Parque Nacional de Garajonay
(es) Parque Nacional de Garajonay | |||||
Tipo | Parque nacional espazo natural protexido Parque Nacional de España | ||||
---|---|---|---|---|---|
Epónimo | Alto de Garajonay (pt) | ||||
Localización | |||||
División administrativa | Illas Canarias, España e Provincia de Santa Cruz de Tenerife, España | ||||
Localización | La Gomera | ||||
| |||||
Composto por | |||||
Características | |||||
Punto máis alto | Alto de Garajonay (pt) (1.478 m ) | ||||
Superficie | 39,5 km² 3.704,64343 ha | ||||
Patrimonio da Humanidade | |||||
Tipo | Patrimonio natural → Europa-América do Norte | ||||
Data | 1986 (10ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ix) e (vii) | ||||
Identificador | 380 | ||||
Categoría II da UICN: Parque Nacional | |||||
World Database on Protected Areas | |||||
Identificador | 897 | ||||
Historia | |||||
Data de creación ou fundación | 25 de marzo de 1981 e 1981 | ||||
Páxina web | miteco.gob.es… | ||||
O Parque Nacional de Garajonay esténdese por unha superficie que supera o 10% da illa de La Gomera, nas Canarias. Foi declarado parque nacional en 1981. Posteriormente, en 1986, foi incluído pola Unesco entre os bens que forman parte do Patrimonio da Humanidade.
A súa superficie é de 3.948 hectáreas, e o seu territorio esténdese por todos os municipios da Gomera, ocupando o centro e certas zonas do norte da illa. O terreo do parque, a miúdo envolvido nunha húmida néboa, está constituído por materiais basálticos, debidos a coadas e piroclastos, con diversos roques e fortalezas. No seu interior atópase o Monumento da esencia da flor.
-
«Roque Ojila»
-
«Roque de Agando»
-
«Roque de La Zarcita»
O parque toma o seu nome do alto de Garajonay, a maior altura da illa con 1.487 metros. A cota mínima do parque é de 650 m, o casarío do Cedro. A súa declaración obedece a que alberga a mellor mostra coñecida no Vello Mundo de laurisilva, un bosque húmido de variadas especies de folla perenne que no Terciario cubría practicamente toda Europa. A laurisilva dáse nun réxime climático uniforme no que a variación anual da temperatura é pequena e a precipitación é relativamenche abundante, con humidade case constante debida ao mar de nubes.
Vexetación
[editar | editar a fonte]A laurisilva, faias e Erica vagans ocupan aproximadamente un 90% do parque, atopándose no extremo occidental e meridional de Garajonay. Especies exóticas e o piñeiro canario ocupan a parte meridional, constituíndo un 10% do parque.
Fauna
[editar | editar a fonte]A fauna de Garajonay tamén é destacable. Alberga preto de mil especies de invertebrados, sendo unhas 150 endémicas de devandito espazo. As especies de vertebrados son 38, basicamente réptiles e aves, entre as que destacan as pombas rabiche e turqué, endémicas das Canarias. Garajonay ten a consideración de zona de especial protección para as aves (ZEPA).
Non existen núcleos de poboación dentro do parque, aínda que si nas súas proximidades. Os carreiros que permiten coñecer o parque son numerosos. No seu interior hai unha área recreativa, chamada Laguna Grande; e no lugar coñecido como Juego de Bolas, no municipio de Agulo, está o centro de visitantes.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Parque Nacional de Garajonay |