Fluorek berylu

Fluorek berylu
	struktura krystaliczna BeF; 2
	; próbka fluorku berylu (czarne punkty wynikają z zanieczyszczenia węglem)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	fluorek berylu; difluorek berylu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BeF2
Masa molowa	47,01 g/mol
Wygląd	szkliste ciało stałe, bezbarwne do szarego
	Identyfikacja
Numer CAS	7787-49-7
PubChem	24589
Właściwości
	Gęstość
	1,986 g/cm³ (25 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	bardzo dobrze rozpuszczalny
Temperatura topnienia	555 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H301, H315, H319, H317, H330, H335, H372, H411, H350i
Zwroty P	brak wiarygodnych danych
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Silnie; toksyczny; (T+)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R49, R25, R26, R36/37/38, R43, R48/23, R51/53
Zwroty S	S53, S45, S61
Dawka śmiertelna	LD50 98 mg/kg (szczur, doustnie)
	Podobne związki
Inne aniony	BeCl; 2, BeBr; 2, BeI; 2
Inne kationy	CaF; 2, MgF; 2, SrF; 2, BaF; 2
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fluorek berylu, BeF
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków, sól berylowa kwasu fluorowodorowego. W warunkach normalnych jest białym ciałem stałym, dobrze rozpuszczalnym w wodzie (10 moli/mol H
2O). Ma budowę krystaliczną typu krystobalitu^[3]. Jest głównym surowcem do wytwarzania metalicznego berylu.

Właściwości

Fluorek berylu ma wyjątkowe właściwości optyczne, np. w postaci szkła fluoroberylanowego ma współczynnik załamania światła 1,275.

Otrzymywanie

Fluorek berylu można otrzymać z wodorotlenku berylu, który w reakcji z wodorofluorkiem amonu daje tetrafluoroberylan amonu:

Be(OH)
2 + 2(NH
4)HF
2 → (NH
4)
2BeF
4 + 2H
2O

Następnie produkt powyższej reakcji ogrzewa się, otrzymując żądany produkt:

(NH
4)
2BeF
4 → 2NH
3↑ + 2HF↑ + BeF
2

Zastosowanie

Fluorek berylu jest wykorzystywany do otrzymywania metalicznego berylu poprzez ogrzewanie go z magnezem w temperaturze 1300 °C w tyglu grafitowym^[4]:

BeF
2 + Mg → Be + MgF
2

Fluorek berylu jest używany w badaniach biochemicznych, np. badań krystalograficznych kompleksów białek z substratami^[5]^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Beryllium fluoride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 122775 [dostęp 2017-04-20] (niem. • ang.).
↑ ^a ^b Związki berylu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-20] (ang.).
↑ Philip JohnP.J. Durrant Philip JohnP.J., BrylB. Durrant BrylB., Zarys współczesnej chemii nieorganicznej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 467 .
↑ A.F.A.F. Holleman A.F.A.F., E.E. Wiberg E.E., Inorganic chemistry, San Diego: Academic Press, 2001, ISBN 0-12-352651-5 .
↑ R.R. Kagawa R.R. i inni, The structure of bovine F1-ATPase inhibited by ADP and beryllium fluoride, „The EMBO Journal”, 23 (14), 2004, s. 2734–2744, DOI: 10.1038/sj.emboj.7600293, PMID: 15229653, PMCID: PMC514953 .
↑ J.J. Bigay J.J. i inni, Fluoride complexes of aluminium or beryllium act on G-proteins as reversibly bound analogues of the gamma phosphate of GTP, „The EMBO Journal”, 6 (10), 1987, s. 2907–2913, PMID: 2826123, PMCID: PMC553725 .

[GESTIS-1] Beryllium fluoride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 122775 [dostęp 2017-04-20] (niem. • ang.).

[CLI-2] Związki berylu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-20] (ang.).

[Durrant-3] Philip JohnP.J. Durrant Philip JohnP.J., BrylB. Durrant BrylB., Zarys współczesnej chemii nieorganicznej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 467 .

