Guesch Patti
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
La Patricia Porasse, cgnusùda méj c'n al nóm 'd art ad Guesch Patti (Parì, 16 ad Mars dal 1946), l'è na cantànta e atōra francéśa cgnusùda specialmènt par la sò cansòṅ spurcaciòna Étienne.
Biugrafìa
Al sucès ad Guesch Patti al riva in dal 1987 quand la fà la cólp cun Étienne (al nóm Stēvan in miranduléś, ma da cal bandi là 'l è 'n sinònim d'l òrgan di masć) ch'al dvénta disc 'd òr in Frància vindénd un migliòṅ e mèś ad còpi, rivànd al prim pòst in dal clasìfichi ad nóṿ paéś. Al braṅ al cònta i amór dna putàna ad clas cun un linguàǵ franc e 'l è cumpagnâ da un vìddeo in bianc e négar in dua la cantànta la s cava śò. Al disc al vèṅ primiâ in dal sò paéś cun al Prix Vincent Scotto (Sacem), cuma mijór sìngul dal 1987.
In dal Mars dal 1988 a vèṅ publicâ al sìngul Let be must the queen, ch'al cònta (incóra) i lavōr fat bèṅ dna putàna, ch'al ciama 'l àlbum Labyrinthe. Al disc ad debùt ad Guesch Patti, dal gènar pop-rock, 'l è 'n prugèt misć e al dascór di argumènt quài la dròga, l'emarginasiòṅ e la prustitusiòṅ, cun un braṅ d'l artìsta Mimi Bastille, Backstage d'une star. Al disc, cun i tri sìngui Let be must the queen, Bon anniversaire e Cul Cul Clan, al vénd bèṅ e al ciàpa dimóndi prèmi.
In cal mèntar, la Patti la riva in Itâglia par cantar in sal palc ad Sanremo.
In dal 1989 la fà 'n duét insém a Jean-Louis Aubert in dal braṅ On Peut s'Aimer, mis dèntar in d'l àlbum Blue, Blanc, Vert (Blu, bianc e vérd).
Al secónd disc dl'artìsta francéśa, intitulâ Nomades (Nòmad), a véd la luś in dal Śnar dal 1990. La cansòṅ ch'la vèra al lavōr l'è L'homme au tablier vert, Fleurs carnivores (L óm al tàvul vérd, Fiōr carnìvur), scrita pinsànd a 'l leader dal muvimènt dla dèstra francéśa Jean-Marie Le Pen. Nunustànt na tournée europea (la và anc a Sanremo International) e di cuncèrt tgnû in di Stat Unî e in Cànada, al disc al vénd da méno in di cunfrònt dal precedènt.
In dal 1992 la fà gnir fóra al sìngul Wake up e 'l àlbum Gobe, dimóndi fat bèṅ ma 'n fiàsc cumerciàl.
In di an sucesìṿ, in fiṅ a 'l Dumìla, la pariśìna la fà gnir fóra àtar du àlbum par pasàr pò a 'l teàtar e a 'l cìnema.
Discugrafìa
Àlbum
- Labyrinthe (1988)
- Nomades (1990)
- Gobe (1992)
- Blonde (1995)
- Dernières nouvelles (2000)
Sìngui
- Somnifères (cun al grup Dacapo) (1984)
- Étienne (1987)
- Let be must the queen (1988)
- Cul Cul Clan (1988)
- Bon anniversaire (1988)
- L'homme au tablier vert (1990)
- Comment dire (1990)
- Nomade (1990)
- Wake up (1992)
- Mélomane (1992)
- La marquise (1995)
- Amnésie (1995)
- Blonde (1996)
- 4+1 (cun dèntar al rimix 'd Étienne, 2000)
- Dans tes yeux (duét cun Gonzales, 2002)
- Bilingue (sól in digitàl, 2009)
Film
- 1997 - Elles ad Luís Galvão Teles
- 1999 - Le Gang des TV curtumetràǵ 'd Artus de Penguern
- 1999 - Une pour toutes ad Claude Lelouch
- 2007 - Suzanne ad Viviane Candas
- 2007 - Monsieur Max ad Gabriel Aghion