Saltar ao contido

Francisco Javier de Istúriz

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaFrancisco Javier de Istúriz

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento31 de outubro de 1790 Editar o valor en Wikidata
Cádiz, España Editar o valor en Wikidata
Morte2 de abril de 1871 Editar o valor en Wikidata (80 anos)
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturacamposanto de San Isidro Editar o valor en Wikidata
Embaixador de España na Santa Sé
1864 – 1866
Presidente do Consello de Ministros
14 de xaneiro de 1858 – 30 de xuño de 1858
← Francisco Armero PeñarandaLeopoldo O'Donnell →
Presidente do Consello de Ministros
5 de abril de 1846 – 28 de xaneiro de 1847
← Ramón María NarváezCarlos Martínez de Irujo →
Presidente do Consello de Ministros
15 de maio de 1836 – 14 de agosto de 1836
← Juan Álvarez MendizábalJosé María Calatrava →
Senador de España
Embaixador de España no Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda
Ministro de Exteriores
Deputado no Congreso dos Deputados
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupacióndiplomático, político Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Moderado Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteNordisk familjebok
Meyers Konversations-Lexikon, 4th edition (1885–1890) (en) Traducir
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
BNE: XX869488

Francisco Javier de Istúriz Montero, nado en Cádiz o 31 de outubro de 1790 e finado en Madrid o 2 de abril de 1871, foi un político español.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Participou na Guerra da Independencia e xunto cos progresistas e liberais foi un activo defensor dalgunhas sublevacións militares en contra de Fernando VII. Presidente das Cortes de Cádiz tras a invasión dos Cen mil Fillos de San Luís. Coa Restauración absolutista exiliouse en Inglaterra acusado de afrancesado. Retornou a España en 1833 e con Mendizábal presidiu o Estamento de Procuradores nas Cortes Xerais. Opúxose ás reformas do goberno, especialmente a desamortizacón e ao cambio de altos mandos do exército, o que lle valeu a Presidencia do Goberno ofrecida por María Cristina de Borbón. Nos tres meses que durou a súa presidencia, disolveu as cortes procurando buscar unha maioría de apoio que superase o Estatuto Real de 1834, pero o Motín da Granja de San Ildefonso forzou a súa destitución e viuse obrigado a rehabilitar a Constitución de 1812.

Marchou a Inglaterra até 1837 e foi novamente Presidente do Congreso dos Deputados e das Cortes até 1840. Foi o ideólogo civil da revolución de 1841 en España que terminou fracasando. Designado novamente Presidente do Consello de Ministros entre 1846 e 1847 durante a década moderada e a época dos Mártires de Carral, foi posteriormente Presidente do Senado e novamente Presidente do Goberno en 1858, na fin do chamado Bienio Moderado. Logo foi enviado a cubrir asuntos en Europa.

Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Juan Álvarez Mendizábal
Francisco Javier de Istúriz
Precede a:
José María Calatrava
Presidente do Goberno de España
Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Ramón María Narváez
Francisco Javier de Istúriz
Precede a:
Carlos Martínez de Irujo
Presidente do Goberno de España
Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Francisco Armero Peñaranda
Francisco Javier de Istúriz
Precede a:
Leopoldo O'Donnell
Presidente do Goberno de España

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos