Ford T
La Ford Model T ès una automobila producha per la companhiá Ford Motor Company d'Henry Ford de 1908 a 1927. Aquel modèl fogèt la primèra automobila de l'istòria a èsser fabricada en massa sus una cadena de montatge. L'introduccion d'aquela tecnica de fabricacion de la Ford T donèt luòc a una revolucion qu'afectèt fòrça lo domeni industral. Una de las consequéncias de la Ford T foguèt la popularizacion de l'aquisicion de las veituras, lo concèpte de veitura populara. Al total se fabriquèt mai de 15 000 000 Ford T.
La Ford T foguèt dessenhada per Henry Ford, e vegèt jorn lo 1èr d'octobre de 1908, amb un motor de quatre cilindres e de 20 cv de poténcia atenguent una velocitat maximala de 71 km/h, amb un pes de 1 200 kg e consument un litre d'esséncia per 5 km.
Lo modèl T inclusiá de novetats que d'autres veïculs de la concurréncia prepausavan pas coma lo volant situat al costat esquèrra, de granda utilitat per facilitar la dintrada e sortida dels ocupants e d'autras avançadas tecnicas coma l'ensems del blòt motor, amb carter e virabiquí coplats, utilizant un aliatge leugièr e resistent d'acièr de vanadi.
Aquel modèl se caracterizava perque fòrça espartenc, caracteristica pròpria dels veïculs d'Henry Ford e sa politica de produccion: la cadena de montatge, amb que poguèt baissar lo prètz inicial de 850 dolars fins a 260, fasent del modèl lo favorit de la societat trabalhadora industriala.
Transmission
[modificar | Modificar lo còdi]Lo modèl T èra de traccion de ròdas arrièras. La bóstia de velocitats èra de tipe trin a plat, amb doas velocitats en davant e una enrè. Los cambis de velocitat se fasián amb tres pedalas e un palfèr situat a l'esquèrra del conductor. Lo volant èra a l'esquèrra. L'accelerador consistissiá en un palfèr situat al volant.
- Los cambis de velocitat implicavan d'accions pauc abitualas.[1]
La pedala esquèrra servissiá per accionar la marcha. Amb lo fren a man en posicion intermediària o tot cap en davant, e la pedala esquèrra apijada de contunh, se causís la primièra velocitat en davant.
- Se lo palfèr de fren es mantengut en la posicion intermediària lo veïcul demorava al punt mòrt. Tanben demorava al punt mòrt se lo palfèr de l'esquèrra èra plaçat al vertical.
- Se lo palfèr de l'esquèrra se desplaçava cap en davant e lo conductor daissava d'apijar la pedala esquèrra, s'accionava la segonda velocitat (totjorn lo fren de man mantengut "tot en davant").
- En segonda velocitat lo veïcul se desplaçava sens que lo conductor aguèsse d'apijar la pedala.
- I aviá pas de pedala d'embragatge (coma los actuals).
- La pedala al mièg s'utilizava per accionar la marcha enrè.
- La pedala de drecha accionava lo "fren motor".
- Lo palfèr d'esquèrra, en mai d'actuar sus la transmission, servissiá coma fren de man (fren d'estacionament) la plaça tota cap enrè. Tanben servissiá de fren d'urgéncia.