Saltu al enhavo

Fra Bartolomeo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Fra Bartolomeo
Persona informo
Naskiĝo 28-an de marto 1472 (1472-03-28)
en Prato
Morto 31-an de oktobro 1517 (1517-10-31) (45-jaraĝa)
en Florenco
Lingvoj itala
Ŝtataneco Respubliko Florenco Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo pentristo
desegnisto Redakti la valoron en Wikidata
Verkoj Vision of St Bernard with Sts Benedict and John the Evangelist
Lamentation
God the Father with Sts Catherine of Siena and Mary Magdalen
The Holy Family with the Infant John the Baptist
vdr
La Vizio de Sankta Bernardo ĉ 1504 (Uffizi).

Fra BartolomeoFra Bartolommeo (di Pagholo) de la ordeno de Dominikanoj (28-a de marto 14726-a de oktobro 1517), konata ankaŭ kiel Baccio della Porta, estis itala renesanca pentristo de religiaj temoj.

En 1504 li estis petita reveni al pentrado favore al la dominika ordo kaj disvolvis subliman stilon de la Alta Renesanco (kiel esprimis Jacob Burkhardt), kiu estis esprimita en lia pentraĵo pri Vizio de Sankta Bernardo. En ĉi tiu pentraĵo, kiu nun estas kaduka, "la figuroj kaj kanvasoj moviĝas kun anĝela delikateco, kiu ŝajne konsistigis revelacion ĝuste antaŭ la okuloj de juna Rafaelo." Li amikiĝis kun Rafaelo kaj estis reciproka arta influo inter ili. La bildo de Savonarola, kiun li pentris, restis la plej fama portreto de la florentina predikisto. Sovaĝa Bartolemeo pentris kaj oleon kaj freskojn kaj iuj el la pejzaĝaj desegnaĵoj, kiujn li kreis, estis inter la unuaj en sia speco en Italio.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Li naskiĝis en Savignano di Prato, Toskanio, Italio. Li ricevis la kromnomon Baccio della Porta ĉar lia hejmo estis ĉe la Porta ("Pordego") San Pier Gattolini.

En 1483 aŭ 1484, laŭ rekomendo de Benedetto da Maiano, li iĝis metilernanto en la ateliero de Cosimo Rosselli. Li estis unu el plej grandaj pentristoj tiutempe. En 1490 aŭ 1491 li ekis kunlaboradon kun Mariotto Albertinelli. Fine de la 1490-aj jaroj Baccio ricevis instruojn de Fra Girolamo Savonarola, kiu denuncis koruptadon de la tiutempa arto. Savonarola postulis arton kiel rekta vida ilustracio de la Biblio por eduki tiujn kiuj nekapablis legi la libron. El 1498 estas lia fama portreto de Savonarola, nune en la Museo Nazionale di San Marco en Florenco. La venontan jaron li ricevis mendon de fresko pri la Universala Juĝo por la Ospedale di Santa Maria Nuova, kompletigota de Albertinelli kaj Giuliano Bugiardini kiam Baccio iĝis dominika monaĥo en la 26a de julio, 1500. La venontan jaron li eniris en la konvento de San Marco.

Madono en Glorio kun Sanktuloj, Katedralo de Besançon

Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]