Grote steekmossel
| Grote steekmossel | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Grote steekmossel uit de Middellandse Zee in veld van Posidonia oceanica | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pinna nobilis (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||
|
Lijst
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Grote steekmossel op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
De grote steekmossel (Pinna nobilis, synoniem: Pinna squamosa) is een in zee levende tweekleppige uit de familie Pinnidae. De breekbare schelp heeft een langgerekte driehoekige vorm. Deze soort komt vooral voor in de Middellandse Zee op dieptes tot 20 meter langs de kust.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De schelp kan wel 80 cm groot worden en hecht zich meestal aan een rotswand, zandbodem of zeegras als Posidonia met behulp van stugge en lange zijde-achtige haren, byssusdraden genoemd. Dit materiaal wordt ook wel gebruikt bij de fabricage van handschoenen. Net als andere tweekleppige schelpen is hij fragiel. De binnenzijde is bedekt met een heldere parelmoerglans. Oudere exemplaren zijn dikwijls begroeid met allerlei dieren zoals sponzen en mosdiertjes. Binnen in de mossel leven kleine krabbetjes van het geslacht Pinotheres. De schelp kwam vroeger veel voor, maar is vrij zeldzaam geworden onder andere door overbevissing, het feit dat sommige zachte delen eetbaar zijn, het geleidelijk verdwijnen van zeegrasvelden, en de vervuiling van de zee. Ook is de schelp een gewild object voor duikers om als souvenir mee te nemen. Verwant aan de schelp is de kleinere soort Pinna pectinata die vooral in dieper water voorkomt.
Rechter en linker klep van hetzelfde exemplaar:
-
Rechter klep -
Linker klep
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- Hill, John E. (2009) Through the Jade Gate to Rome: A Study of the Silk Routes during the Later Han Dynasty, 1st to 2nd Centuries CE. John E. Hill. BookSurge, Charleston, South Carolina. ISBN 978-1-4392-2134-1. See Section 12 plus "Appendix B - Sea Silk".
- Hill, John E. 2004. The Peoples of the West. A draft annotated translation of the 3rd century Weilüe – see Section 12 of the text and Appendix D.
- Laufer, Berthold. 1915. "The Story of the Pinna and the Syrian Lamb", The Journal of American Folk-lore 28.108:103-128.
- McKinley, Daniel L. 1988. "Pinna and Her Silken Beard: A Foray Into Historical Misappropriations". Ars Textrina: A Journal of Textiles and Costumes, Vol. Twenty-nine, June, 1998, Winnipeg, Canada. pp. 9–223.
- Maeder, Felicitas 2002. "The project Sea-silk – Rediscovering an Ancient Textile Material." Archaeological Textiles Newsletter, Number 35, Autumn 2002, pp. 8–11.
- Turner, Ruth D. and Rosewater, Joseph 1958. "The Family Pinnidae in the Western Atlantic" Johnsonia, Vol. 3 No. 38, June 28, 1958, pp. 285–326.
- R. Tucker Abbott & S. Peter Dance, 1982, “Compendium of seashells: a color guide to more than 4,200 of the world’s marine shells”, E.P. Dutton Inc., New York. ISBN 0-525-93269-0.
- Tyndale (1849): The Island of Sardinia, including Pictures of the Manners and Customs of the Sardinians, . . . Three Volumes. John Warre Tyndale. London: Richard Bentley.