Gogolewo (powiat śremski)

Gogolewo

wieś
Dwór w Gogolewie
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	śremski
Gmina	Książ Wielkopolski
Wysokość	60 m n.p.m.
Liczba ludności (2006)	120
Strefa numeracyjna	61
Kod pocztowy	63-130
Tablice rejestracyjne	PSE
SIMC	0587229
Położenie na mapie Polski Gogolewo
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Gogolewo
Położenie na mapie powiatu śremskiego Gogolewo
Położenie na mapie gminy Książ Wielkopolski Gogolewo
52°05′21″N 17°15′50″E

Gogolewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Książ Wielkopolski.

Położenie

Wieś położona na lewym brzegu Warty, 4 km na północ od Książa Wielkopolskiego przy drodze powiatowej nr 4076 z Sroczewa do Świączynia, we wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą powiatową nr 4083 do Książa Wielkopolskiego.

Historia

Widok ogólny wsi

Pierwsza historyczna wzmianka o Gogolewie pochodzi z 1149 roku, kiedy to Sędziwoj podarował Gogolewo klasztorowi świętego Wincentego we Wrocławiu. Jest to również jedna z pierwszych udokumentowanych wzmianek o miejscowościach z powiatu śremskiego. W późniejszych wiekach Gogolewo było dziedzictwem starodawnego rodu Doliwów z Rozdrażewa. Przedstawiciel tego rodu, który podpisywał się Paszek z Gogolewa, to podkomorzy kaliski, późniejszy sędzia poznański właściciel Gogolewa, Lutogniewa, Rozdrażewa i Kępy w latach 1392-1425. Wspomniany Paszek zbudował pierwszy kościół w Gogolewie pod wezwaniem świętych Jana Ewangelisty i Stanisława. Świątynia ta konsekrowana została 23 października 1390 roku. Następnie właścicielami Gogolewa przez około 200 lat, aż do roku 1640, byli Rozdrażewscy - Jarosław, Jan, Wacław oraz ich potomkowie. Następnymi właścicielami byli Mielińscy, Cieleccy, Grzymułtowscy, Grabowscy, od których w połowie XVIII wieku majątek zakupił Ludwik Skrzetuski, syn Mateusza i Doroty Korzbok Zawadzkiej.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.

Zabytki

Zabytkami prawnie chronionymi są:

• kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z 1779 r., drewniany, z barokowym wyposażeniem;
• drewniana dzwonnica kryta gontem z końca XVIII w.;
• cmentarz przy koścle z XVIII w.;
• dwór z końca XVIII w., z dachem naczółkowym i nowszym XIX w. gankiem, przykład polskiej architektury klasycystycznej, usytuowany na planie czworokąta, parterowy budynek usadowiony na pięknych kolebkowo sklepionych piwnicach (dwór podpiwniczony jest w ¾); przykryty wysokim naczółkowym dachem z użytkową częścią poddasza, z czterokolumnowym portykiem zwieńczony trójkątnym tympanonem. Pierwotnie podjazd i wejście do dworu znajdowało się od południa i prowadziło przez dziedziniec folwarku. Dwór został przebudowany w połowie XIX w., by zgodnie z ówczesną polską tradycją, rozdzielić zabudowania folwarczne od siedziby ziemiańskiej. Zespół rezydencjonalny obejmuje niewielki wiejski park, z kilkoma kilkusetletnimi drzewami (jesionem wyniosłym, dębem czerwonym i szypułkowym oraz jesionami wyniosłymi) oraz usytuowaną w bezpośrednim sąsiedztwie dworu piękną rozłożystą lipą drobnolistną.

Innym obiektem we wsi jest kapliczka z barokową drewnianą figurą św. Jana Nepomucena z XVIII w.

Linki zewnętrzne

• Dwór w Gogolewie (UAM). staff.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-03)].
• Dwór w Gogolewie
• http://dworgogolewo.com.pl/
• http://gogolewo.com/
• http://www.wir-ksiazwlkp.pl/index.php?k=08kol&item=11