Gehyra
Gehyra | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gehyra lazelli, exemplaar uit Zuid-Australië, Australië. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Gehyra Gray, 1834 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Gehyra op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Gehyra is een geslacht van hagedissen dat behoort tot de gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae.
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1834. Er zijn 67 soorten, inclusief zes soorten die pas in 2020 werden beschreven.[1] De hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Peripia, Hemidactylus, Peropus en Platydactylus.
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De gekko's bereiken een lichaamslengte van ongeveer vijf tot tien centimeter. Ze hebben brede, platte vingers en tenen met klauwtjes behalve aan de binnenste vingers en tenen. De hechtschijfjes zijn groot en rond. De schubben zijn klein en gelijk van vorm. De lichaamskleur is grijs tot bruin met lichtere en donkere vlekkenpatronen.[2]
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten zijn bijzonder snel en lenig en zijn goede klimmers. De eieren zijn dunschalig en wit van kleur, ze worden afgezet onder boomschors maar kunnen ook tussen hekwerk worden aangetroffen.[2]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De hagedissen komen voor in delen van Azië, Australië en Oceanië en leven in de landen Sri Lanka, India, Thailand, Vietnam, Maleisië, Cambodja, China, Taiwan, Japan, Oceanië, Filipijnen, Singapore, Palau, Nieuw-Guinea, Indonesië, Oost-Timor, Samoa, Fiji-eilanden, Tonga-eilanden, Toga, Papoea-Nieuw-Guinea, Genootschapseilanden, Melanesië, Cocoseilanden, Rotuma, Micronesië, Christmaseiland, Guam, Salomonseilanden, Nieuw-Caledonië, Polynesië, Marianen, Australië (inclusief Cookeilanden, Nauru, Vanuatu).[1]
De soort Gehyra mutilata komt daarnaast als enige voor in delen van Afrika in Madagaskar, Mascarenen (Mauritius, Réunion, Rodrigues), Seychellen, Nosy Be en in Noord- en Zuid-Amerika in de landen Mexico (geïntroduceerd), Verenigde Staten (geïntroduceerd) en Frans-Guyana.[1]
De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken, droge savannen, droge tropische en subtropische bossen, scrublands en grotten. Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen en stedelijke gebieden kunnen de dieren worden aangetroffen.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan veertig soorten een beschermingsstatus toegewezen. Van de soorten worden er 33 beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en vijf als 'onzeker' (Data Deficient of DD). Een soort wordt gezien als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU) en een soort als 'bedreigd' (Endangered of EN).[3] Van veel soorten is bekend dat ze zeer algemeen kunnen voorkomen.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ a b c Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Gehyra.
- ↑ a b Steve K. Wilson (2015). The Reptiles of Queensland. Reed New Holland Publishers, Pagina 71-74. ISBN 9781921517488.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, NAAMDIER - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Steve K. Wilson - A Fied Guide to The Reptiles of Queensland (2015) – Pagina 71-74 – Reed New Holland Publishers – ISBN 9781921517488
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Gehyra - Website Geconsulteerd – 18 september 2021