Przejdź do zawartości

Gilles de Robien

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gilles de Robien
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1941
Cocquerel

Minister transportu Francji
Okres

od 7 maja 2002
do 31 maja 2005

Przynależność polityczna

UDF

Poprzednik

Jean-Claude Gayssot

Następca

Dominique Perben

Minister edukacji Francji
Okres

od 31 maja 2005
do 15 maja 2007

Przynależność polityczna

UDF

Poprzednik

François Fillon

Następca

Xavier Darcos

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Gilles de Robien (ur. 10 kwietnia 1941 w Cocquerel) – francuski polityk, były minister transportu i edukacji oraz parlamentarzysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze, po których od 1965 pracował jako główny agent ubezpieczeniowy w Amiens.

Zaangażował się też w działalność polityczną, przystępując do Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W jej ramach działał w Partii Republikańskiej i Demokracji Liberalnej. Pozostał w UDF, gdy lider liberałów Alain Madelin doprowadził do opuszczenia przez DL tej federacji.

W latach 1986–2002 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z departamentu Somma. W okresie 1993–1998 był wiceprzewodniczącym niższej izby parlamentu. Od 1989 był jednocześnie merem Amiens, a w 1992 radnym Pikardii. W 2002 został wybrany po raz kolejny, zrezygnował jednak z mandatu, obejmując urząd ministra transportu w gabinecie Jean-Pierre’a Raffarina. W tym samym roku został też zastępcą mera Amiens. Po utworzeniu w 2005 rządu, na czele którego stanął Dominique de Villepin, przyjął propozycję objęcia resortu edukacji, mimo iż jego Unia na rzecz Demokracji Francuskiej zadecydowała o opuszczeniu „większości prezydenckiej”.

W ramach swojej partii powołał frakcję Société en mouvement. W 2007 zadeklarował poparcie dla kandydatury Nicolasa Sarkozy’ego, po jego zwycięstwie zakończył urzędowanie jako minister. W tym samym roku zrezygnował z działalności w UDF, nie ubiegał się też o reelekcję w wyborach parlamentarnych, ustępując na rzecz swojego zastępcy poselskiego z XII kadencji, Oliviera Jardé. Wrócił na posadę mera Amiens, z poparciem Unii na rzecz Ruchu Ludowego kandydował w 2008 w kolejnych wyborach samorządowych, przegrał jednak z przedstawicielem Partii Socjalistycznej.

W 2008 został wyróżniony Legią Honorową V klasy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Décret du 30 janvier 2008 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 31 stycznia 2008. [dostęp 2022-05-09]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]