Graham Watson
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1956 |
|---|---|
| Przewodniczący Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy | |
| Okres |
od 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Graham Watson (ur. 23 marca 1956 w Rothesay) – brytyjski polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego IV, V, VI i VII kadencji (1994–2014).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował języki nowożytne na Heriot-Watt University w Edynburgu. Pracował jako tłumacz, pracownik administracji uniwersyteckiej, dyrektor biura poselskiego lidera Partii Liberalnej Davida Steela. W latach 1988–1994 był urzędnikiem bankowym w HSBC w Londynie i Hongkongu.
W latach 70. i 80. był działaczem młodzieżówki liberalnej, zostając jej wiceprzewodniczącym (1977–1979), a następnie sekretarzem generalnym (1979–1981) International Federation of Liberal and Radical Youth. Należał do współzałożycieli Europejskiego Forum Młodzieży.
W wyborach w 1994 jako pierwszy[1] (obok Robina Teversona) w historii kandydat brytyjskich liberałów został wybrany do Parlamentu Europejskiego. W kolejnych wyborach (w 1999, 2004, 2009), już po wprowadzeniu ordynacji proporcjonalnej, z powodzeniem ubiegał się o reelekcję.
W Parlamencie Europejskim był m.in. członkiem Komisji Spraw Gospodarczych i Monetarnych (1994–1999) oraz przewodniczącym Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (1999–2002). W 2002 zastąpił Pata Coxa na stanowisku lidera frakcji liberalnej. Pełnił tę funkcję do 2009, początkowo jako przewodniczący grupy Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów (ELDR), a od 2004 nowo utworzonego Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE). W 2014 nie uzyskał reelekcji. W latach 2011–2015 pełnił funkcję przewodniczącego Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów, od 2012 działającej jako Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy[2].
W trakcie VI kadencji PE był krytykiem nieformalnej tzw. wielkiej koalicji chadeków i socjalistów, która dominowała w Parlamencie Europejskim, opowiadając się za koalicją centroprawicową, która obejmowałaby chadeków i liberałów[3]. Mandat europosła wykonywał do 2014.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty, ma dwoje dzieci. Uzyskał również obywatelstwo włoskie[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Biography: Graham Watson MEP. grahamwatsonmep.org.uk. [dostęp 2009-08-17]. (ang.).
- ↑ Liberal ALDE party elects Hans Van Baalen as new President. euractiv.com, 23 listopada 2015. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
- ↑ Interview: Graham Watson, leader of group of Liberal Democrat MEPs. euractiv.com, 15 czerwca 2004. [dostęp 2009-08-17]. (ang.).
- ↑ Federico Baccini: Italy’s first official European candidates are emerging. With some party leaders on the front line. eunews.it, 22 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2024-04-28].