George Macfarren

George Macfarren
Imię i nazwisko	George Alexander Macfarren
Data i miejsce urodzenia	2 marca 1813 ; Londyn
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	31 października 1887 ; Londyn
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sir George Alexander Macfarren (ur. 2 marca 1813^[1] w Londynie, zm. 31 października 1887 tamże^[2]^[3]^[4]) – angielski kompozytor i pedagog.

Życiorys

Początkowo uczył się u swojego ojca, George’a Macfarrena, który był nauczycielem tańca i dramatopisarzem^[3], a później także autorem librett do niektórych dzieł syna^[4]. Od 1827 do 1829 roku był uczniem Charlesa Lucasa^[4]. W latach 1829–1836 studiował kompozycję u Ciprianiego Pottera w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie^[2]^[3]^[4]. W latach 1837–1847 i 1851–1875 był profesorem tej uczelni, a od 1875 do 1887 roku jej dyrektorem^[3]. W latach 1875–1887 wykładał także na Uniwersytecie Cambridge^[3]. W 1845 roku został dyrygentem Covent Garden Theatre, zrezygnował jednak z tej posady w 1860 roku z powodu postępującej utraty wzroku^[2]. W 1883 roku otrzymał tytuł szlachecki^[2]^[3]^[4]. Był żonaty ze śpiewaczką Clariną Thalią Andrae (1828–1916), która była autorką tłumaczeń librett operowych i tekstów pieśni^[2]. Występowała także w operach napisanych przez męża^[3].

Twórczość

Za życia znany, po śmierci został jednak zapomniany^[2]. Dużą popularnością w kraju i za granicą cieszyła się jego uwertura Chevy Chace^[2], Felix Mendelssohn-Bartholdy wykonał ją w 1843 roku w Lipsku, a Richard Wagner w 1855 roku w Londynie^[3]. Jego symfonie, tworzone w oparciu o wzorce beethovenowskie, nie spotkały się jednak z zainteresowaniem^[2]. Niezrealizowanym marzeniem Macfarrena było stworzenie opery angielskiej z ducha^[3]. Pomimo dobrego wyczucia warunków scenicznych zarzucano kompozytorowi sztuczność melodyki^[2].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[2]^[3])

Utwory orkiestrowe

9 symfonii (I C-dur 1828, II d-moll 1831, III e-moll 1832, IV f-moll 1833, V a-moll 1833, VI B-dur 1836, VII cis-moll 1839–1840, VIII D-dur 1845, IX e-moll 1874)
uwertury: Overture Es-dur (1832), The Merchant of Venice (ok. 1834), Romeo and Juliet (1836), Chevy Chace (1836), Don Carlos (1842), Hamlet (1856), Festival Overture (ok. 1874)
Idyll in Memory of Sterndale Bennett (1875)
Koncert fortepianowy c-moll (1835)
Concertino A-dur na wiolonczelę i orkiestrę (1836)
Koncert fletowy G-dur (1863)
Koncert skrzypcowy g-moll (1871–1874)

Utwory kameralne

Kwintet fortepianowy g-moll (1844)
5 kwartetów smyczkowych (I g-moll ok. 1834, II A-dur 1842, III F-dur 1846, IV g-moll 1849, V G-dur 1878)
Sonata B-dur na flet i fortepian (1883)
Trifles na flet i fortepian (1883)
Recitative and Air na flet i fortepian (1883)
Sonata e-moll na skrzypce i fortepian (1887)

Utwory fortepianowe

3 sonaty (I Es-dur 1842, II A-dur „Ma cousine” 1845, III g-moll 1880)

Utwory organowe

Sonata C-dur (1869)

Aranżacje

Popular Music of the Olden Time (1859)
Popular Songs of Scotland (1874)

Utwory chóralne

6 Convivial Glees Illustrating the History of England, słowa kompozytora (1842)

Utwory na chór i orkiestrę

oratorium St John the Baptist, słowa Edwin George Monk (1873)
oratorium The Resurrection, słowa Edwin George Monk (1876)
oratorium King David (1883)
kantata Lenora, słowa John Oxenford (1853)
kantata May Day, słowa John Oxenford (1857)
kantata Christmas, słowa John Oxenford (1860)
kantata Outward Boulevard, słowa John Oxenford (1872)
Song in the Cornfield, słowa Christina Rossetti (1868)
The Lady of the Lake, słowa Natalia Macfarren (1876)
St George’s Te Deum (1884)
Around the Hearth, słowa Alexander Roberts (1887)

Opery

The Prince od Modena (1833, nie wystawiona)
El Malhechor, libretto kompozytora (1837–1838, nie wystawiona)
The Devil’s Opera, libretto George Macfarren senior (1838)
Agnes Bernauer, the Maid of Augsburg, libretto Thomas J. Serle (1839)
An Adventure of Don Quixote, libretto kompozytora (1846)
King Charles III, libretto Desmond Ryan (1849)
Allan of Aberfledy, libretto John Oxenford (ok. 1850, nie wystawiona)
Robin Hood, libretto John Oxenford (1860)
Helvellyn, libretto John Oxenford (1864)
She Stoops to Conquer, libretto Edward Fitzball (1864)
Kenilworth (1880, nie wystawiona)

Opery kameralne

Jessy Leam libretoo John Oxenford (1863)
The Soldier’s Legacy, libretto John Oxenford (1864)

Operetki

Genevieve, or The Maid of Switzerland, libretto Cornwall Baron-Wilson (1834)
Innocent Sins, or Peccadilloes, libretto George Macfarren senior (1836)

Maski

Emblematical Tribute on the Queen’s Marriage, libretto kompozytora (1840)
Freya’s Gift, libretto John Oxenford (1863)

Farsa

I and my Double, libretto John Oxenford (1835)

Przypisy

↑ George Alexander MACFARREN. Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.. [dostęp 2023-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-23)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 4. ISBN 83-224-0656-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2223. ISBN 0-02-865529-X.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 532. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

George Macfarren – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[venn-1] George Alexander MACFARREN. Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.. [dostęp 2023-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-23)]. (ang.).

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 4. ISBN 83-224-0656-8.

[baker-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2223. ISBN 0-02-865529-X.

[harvard-4] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 532. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]

[4]