Parque Nacional de Ordesa e Monte Perdido
| ||||
| Tipo | Parque nacional Lugar de importancia comunitaria espazo natural protexido Parque Nacional de España  | |||
|---|---|---|---|---|
| Parte de | Pyrénées – Mont Perdu World Heritage Site (en)  Rede de Parques Nacionais de España | |||
| Situado na entidade xeográfica | Monte Perdido | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Aragón, España e Provincia de Huesca, España | |||
| ||||
| Características | ||||
| Punto máis alto | Monte Perdido (3.348 m ) | |||
| Superficie | 156 km² 15.690,61287 ha | |||
| Especies conservadas | Faia, Abeto, Pinus mugo, oso pardo, Rebezo e Quebraosos | |||
| Categoría II da UICN: Parque Nacional | ||||
| World Database on Protected Areas | ||||
| Identificador | 893 | |||
| Área protexida da rede Natura 2000 | ||||
| Identificador | ES0000016 | |||
| Historia | ||||
| Data de creación ou fundación | 16 de agosto de 1918 e 1918 | |||
| Actividade | ||||
| Operador | Ministerio de Medio Ambiente de España | |||
| Páxina web | miteco.gob.es… | |||
O Parque nacional de Ordesa e Monte Perdido (en aragonés: Parque Nacional d'Ordesa y d'as Tres Serols) está situado no Pireneo central de Huesca, comarca do Sobrarbe, Aragón (España), e está catalogado como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO. Actualmente ocupa unha superficie de 15.608 ha. Abrangue os concellos de Bielsa, Fanlo, Puértolas, Tella-Sin, Torla-Ordesa e Broto. Recibe unha media de máis de 600 000 visitantes cada ano.
O parque goza de diferentes figuras de protección ademais da de Parque Nacional, xa que en 1977 foi declarado Reserva da Biosfera, en 1988 Zona de especial protección para as aves e en 1997 acadou a distinción de Patrimonio da Humanidade pola Unesco.[1] Tamén é un Lugar de importancia comunitaria.
Historia
[editar | editar a fonte]É o segundo parque nacional máis antigo de España, declarado o 16 de agosto de 1918 mediante o Real Decreto 16-08-1918 baixo o nome de Valle de Ordesa.[2] O 13 de xullo de 1982, coa lei 52/1982, ampliouse o Parque e reclasificouse co nome actual.[3]
Turismo
[editar | editar a fonte]| 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 |
| 624 510 | 601 500 | 603 004 | 624 263 | 635 876 | 657 045 | 622 014 | 619 700 | 582 800 | 592 100 | 616 700 | 617 950 | 616 600 | 617 500 | 614 059 | 621 500 |
| Datos extraídos da web do ministerio de Medio Ambiente[4] | |||||||||||||||
Galería de imaxes
[editar | editar a fonte]-
Ordesa e Monte Perdido. -
Formacións rochosas. -
Fervenza. -
Paisaxe de inverno. -
Flora típica. -
Regato. -
Fervenza.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "El patrimonio vegetal del parque nacional de Ordesa y Monte Perdido (España), reserva MaB de la biosfera y Patrimonio Mundial de la Humanidad" (PDF). Consultado o 16 de novembro de 2015.
- ↑ "Real Decreto, de 16 de agosto de 1918, de declaración del Parque Nacional Valle de Ordesa, o del río Ara." (PDF). Gaceta de Madrid. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 21 de xuño de 2012. Consultado o 16 de novembro de 2015.
- ↑ "Ley 52/1982, de 13 de julio, de reclasificación y ampliación del parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido.". BOE. Arquivado dende o orixinal o 23 de xaneiro de 2016. Consultado o 16 de novembro de 2015.
- ↑ "Ministerio de Medio Ambiente". Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2012. Consultado o 16 de novembro de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Parque Nacional de Ordesa e Monte Perdido |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- BENITO ALONSO, José Luis (2006). Vegetación del Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido (Sobrarbe, Pirineo central aragonés). 421 pp + Mapa de vegetación 1:40.000. Zaragoza: Serie Investigación, nº 50. Consejo de Protección de la Naturaleza de Aragón. Gobierno de Aragón. ISBN 84-89862-54-0.
- BENITO ALONSO, José Luis (2006). Catálogo florístico del Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido (Sobrarbe, Pirineo central aragonés). Lérida: Colección Pius Font i Quer, n.º 4. 391 pp. Institut d'Estudis Ilerdencs. Deputación de Lleida. ISBN 84-89943-88-5.
- BENITO ALONSO, José Luis (2009). Guía imprescindible de las flores del Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido. Jaca (Huesca): Colección Guías imprescindibles de flora, 1. 96 pág. a color. Jolube Consultor Botánico y Editor. ISBN 978-84-937291-0-3.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Sitio web oficial do Parque Nacional do Ministerio de Medio Ambiente (en castelán)
- Guía do visitante - Rede de Parques Nacionais (en castelán)
- Guía do Parque - Rede de Parques Nacionais (en castelán)
- Parque nacional de Ordesa e Monte PerdidoArquivado 17 de novembro de 2015 en Wayback Machine. na Rede Natural de Aragón. (en castelán)
- Parque Nacional de Ordesa e Monte Perdido. (en castelán)
- Rutas Parque Nacional de Ordesa e Monte Perdido (en castelán)
