Fineus
Yunan mitolojisinde, Phineus (Eski Yunanca: Φινεύς, Ancient: [pʰiːněws] ) Belus ve Anchinoe'nin bir çocuğudur ve böylece Aigyptos, Danaos ve Kepheos'un kardeşidir.[1]
Mitoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Phineus, Perseus'la evlenmeden önce, Kepheos'un kızı Andromeda ile nişanlıydı. Phineus ona karşı bir komplo kurdu ve Perseus Phienus ve yardımcılarını Medusa'nın başını göstererek taşa çevirmesine yol açtı.[2] Olay, Euripides'in kayıp oyun Andromeda'sında [3] bahsedilmiştir, ancak tek kapsamlı antik bilgi Ovid'in Metamorfozları'nda bulunmaktadır.[4]
Ovidius'un anlatımında, Cassioppeia'ya ceza olarak gönderilen deniz canavarı olan Cetus'a, bir kahinin yönlendirmesi ile Andromeda kurban edilmek istenmiştir ve Perseus, kızı onunla evlenmek şartı ile kurtarmayı teklif etmiştir.[5] Perseus başarılı olur, ancak yaptıklarını Kepheos'un sarayında anlatırken Phineus ona saldırır:
| "en" ait, 'en adsum praereptae coniugis ultor;
nec mihi te pennae nec falsum'a karşı aurum Iuppiter eripiet." |
"Bak," diye bağırdı, "Bakın, gelinimi kaçırmanın intikamını almak için buraya geliyorum.
Ne kanatların benden kaçmana yardım edecek, ne de Jüpiter bir yağmuru aptal altına dönüştürdü!" [6] |
Phineus'un Andromeda ile evlenmek istemesindeki motivasyonu, kıza olan ilgisinden ziyade taht üzerindeki iddiasını güçlendirmekti. Kepheos, bu çıkışı için kardeşini azarladı ve kriz anında Andromeda'ya yardım etmek için hiçbir şey yapmadığını belirtti, ancak Phineus mızrağını Perseus'a fırlattı. Perseus'u vuramamasına rağmen, pek çok kişinin dahil olduğu şiddetli bir savaş başladı ve Perseus düşmanla çevriliydi, Gorgon'un başını kaldırdı ve Phineus dışındaki herkesi taşa çevirdi. Buna şaşıran Phineus, bakışlarını kaçırarak hayatı için yalvardı, ancak Perseus ona yaklaştı ve Medusa'nın başını adamın gözlerinin önünde tutarak Phineus'u taşa çevirdi.[7]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Dräger (2007), Euripides fr. 881 Kannicht (cited at Bibliotheca 2. 1. 4 23 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. and Scholia to Aeschylus, Suppliants 317), Nonnus, Dionysiaca 3. 296–303.
- ^ Bibliotheca 2. 4. 3. 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Collard & Cropp (2008, ss. 126–7).
- ^ Metamorphoses 5. 1–235.
- ^ Ovid, Met. 4. 663–705.
- ^ Met. 5. 10–12, trans. A. S. Kline.
- ^ Met. 5. 200–49