[Holleman-4] A.F.A.F. Holleman A.F.A.F., E.E. Wiberg E.E., Inorganic chemistry, San Diego: Academic Press, 2001, ISBN 0-12-352651-5 .

[Kagawa-2004-5] R.R. Kagawa R.R. i inni, The structure of bovine F1-ATPase inhibited by ADP and beryllium fluoride, „The EMBO Journal”, 23 (14), 2004, s. 2734–2744, DOI: 10.1038/sj.emboj.7600293, PMID: 15229653, PMCID: PMC514953 .

[Bigay-1987-6] J.J. Bigay J.J. i inni, Fluoride complexes of aluminium or beryllium act on G-proteins as reversibly bound analogues of the gamma phosphate of GTP, „The EMBO Journal”, 6 (10), 1987, s. 2907–2913, PMID: 2826123, PMCID: PMC553725 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

1. Wodoru i litowców	HF LiF NaF KF RbF CsF
2. Berylowców	BeF 2 MgF 2 CaF 2 SrF 2 BaF 2 RaF 2
3. Skandowców	ScF 3 YF 3 LaF 3 AcF 3
Lantanowców	CeF 3 CeF 4 PrF 2 PrF 3 PrF 4 NdF 3 PmF 3 SmF 2 SmF 3 EuF 2 EuF 3 GdF 3 TbF 3 TbF 4 DyF 3 HoF 3 ErF 3 TmF 3 YbF 2 YbF 3 LuF 3
Aktynowców	ThF 4 PaF 4 PaF 5 UF 3 UF 4 UF 5 UF 6 UO 2F 2 NpF 3 NpF 4 NpF 6 PuF 3 PuF 4 PuF 6 AmF 3 AmF 4 CmF 3 CmF 4 BkF 3 BkF 4 CfF 3 CfF 4 EsF 3 EsF 4
4. Tytanowców	TiF 3 TiF 4 ZrF 4 HfF 4
5. Wanadowców	VF 3 VF 4 VF 5 VOF 3 NbF 4 NbF 5 TaF 5
6. Chromowców	CrF 2 CrF 3 CrF 4 CrF 5 CrF 6 CrO 2F 2 MoF 5 MoF 6 WF 4 WF 5 WF 6
7. Manganowców	MnF 2 MnF 3 MnF 4 TcF 6 ReF 6 ReF 7
8. Żelazowców	FeF 2 FeF 3 RuF 6 OsF 6
9. Kobaltowców	CoF 2 CoF 3 RhF 6 IrF 4 IrF 5 IrF 6 IrF 7
10. Niklowców	NiF 2 NiF 3 PdF 2 PdF 3 (Pd[PdF 6]) PdF 4 PdF 6 PtF 4 PtF 6
11. Miedziowców	CuF CuF 2 Ag 2F AgF AgF 2 AgF 3 AuF AuF 3 AuF 5 AuF 7 (AuF 5·F 2)
12. Cynkowców	ZnF 2 CdF 2 Hg 2F 2 HgF 2 HgF 4
13. Borowców	BF B 2F 4 BF 3 AlF AlF 3 GaF GaF 3 InF InF 3 TlF TlF 3
14. Węglowców	CF CF 4 C 2F 6 PFC SiF 4 GeF 2 GeF 4 SnF 2 SnF 4 PbF 2 PbF 4
15. Azotowców	N 2F 2 NF 3 NH 4F NOF PF 3 PF 5 POF 3 AsF 3 AsF 5 SbF 3 SbF 5 BiF 3 BiF 5
16. Tlenowców	OF 2 O 2F 2 O 3F 2 S 2F 2 SF 2 SF 4 SF 6 S 2F 10 SOF 2 SO 2F 2 Se 2F 2 SeF 2 SeF 4 SeF 6 SeO 2F 2 TeF 4 TeF 6 PoF 2 PoF 4 PoF 6
17. Fluorowców	ClF ClF 3 ClF 5 BrF BrF 3 BrF 5 IF IF 3 IF 5 IF 7
18. Helowców	HArF KrF 2 KrF 4 XeF 2 XeF 4 XeF 6 RnF 2 RnF 6