeg hij Arnaud Démare en Jonas Van Genechten in een massasprint.^[7] Op het wereldkampioenschap, dat een week later plaatsvond, was Gaviria een van de favorieten.^[8] Door een valpartij haalde hij de finish echter niet.

2017

Na eerder dat jaar al overwinningen te hebben geboekt in de Ronde van San Juan, de Ronde van de Algarve en de Tirreno-Adriatico mocht Gaviria voor het eerst deelnemen aan een grote ronde, de Ronde van Italië. Nadat hij in de eerste twee etappes niet naar een podiumplek sprintte, won hij de derde etappe. Door zijn overwinning nam hij de leiderstrui over van André Greipel. Een dag later nam Bob Jungels de leiding in het klassement weer over. Na nog drie overwinningen en één tweede plaats stond Gaviria ruim aan de leiding van het puntenklassement, dat hij uiteindelijk ook op zijn naam schreef. De laatste wielrenner die zoveel etappes won in zijn eerste grote ronde was de Belg Fons De Wolf in de Ronde van Spanje van 1979.

2018

Gaviria deed zich gelden in de Ronde van Californië. De rappe Colombiaan van de QuickStep-formatie snelde op 17 mei in de 176 kilometer lange vijfde etappe naar zijn tweede ritzege in de Amerikaanse wielerwedstrijd.^[9] De slotfase werd ontsierd door een valpartij die Mark Cavendish nog wel wist te ontwijken, maar de Britse sprinter ook op slag kansloos maakte voor de dagzege. Marcel Kittel kon zich door materiaalpech evenmin in de strijd mengen in finishplaats Elk Grove. Dat maakte de weg vrij voor Gaviria om opnieuw te excelleren in de sprint.

Baanwielrennen

Palmares

Jaar	CK	P-AK	WK	WB	Overig
Junioren
2012			1 omnium 1 ploegkoers
Elite
2013	2 omnium	1 omnium 2 ploegenachtervolging
2014				Londen: 1 omnium	Zuid-Amerikaanse Spelen: 1 omnium Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen: 1 omnium
2015			1 omnium		Pan-Amerikaanse Spelen: 1 omnium 1 ploegenachtervolging
2016			1 omnium
geen deelnames in 2017 en 2018.
2019					Torneo Internacional Cali: ploegkoers
geen deelnames tussen 2020 en 2022.
2023		2 afvalkoers 2 koppelkoers 2 omnium 2 ploegenachtervolging

Wegwielrennen

Overwinningen

2012: Colombiaans kampioen tijdrijden, Junioren
2014: Pan-Amerikaans kampioen op de weg, Beloften
2015 - 4 zeges: 1e en 3e etappe Ronde van San Luis; 1e (ploegentijdrit) en 2e etappe Ronde van Tsjechië; 4e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2016 - 7 zeges: 1e (ploegentijdrit) en 2e etappe Ronde van San Luis; 3e etappe Ronde van de Provence; 3e etappe Tirreno-Adriatico; 2e en 4e etappe Ronde van Polen; Primus Classic Impanis-Van Petegem; Parijs-Tours
2017 - 14 zeges: 1e en 4e etappe Ronde van San Juan; 1e etappe Ronde van de Algarve; 6e etappe Tirreno-Adriatico; 3e, 5e, 12e en 13e etappe Ronde van Italië; Puntenklassement Ronde van Italië; 4e etappe Ronde van Groot-Brittannië; Kampioenschap van Vlaanderen; 1e, 2e, 3e en 6e etappe Ronde van Guangxi; Puntenklassement Ronde van Guangxi
2018 - 9 zeges: 1e etappe Ronde van San Juan; 1e, 2e en 3e etappe Colombia Oro y Paz; 1e, 5e en 7e etappe Ronde van Californië; Puntenklassement Ronde van Californië; 1e en 4e etappe Ronde van Frankrijk
2019 - 6 zeges: 1e en 4e etappe Ronde van San Juan; 2e etappe UAE Tour; 3e etappe Ronde van Italië; 1e en 5e etappe Ronde van Guangxi
2020 - 6 zeges: 2e, 4e en 7e etappe Ronde van San Juan; 2e etappe Ronde van Burgos; 2e etappe Ronde van de Limousin; Ronde van Toscane
2021 - 1 zege: 3e etappe Ronde van Polen
2022 - 2 zeges: 1e en 6e etappe Ronde van Oman; Puntenklassement Ronde van Oman
2023 - 2 zeges: 4e etappe Ronde van San Juan; 5e etappe Ronde van Romandië
2024 - 1 zege: 1e etappe Tour Colombia

Totaal: 54 individuele zeges

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2016
2017	129e (4)
2018		opgave (2)
2019	opgave (1)		147e
2020	opgave
2021	109e
2022	128e
2023	118e
2024	137e	opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Parijs-Tours	WK op de weg	Wereldranglijsten
2016	79e	6e			1 ↑	opgave	88e (UWT)
2017	5e	9e			28e	8e	29e (UWT)
2018							71e (UWT)
2019	16e	21e	78e				89e (UWR)
2020	91e
2021	113e			opgave		opgave
2022					opgave
2023	129e	opgave				opgave
2024		opgave

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Ronde van de VAE	Tirreno-Adriatico	Ronde van Romandië	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Ronde van Guangxi
2016		59e (1)		106e	opgave (2)
2017		100e (1)				50e (4)
2018		opgave	buiten tijd	opgave
2019	78e (1)	89e
2020	111e	130e
2021	71e	126e			116e (1)
2022			opgave
2023	121e	115e	105e (1)		136e
2024	opgave

Ploegen

2013 – Colombia Coldeportes
2015 – Etixx-Quick Step (stagiair vanaf 1-8)
2016 – Etixx-Quick Step
2017 – Quick-Step Floors
2018 – Quick-Step Floors
2019 – UAE Team Emirates
2020 – UAE Team Emirates
2021 – UAE Team Emirates
2022 – UAE Team Emirates
2023 – Movistar Team
2024 – Movistar Team
2025 – Movistar Team

Voorganger:
Thomas Boudat

2014

Wereldkampioen omnium
2015, 2016

Opvolger:
Benjamin Thomas

2017

Voorganger:

Giacomo Nizzolo
2015, 2016

Winnaar paarse trui in de Ronde van Italië
Fernando Gaviria
2017

Opvolger:

Elia Viviani
2018

Bronnen, noten en/of referenties

Commons heeft mediabestanden in de categorie Fernando Gaviria.

(en) Profiel van Fernando Gaviria op ProCyclingStats

↑ (es) B, Hector L. Urrego, “Sueño con una medalla en el Mundial de Cali”: Juliana Gaviria. Revista Mundo Ciclístico (12 februari 2014). Geraadpleegd op 11 december 2024.
↑ Gaviria en Contreras tekenen bij Etixx-Quick-Step^{[dode link]}. WielerFlits.nl (24 februari 2015). Geraadpleegd op 24 februari 2015.
↑ Jeroen Pouw, Voorbeschouwing: Milaan-San Remo 2016^{[dode link]}. WielerFlits.nl (19 maart 2016). Geraadpleegd op 11 augustus 2017.
↑ Gaviria baalt: “Ik verloor twee seconden mijn focus”. WielerFlits.nl (19 maart 2016). Gearchiveerd op 24 juni 2016. Geraadpleegd op 14 juni 2016.
↑ Ruben De Muynck, Gebroken vinger voor Fernando Gaviria. WielerFlits.nl (28 april 2016). Gearchiveerd op 11 augustus 2017. Geraadpleegd op 11 augustus 2017.
↑ Argentijn Richeze wint lastige massasprint in Champagne. WielerFlits.nl (14 juni 2016). Gearchiveerd op 16 juni 2016. Geraadpleegd op 14 juni 2016.
↑ Youri IJnsen, Indrukwekkende Gaviria wint generale WK-repetitie in Parijs-Tours. WielerFlits.nl (9 oktober 2016). Gearchiveerd op 11 augustus 2017. Geraadpleegd op 11 augustus 2017.
↑ Nick Doup, WK 2016: Voorbeschouwing wegwedstrijd mannen^{[dode link]}. WielerFlits.nl (16 oktober 2016). Geraadpleegd op 11 augustus 2017.
↑ Gaviria sprint naar tweede etappezege in Californië, NOS, 18 mei 2018. Gearchiveerd op 4 december 2020.

[1] (es) B, Hector L. Urrego, “Sueño con una medalla en el Mundial de Cali”: Juliana Gaviria. Revista Mundo Ciclístico (12 februari 2014). Geraadpleegd op 11 december 2024.

[2] Gaviria en Contreras tekenen bij Etixx-Quick-Step^{[dode link]}. WielerFlits.nl (24 februari 2015). Geraadpleegd op 24 februari 2015.

[3] Jeroen Pouw, Voorbeschouwing: Milaan-San Remo 2016^{[dode link]}. WielerFlits.nl (19 maart 2016). Geraadpleegd op 11 augustus 2017.

[4] Gaviria baalt: “Ik verloor twee seconden mijn focus”. WielerFlits.nl (19 maart 2016). Gearchiveerd op 24 juni 2016. Geraadpleegd op 14 juni 2016.

[5] Ruben De Muynck, Gebroken vinger voor Fernando Gaviria. WielerFlits.nl (28 april 2016). Gearchiveerd op 11 augustus 2017. Geraadpleegd op 11 augustus 2017.

[6] Argentijn Richeze wint lastige massasprint in Champagne. WielerFlits.nl (14 juni 2016). Gearchiveerd op 16 juni 2016. Geraadpleegd op 14 juni 2016.

[7] Youri IJnsen, Indrukwekkende Gaviria wint generale WK-repetitie in Parijs-Tours. WielerFlits.nl (9 oktober 2016). Gearchiveerd op 11 augustus 2017. Geraadpleegd op 11 augustus 2017.

[8] Nick Doup, WK 2016: Voorbeschouwing wegwedstrijd mannen^{[dode link]}. WielerFlits.nl (16 oktober 2016). Geraadpleegd op 11 augustus 2017.

[9] Gaviria sprint naar tweede etappezege in Californië, NOS, 18 mei 2018. Gearchiveerd op 4 december 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]